Την αναμενόμενη εγκύκλιο προς την Αρχιεπισκοπήν Αθηνών και τις Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος απέστειλε η Ιερά Σύνοδος. Η Εγκύκλιος της Ιεράς Συνόδου με θέμα: «Εκκλησία και επιστήμη στον αγώνα κατά της πανδημίας», θα αναγνωσθεί στους ναούς την Κυριακήν 25ην μηνός Ιουλίου κατά την διάρκειαν της Θείας Λειτουργίας, αντί άλλου κηρύγματος.

Παράλληλα εκδόθηκε και θα αποσταλεί έντυπον υπό τον τίτλον «Οι χριστιανοί μας ρωτούν για το εμβόλιο και οι γιατροί μας απαντούν», με 12 ερωταπαντήσεις προς ενημέρωση του Κλήρου και του πιστού Λαού της Εκκλησίας της Ελλάδος, υπό της «Αποστολικής Διακονίας της Εκκλησίας της Ελλάδος» εις ιδιαίτερον τεύχος «ΠΡΟΣ ΤΟ ΛΑΟ».

Στην εγκύκλιο η ΔΙΣ “γνω­ρι­ζον­τας πως ο εμ­βο­λια­σμος α­πο­τε­λεί με­γι­στη πρα­ξη ευ­θυ­νης α­πε­ναν­τι στον συ­ναν­θρω­πο, συ­νι­στα σε ο­λους, σε συνεννόηση με τον ιατρό τους, να α­ξι­ο­ποι­η­σουν το δω­ρο αυ­το που μας χα­ρι­σε ο Θε­ος”.

Απορρίπτει τις φωνές που φέρνουν “σύγχυση και διαχωρισμό” και καλεί να ακούν οι πσιτοί την φωνή της επιστήμης και όχι τις φωνές του διαδικτύου

Ακολουθεί η Εγκύκλιος 3045 Της Ιεράς Συνόδου: «Ἐκκλησία Καί Ἐπιστήμη Στόν Ἀγῶνα Κατά Τῆς Πανδημίας»

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Τό τε­λει­ό­τε­ρο δη­μι­ούρ­γη­μα τοῦ Θε­οῦ εἶ­ναι ὁ ἄν­θρω­πος, ὁ ὁ­ποῖ­ος πλά­στη­κε γιά νά ζεῖ αἰ­ώ­νια. Ὁ ἐ­γω­ι­σμός ὁ­δή­γη­σε τόν ἄν­θρω­πο στήν πτώ­ση καί ἡ πτώ­ση ἔ­φε­ρε ὡς συ­νέ­πεια τίς ἀ­σθέ­νει­ες καί τόν θά­να­το.

Ὁ Δη­μι­ουρ­γός μας, γιά νά ἁ­πα­λύ­νει τόν πό­νο τῶν ἀν­θρώ­πων ἀπό τίς ἀ­σθέ­νει­ες, μᾶς χά­ρι­σε τήν ἰ­α­τρι­κή ἐ­πι­στή­μη καί τά φάρ­μα­κα. Στήν Πα­λαι­ά Δι­α­θή­κη ὁ Προ­φή­της Ἠ­σα­ΐ­ας μέ τήν βο­ή­θεια τῆς τό­τε ἰ­α­τρι­κῆς, ἐ­θε­ρά­πευ­σε τόν Ἐ­ζε­κί­α.

Στήν Και­νή Δι­α­θή­κη ἐξ ἄλ­λου, ὁ Ἴ­διος ὁ Κύ­ριός μας το­νί­ζει τήν ἀ­ναγ­και­ό­τη­τα τῆς ἰ­α­τρι­κῆς ἐ­πι­στή­μης λέ­γον­τας: «οὐ χρεί­αν ἔ­χου­σιν οἱ ἰ­σχύ­ον­τες ἰα­τροῦ, ἀλ­λ’ οἱ κα­κῶς ἔ­χον­τες» (Ματθ. 9, 12), πού ση­μαί­νει πώς ὅταν τό σῶ­μα ἀ­σθε­νεῖ, ὑ­πάρ­χει ἀ­νάγ­κη τῆς συν­δρο­μῆς τῶν ἰα­τρῶν.

Στρώνουν χαλί για υποταγή της Ορθόδοξης Εκκλησίας στον Πάπα;

Ὁ Ἅ­γιος Νε­κτά­ριος ἐ­πί­σης, λί­γο πρίν ἀπό τόν θά­να­τό του, μή ἀν­τέ­χον­τας τούς πό­νους τῆς ἀ­σθε­νείας του, ζή­τη­σε ἰ­α­τρι­κή φρον­τί­δα στό Ἀ­ρε­ταί­ει­ο Νο­σο­κο­μεῖ­ο, ὅ­που καί ἐκοιμήθη.

