Τεράστια κέρδη προσφέρουν πλέον οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων δημιουργώντας μια εικόνα ευφορίας στο εξωτερικό αλλά για να «κανονικοποιηθεί» η πραγματική οικονομία υπάρχει ακόμα δρόμος αρκετός.
Έτσι τα επιτόκια των ελληνικών ομολόγων πραγματοποιούν ένα εντυπωσιακό ράλι καθόδου και ενώ πριν δύο μόλις εβδομάδες το δεκαετές είχε απόδοση 4,65% τώρα έπεσε κάτω του 4% κάτι που είχαμε να δούμε από τον Σεπτέμβριο του 2009!
Στην προ δύο εβδομάδων επίδοση βρισκόμασταν στα επίπεδα του Νοεμβρίου του 2009 (όταν ήδη είχε ξεκινήσει το κακό δηλαδή αμέσως μετά τις δηλώσεις του τότε πρωθυπουργού Γ.Α.Παπανδρέου «είμαι πρωθυπουργός ενός διεφθαρμένου λαού» και του τότε ΥΠΟΙΚ Γ.Παπακωνσταντίνου «είμαστε ένας Τιτανικός και προσπαθούμε να μην βουλιάξουμε»).
Έχουμε λοιπό μια «τρελή» απόδοση των ελληνικών ομολόγων που σημαίνει ότι είναι από τα πιο κερδοφόρα του πλανήτη αν αναλογιστεί κανείς σε τι τιμές τα αγόρασαξν κάποιοι στην δευτερογενή αγορά την «αξέχαστη» εκείνη εποχή του 2009-2010.
Εξελίσσεται δε, πολύ ομαλά η αναδιάρθρωση του 10% του ελληνικού χρέους (το swap των 30 δισ. ευρώ) κάτι που είναι πολύ σημαντικό διότι τις επόμενες χρονιές δεν θα διατεθούν χρήματα για την αποπληρωμή χρεών και σε συνδυασμό με τις εξόδους της χώρας στις αγορές θα υπάρξουν χρήματα που θα δοθούν για την ανάπτυξη, την στήριξη της κοινωνίας και τις δημόσιες επενδύσεις.
Προεξοφλείται ομαλή έξοδος στις αγορές και έξοδος από το Μνημόνιο τον Αύγουστο του 2018 οπότε και η χώρα μετά από 8 χρόνια θα μπορεί να παράξει το δικό της πλέον Δίκαιο.
Θα είναι υπό Επιτροπεία αλλά θα μπορεί να κάνει δικές της νομοθετικές ενέργειες για να πετύχει τους στόχους της.
Ναι μεν δημιουργείται ένα καλό κλίμα αλλά αυτό (προς ώρας) δεν αγγίζει την πραγματική, καθημερινή μικροοικονομία αλλά δείχνει ότι κάτι έχει αρχίσει να κινείται σε αυτό το επίπεδο και σε συνδυασμό με τον χαμηλό δανεισμό από τις αγορές μπορεί να σχηματιστεί η εικόνα μιας βιώσιμης οικονομίας που βαίνει προς άνοδο και κανονικοποίηση.
Όμως η εικόνα της πραγματικής οικονομίας είναι πολύ κακή το τραπεζικό σύστημα δεν λειτουργεί και για να γίνει αυτό χρειάζεται να λυθεί το πρόβλημα των κόκκινων δανείων και επιτέλους οι τράπεζες να προχωρήσουν στις απαραίτητες κινήσεις σε ότι αφορά συγχωνεύσεις, ανακεφαλαιοποιήσεις κ.λ.π
Αν δεν συμβεί αυτό η εσωτερική οικονομία θα συνεχίσει να παρουσιάζει την κακή εικόνα του σήμερα και φυσικά επειδή το κλίμα δεν θα αντιστραφεί δεν θα καταργηθούν τα capital control σε ορατό ορίζοντα και να ελπίζουμε σε μια επιστροφή ενός 20% των χρημάτων από το εξωτερικό και θα χαθεί μια ακόμα πενταετία.
