Ἡ παρουσία τῆς τιμίας Κάρας τοῦ πανενδόξου καὶ μακαρίου θείου Τρύφωνος τοῦ Μεγαλομάρτυρος στὴν ἁγία Μονή Ξενοφώντος, προσδίδει ἐξαίρετη εὐλογία καὶ τιμὴ σ᾿ Αὐτὴν καὶ ἀποτελεῖ πηγὴ θείων δωρεῶν καὶ χαρισμάτων, ἀλλὰ καὶ φυγαδεύει τὶς ἀσθένειες τῶν ἀγρῶν καὶ κήπων.

Ἐπίσης, στὴν Μοναστηριακὴ περιοχὴ διασώζεται ἱερὸ Κελλίο ἀφιερωμένο στὸν μεγάλαθλο Ἅγιο Τρύφωνα τὸν Ἀνάργυρο, στὸ ὁποῖο ἐφησυχάζουν τρεῖς πατέρες, αἰνοῦντες καὶ εὐλογοῦντες τὸν Θεὸ καὶ τὸν θεράποντα Αὐτοῦ ἀξιομακάριστο θεῖο Τρύφωνα.
Τὸ σεπτὸ ὄνομα τοῦ Ἁγίου Τρύφωνος πάντοτε διατηρεῖται στὴν Ἀδελφότητά μας καὶ δίδεται στὴν κουρὰ ἀδελφοῦ πρὸς τιμὴ τοῦ Ἁγίου.
Ἀπὸ τὶς ἀναμνήσεις ποὺ μᾶς παρέδωσαν οἱ παλαιοὶ πατέρες γνωρίσαμε ἀρκετὰ θαυμαστὰ γεγονότα ποὺ ἀναφέρονται στὸν ἀμάραντο τῆς Λαμψάκου θεῖο βλαστό, Ἅγιο Τρύφωνα.

Ὁ γέροντας Βαρλαὰμ ὁ Ξενοφωντινὸς ἔζησε περίπου 80 χρόνια στὴν Μονή μας. Ἦταν μιὰ κινητὴ ἱστορία. Ἦλθε στὴν Μονή μας τὸ 1908 καὶ κοιμήθηκε τὸ 1983. Κοσμημένος μὲ ἁπλότητα καὶ ταπεινότητα, ἔζησε ὅλα τὰ χρόνια του στὸ Μοναστήρι ὑπομένοντας κάθε δοκιμασία γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Χριστοῦ. Διακόνησε χρόνια πολλὰ στὶς ἀγροτικὲς ἐργασίες τῆς Μονῆς καὶ εἶχε πολλὲς ἐμπειρίες μὲ τὸν Ἅγιο Τρύφωνα, τὸν προστάτη τῶν γεωργῶν.

Μᾶς διηγήθηκε πὼς κάποτε, στοὺς ἐπάνω κήπους τῆς Μονῆς, σὲ μιὰ περιοχὴ ποὺ λέγεται «Ζαχαρᾶς», ἔπεσε ἀκρίδα καὶ κάμπιες, μὲ συνέπεια νὰ γίνεται μεγάλη ζημία στὸν λαχανόκηπο. Ὁ γέροντας εἰδοποίησε τὸν ἅγιο Καθηγούμενο γιὰ τὴν συμφορὰ καὶ ζήτησε νὰ ἀνεβάσουν την ἁγία Κάρα τοῦ Μεγαλομάρτυρος Τρύφωνος καὶ νὰ διαβαστεῖ ἁγιασμὸς μὲ τὶς εὐχὲς τοῦ Ἁγίου.

Ἀμέσως ἀνταποκρίθηκε ἡ Μονή, καὶ μόλις ἔφθασε ἡ τιμία Κάρα τοῦ Ἁγίου καὶ διαβάστηκε ὁ ἁγιασμὸς καὶ οἱ εὐχές, σὰν ἕνα σύννεφο ἔφυγαν ὅλα τὰ ἔντομα καὶ σώθηκε ἡ σοδειὰ τῶν κήπων μὲ τὴν θαυμαστὴ ἐπέμβασι τοῦ Ἁγίου.

Ἀκόμη, μᾶς διηγεῖτο ὁ γέρων Βαρλαὰμ γιὰ τὸν ἐλαιῶνα: «-Ἐμεῖς, πατέρες, δὲν ξέραμε ἀπὸ ραντίσματα καὶ τέτοια πράγματα· ὅταν παρουσιάζονταν ἀσθένειες, παίρναμε τὴν ἁγία Κάρα τοῦ προστάτου μας Ἁγίου Τρύφωνος, κάναμε ἁγιασμὸ καὶ λιτανεύαμε τὸ ἅγιο λείψανο μέσα στὸν ἐλαιῶνα, ραντίζοντας μὲ τὸν ἁγιασμὸ τὰ δένδρα, καὶ ἡ συγκομιδὴ ἦταν θαυμαστή· σκεφθῆτε, ἔσπαζαν τὰ κλαδιὰ ἀπ᾿ τὸν καρπό· εἴκοσι πέντε χιλιάδες ὀκάδες λάδι βγάζαμε τὸν χρόνο ποὺ εἶχε ἐλαιοκαρπία. Δόξα τῷ Θεῷ καὶ στὸν Ἅγιο Τρύφωνα τὸν προστάτη μας!».

Ἀλλά, καὶ σὲ σωματικὲς ἀσθένειες ἦταν ἀρωγὸς καὶ ἰατρός, ὁ ἁγιώτατος Μάρτυς τοῦ Χριστοῦ Τρύφων, καὶ δὲν παύει νὰ μᾶς προστατεύει ἀπὸ κινδύνους καὶ πειρασμούς. Καὶ ὅσοι ἐπικαλοῦνται τὸ ἱερὸ ὄνομά Του καὶ ζητοῦν τὴν βοήθειά Του, λαμβάνουν τῶν ἰαμάτων τὴν χάρι ἀπὸ τὸν συνέκδημον τῆς δωδεκάδος τῶν θείων Ἀναργύρων.