Ἀλ­λά καί ὁ Ἅ­γιος Λου­κᾶς ὁ Ἰ­α­τρός, πρω­το­πό­ρος σέ ἰ­α­τρι­κά ἐ­πι­στη­μο­νι­κά ἐ­πι­τεύγ­μα­τα, χά­ρι­ζε καί ἐ­ξα­κο­λου­θεῖ καί με­τά τήν κοί­μη­σή του νά χα­ρί­ζει, μέ τήν δύ­να­μη τοῦ Ἁ­γί­ου Πνεύ­μα­τος, στούς ἀν­θρώ­πους τήν ὑ­γεί­α τοῦ σώ­μα­τος, ἀλ­λά καί τῆς ψυ­χῆς.

Στήν ἐ­πο­χή μας, ὁ Ὅ­σιος Πορ­φύ­ριος ἀ­νε­δεί­χθη ὁ κα­τ’ ἐ­ξο­χήν Ἅγιος τῶν Νο­ση­λευ­τι­κῶν Ἱ­δρυ­μά­των καί, γνω­ρί­ζον­τας ὅ­σο κα­νείς ἄλ­λος τόν πό­νο τῶν ἀ­σθε­νῶν, ζη­τοῦ­σε ἀ­πό τούς ἀν­θρώ­πους νά προ­σεύ­χον­ται γιά τόν φω­τι­σμό τῶν ἰα­τρῶν καί ὅ­ταν τούς ἐ­πι­σκέ­πτε­ται ἡ ἀρ­ρώ­στια νά ἀ­πευ­θύ­νον­ται σέ αὐ­τούς γιά βο­ή­θεια.

Ἔ­τσι καί σή­με­ρα, ἡ Ἐκ­κλη­σί­α ἐμ­πι­στεύ­ε­ται τήν ἐ­πι­στη­μο­νι­κή κοι­νό­τη­τα τῶν ἰα­τρῶν, ἡ ὁ­ποί­α νυ­χθη­με­ρόν ἀ­γω­νί­ζε­ται γιά τήν ἀ­παλ­λα­γή τῶν ἀν­θρώ­πων ἀ­πό τήν θα­να­τη­φό­ρο παν­δη­μί­α. Μέ τόν φω­τι­σμό τοῦ Θε­οῦ καί τήν ἐ­πί­πο­νη προ­σπά­θεια τῶν ἐ­πι­στη­μό­νων ἐ­ρευ­νη­τῶν, ἡ ἀν­θρω­πό­τη­τα ἔ­χει πλέ­ον στήν δι­ά­θε­σή της τό ἐμ­βό­λιο, τό ὁ­ποῖ­ο εἶ­ναι ἱ­κα­νό νά ὑ­ψώ­σει τεῖ­χος στήν ἐ­ξά­πλω­ση τῆς παν­δη­μί­ας. Ἡ ἐλ­πί­δα ἔ­χει ἀ­να­τεί­λει γιά ἐ­πι­στρο­φή στήν κα­νο­νι­κό­τη­τα, ἀλ­λά, κυ­ρί­ως, γιά τήν ἀνεμ­πό­δι­στη συμμετοχή στά Θεῖα Μυστήρια τῆς Ἐκκλησίας μας, μέ κο­ρύ­φω­ση τήν Κοι­νω­νί­α ὅ­λων μας κατά τό Μυ­στή­ριο τῆς Θεί­ας Εὐ­χα­ρι­στί­ας.

Ἡ Ἱ­ε­ρά Σύ­νο­δος τῆς Ἐκ­κλη­σί­ας τῆς Ἑλ­λά­δος, γνω­ρί­ζον­τας πώς ὁ ἐμ­βο­λια­σμός ἀ­πο­τε­λεῖ μέ­γι­στη πρά­ξη εὐ­θύ­νης ἀ­πέ­ναν­τι στόν συ­νάν­θρω­πο, συ­νι­στᾶ σέ ὅ­λους, σέ συνεννόηση μέ τόν ἰατρό τους, νά ἀ­ξι­ο­ποι­ή­σουν τό δῶ­ρο αὐ­τό πού μᾶς χά­ρι­σε ὁ Θε­ός, προ­κει­μέ­νου νά προ­στα­τεύ­σου­με τούς ἑ­αυ­τούς μας, ἀλ­λά καί κά­θε ἄν­θρω­πο «ὑ­πέρ οὗ Χρι­στός ἀ­πέ­θα­νε» (Ρωμ. 14, 15). Καί θέ­λει αὐ­θεν­τι­κῶς νά δι­α­βε­βαι­ώ­σει πώς αὐ­τό τό ἐμ­βό­λιο δέν ἔρ­χε­ται σέ κα­μί­α ἀν­τί­θε­ση μέ τήν Ἁ­γι­ο­γρα­φι­κή, Πα­τε­ρι­κή καί Κα­νο­νι­κή δι­δα­σκα­λί­α τῆς Ἁ­γί­ας μας Ἐκ­κλη­σί­ας.

