Σήμερα, η Εκκλησία εορτάζει τα Εισόδια της Θεοτόκου στο Ναό. Σήμερα, πιστοί, ας πανηγυρίσουμε, τιμώντας την από το Θεό αγιασμένη ως άλλη κιβωτό, η οποία χώρεσε τον Αχώρητον Υιό και Λόγο του Θεού.

Σύμφωνα με την Παράδοση, ο Ιωακείμ και η Άννα, που ήσαν άτεκνοι μέχρι τα βαθιά γηρατειά, αισθανόμενοι ότι το παιδί που θα τους δώσει ο Θεός είναι δώρο και ευλογία δική Του, εκ συμφώνου υπόσχονται στο Θεό να Του το αφιερώσουν. Έτσι, όταν γεννήθηκε η Παναγία μας, οι δίκαιοι γονείς της έσπευσαν να εκπληρώσουν την υπόσχεσή τους.

Γράφει ο Κωνσταντινουπόλεως Ταράσιος σε εγκωμιαστικό Λόγο: «Χαρούμενη και παράδοξη είναι η σημερινή πανήγυρη, … Σήμερα ο ουρανός και η γη συνεορτάζουν και δοξολογούν το Δημιουργό, που διάλεξε από την ανθρώπινη φύση αυτήν την ευλογημένη από το Θεό κόρη, για δική του κατοικία. Σήμερα ετοιμάζεται η κατοικία του προαιώνιου μυστηρίου που επρόκειτο να φανερωθεί στο μέλλον. Σήμερα αυτή που γεννήθηκε από τον Ιωακείμ και την Άννα, μετά την υπόσχεση σ’ αυτούς, προσφέρεται από τους ίδιους ως τίμιο δώρο σ’ Αυτόν, που αργότερα καταδέχθηκε να γεννηθεί απ’ αυτήν. Σήμερα το ξεκίνημα της χαράς. Σήμερα η κατάργηση της κατάρας της στειρώσεως οδηγείται ως δώρο στα Άγια των αγίων. Σήμερα το περιεχόμενο του κηρύγματος των προφητών οδηγείται στα άδυτα από τον αρχιερέα και προφήτη Ζαχαρία. Εκεί που αυτός μια φορά το χρόνο με ευλάβεια εισερχόταν, η Θεοτόκος παρέμενε συνεχώς ημέρα και νύκτα».

Για την Εκκλησία, το εορταζόμενο γεγονός θεωρείται ως προοίμιο της ευδοκίας του Θεού, ως προμήνυμα για τα επερχόμενα σωτηριώδη γεγονότα: ο Θεός θα γινόταν άνθρωπος και θα μας έσωζε, με τη δική μας συγκατάθεση και συνεργασία.

Η μικρή κόρη του Ιωακείμ και της Άννας εισέρχεται στο χώρο, που ήταν απαγορευμένος ακόμη και για τους ιερείς, γιατί, εν δυνάμει, Αυτή είναι ο χώρος όπου θα κατοικήσει ο αχώρητος Θεός. Ακόμη και οι Άγγελοι εκπλήττονταν, όπως λέει ένας ύμνος της ημέρας, βλέποντας τη Μαριάμ να εισάγεται στα Άγια των Αγίων.

Η Εκκλησία όμως, ζώντας πια μέσα στην πραγματικότητα της εν Χριστώ σωτηρίας, δεν εκπλήττεται, αλλά δοξάζει και μακαρίζει την Κυρία Θεοτόκο ως «τον καθαρότατο ναό του Σωτήρος», γιατί αξιώθηκε, με την αρετή, την ταπείνωση, την πίστη και τη σεμνότητά της να προσελκύσει τη χάρη του Θεού και να γίνει Μητέρα του Σωτήρα μας, «το Ιερό θησαύρισμα της δόξης του Θεού».