Ένας χωρισμός είναι πάντα δύσκολος. Και για τις δυο πλευρές. Μερικές φορές όμως κάποια πλευρά είναι πιο ... «ανάλαφρη».

Ιπτάμενα αντικείμενα, ενίοτε χειροδικίες, απαραιτήτως η ατάκα «μου ‘φαγες τα καλύτερα χρόνια της ζωής μου». Γενικά το σκηνικό που στήνεται σε έναν χωρισμό είναι δύσκολα διαχειρίσιμο.

Από τις διαδικασίες εκείνες που σε κάνουν να σκέφτεται τι καλά που θα ήταν αν όντως υπήρχε ένα τηλεχειριστήριο που να μπορούσες να κάνεις της ζωή σου fast forward.

Τέτοιο μαραφέτι όμως δεν έχει βρει κανένας εκτός από τον Άνταμ Σάντλερ. Οπότε, αν όντως έχεις φτάσει στο απροχώρητο και δεν την παλεύεις άλλο, θα πρέπει να βρεις έναν άλλο τρόπο να χωρίσεις ειρηνικά.

Και να απαλλαχθείς από τη σχέση που έχει βαλτώσει χωρίς να απαλλαχθείς παράλληλα και από κάποια… δόντια.

Γιατί η επόμενη που θα ακούσει το κλισέ «δεν σου αξίζω» είναι πολύ πιθανό να πάρει εκδίκηση για ΟΛΑ τα εκατομμύρια γυναικών που έχουν ακούσει τη συγκεκριμένη ατάκα σε όλες τις γλώσσες.

Η εξίσου κλασική (και ηλίθια) παρηγοριά «δεν φταις εσύ, εγώ φταίω» δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα την ηρεμήσει.

Οπότε θα πρέπει να βρεις έναν τρόπο να ελιχθείς. Να μεθοδεύσεις την κατάσταση. Και να πετύχεις τον φαινομενικά ουτοπικό στόχο του «αναίμακτου χωρισμού», κάνοντας κάτι από τα παρακάτω:

-Την ξενερώνεις μέχρι αηδίας. Αφού συμφωνούμε ότι δεν είσαι ο χαρακτήρας που θα πλήγωνε κάποια πετώντας της στα μούτρα ένα «σε βαρέθηκα» ή «έχεις γίνει ανυπόφορη», την κάνεις… να στα πετάξει εκείνη.

Βλέπεις μπάλα όλη μέρα (τι εννοείς το κάνεις και τώρα), μιλάς επιτέλους όπως της αξίζει στην ενοχλητική κολλητή της, κατουράς συνεχώς με κατεβασμένο το καπάκι της λεκάνης.

Γενικώς εκμηδενίζεις τα πλεονεκτήματά σου και ξεχειλώνεις τα αρνητικά σου τόσο πολύ, ώστε κάποια στιγμή να σε στείλει (λυτρωτικά για σένα) στον αγύριστο.

-Της αποκαλύπτεις ότι είσαι σεξομανής. Ναι, ok, ενδεχομένως να δυσκολευτείς να γίνεις πειστικός αν έχεις κάνα εξάμηνο να την ακουμπήσεις. Ισχυρίζεσαι όμως ότι ήσουν σε φάση αυστηρής απεξάρτησης. Ότι πρόκειται για οδηγία του γιατρού, ώστε να απαλλαχθείς απ’ αυτή την εφιαλτική εξάρτηση.

Της εξηγείς ότι είναι αδύνατο να συνεχίσετε μαζί όταν υπάρχει σοβαρός κίνδυνος να βλέπεις περαστικές/συναδέλφους/την αδερφή της και να θέλεις να τους αλλάξεις τον αδόξαστο. Αν (παρόλα αυτά) θέλει ακόμα να είναι μαζί σου, ίσως θα έπρεπε να σκεφτείς την πιθανότητα του τρίο να μην τη χωρίσεις…

-Της μιλάς για την κατάρα που ακολουθεί κάθε δεύτερο αγόρι που παντρεύεται στην οικογένειά σου.Τώρα που πέρασε ο καιρός και νιώθεις έτοιμος να ανοιχτείς (έτσι θα της πεις) μπορείς να της το εκμυστηρευτείς. Εξαιτίας μιας βεντέτας που ξεκινά οκτώ γενιές πίσω, κάθε δευτερότοκος και η σύζυγός του στοιχειώνονται από την κατάρα μιας ξεδοντιάρας γριάς.

«Βέβαια εγώ δεν τα πιστεύω αυτά», εξηγείς για το ξεκάρφωμα, αλλά έχοντας βάλει ήδη στο κόλπο τον μεγαλύτερο αδελφό σου (που επιβεβαιώνει το στοιχειό), την κάνεις να κόψει αζιμούθιο από την τρομάρα.

-Της ανακοινώνεις την απόφαση να ξεκινήσεις ένα μουσικό όργανο. Είναι το βιολοντσέλο. Αν τα έχεις δοκιμάσει όλα κι εκείνη παραμένει ακούνητη, είναι η ώρα να παίξεις τα (κυριολεκτικά) βαριά σου χαρτιά. Βρίσκεις το διακριτικό σου οργανάκι, το παρκάρεις στο σαλόνι του σπιτιού που συγκατοικείτε και αρχίζεις να το γρατζουνάς με πάθος.

Οι ώρες που κοιμάται το μεσημέρι ή μιλάει με τη μάνα της στο τηλέφωνο ενδείκνυνται απολύτως για την εξάσκησή σου. Μια, δυο, τρεις, που θα πάει. Η συγκλονιστική ηχορύπανση θα την αναγκάσει να σου πει που να τοποθετήσεις το όργανο πριν σε εγκαταλείψει εκείνη.

-Της βρίσκεις αντικαταστάτη και την πείθεις ότι είναι καλύτερος από σένα. Ναι, ξέρω θα είναι δύσκολο να βρεις κάποιον που θα σε διαδεχθεί επάξια. Κάποιον που θα την κάνει να σε ξεχάσει. Πού ξέρεις όμως, ίσως σταθείς τυχερός (κι εκείνη το ίδιο).

Θύμισέ της λοιπόν εκείνο τον πρώην «που της ταίριαζε καλύτερα». Εκείνον τον τυπάκο που της την έπεφτε στο μπαρ «και τελικά δεν έπρεπε μωρέ να τον μπαγλαρώσω, καλό παιδί φαινότανε». Οποιονδήποτε τελοσπάντων που «θα σου αξίζει παραπάνω από μένα», όπως θα εξηγήσεις γλοιωδώς και γλυκανάλατα.

ΠΗΓΗ: menshouse.gr