Ὁ φό­βος γιά ὁ­τι­δή­πο­τε εἶ­ναι πρω­τό­γνω­ρο συ­χνά δη­μι­ουρ­γεῖ ἀντι­δρά­σεις ἤ κα­χυ­πο­ψί­α μέ ἀ­πο­τέ­λε­σμα, πολ­λές φο­ρές, νά ἀ­κού­γον­ται φω­νές, πού προ­κα­λοῦν σύγ­χυ­ση καί δι­α­χω­ρι­σμό. Αὐ­τό ὅ­μως ἔρ­χε­ται σέ ἀν­τί­θε­ση μέ τό αἴ­τη­μα τοῦ Κυ­ρί­ου μας, κα­τά τήν Ἀρ­χι­ε­ρα­τι­κή Του Προ­σευ­χή, «ἵ­να πάν­τες ἕν ὦ­σι» (Ἰω. 17, 21).

Στήν δύ­σκο­λη αὐ­τή συγ­κυ­ρί­α χρει­ά­ζε­ται πί­στη, σύ­νε­ση, τα­πεί­νω­ση, ὑ­ψη­λό αἴ­σθη­μα εὐ­θύ­νης, ἀλ­λη­λεγ­γύ­η, ἀ­γά­πη πρός τόν Θεό καί πρός τόν πλη­σί­ον δι­ό­τι ἐάν αὐ­τά ἐ­κλεί­ψουν, ὁ φό­βος κυ­ρι­εύ­ει τίς καρ­διές τῶν ἀν­θρώ­πων καί κα­τά τόν Προ­φή­τη Δα­βίδ «ἐ­κεῖ ἐ­δει­λί­α­σαν φό­βῳ, οὗ οὐκ ἦν φό­βος» (Ψαλμ. 13, 5).

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Σᾶς κα­λοῦ­με νά ἀ­κοῦ­τε τήν φω­νή τῆς ἐπι­στή­μης καί τῶν εἰ­δι­κῶν, οἱ ὁ­ποῖ­οι πάν­το­τε μέ ὑ­ψη­λό αἴ­σθη­μα εὐ­θύ­νης ἐ­νη­με­ρώ­νουν τούς πολίτες, προ­τεί­νον­τας ἐν­δε­δειγ­μέ­νες λύ­σεις προ­σαρ­μο­σμέ­νες στήν ἀν­τι­με­τώ­πι­ση τῶν δυ­σχε­ρει­ῶν, πού κά­θε φο­ρά προκύ­πτουν.

Πολ­λές φο­ρές, στά μέ­σα κοι­νω­νι­κῆς δι­κτυώσεως προ­βάλ­λον­ται ἀβα­σά­νι­στα ἀ­πό­ψεις, οἱ ὁ­ποῖ­ες στε­ροῦν­ται ἐ­πι­στη­μο­νι­κό­τη­τος, ἀλ­λά καί ἐκ­κλη­σι­α­στι­κοῦ πνεύ­μα­τος. Γι’ αὐ­τό ἐ­φι­στοῦ­με τήν προ­σο­χή, ὑπεν­θυ­μί­ζον­τας τά λό­για τοῦ Εὐαγγελιστοῦ τῆς Ἀγάπης Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Θεολόγου «μή παν­τί πνεύ­μα­τι πι­στεύ­ε­τε, ἀλ­λά δο­κι­μά­ζε­τε τά πνεύ­μα­τα εἰ ἐκ τοῦ Θε­οῦ ἐ­στιν» (Ἰω. Α΄, 4, 1).

Παιδιά μας,

Κα­λοῦ­με ὅ­λους σέ παν­στρα­τιά προ­σευ­χῆς, ἡ ὁ­ποί­α ἄλ­λω­στε ἀ­πο­τε­λεῖ καί τό κα­τ’ ἐ­ξο­χήν ὅ­πλο τῶν Χρι­στια­νῶν, ὥ­στε μα­ζί καί μέ τήν τή­ρη­ση τῶν ἰ­α­τρι­κῶν ὁ­δη­γι­ῶν καί μέ τήν βο­ή­θεια τῶν ἐ­πι­στη­μο­νι­κῶν ἐ­πι­τευγ­μά­των, νά ἐ­κλεί­ψει ἡ παν­δη­μί­α καί ἡ ὀ­σμή θα­νά­του ἀ­πό τήν ἀν­θρω­πό­τη­τα καί ὅ­λοι ἑ­νω­μέ­νοι νά δο­ξά­ζου­με τόν Ἀρ­χη­γό τῆς Πί­στε­ώς μας, Ἰ­η­σοῦ Χρι­στό, ὁ Ὁ­ποῖ­ος ἦλ­θε σέ αὐ­τόν τόν κό­σμο «­ἵνα ζω­ήν ἔχω­μεν καί πε­ρισ­σόν ἔ­χω­μεν» (Ἰω. 10, 10).

Μετά τῆς ἐν Κυρίῳ ἀγάπης καί πολλῶν πατρικῶν εὐχῶν.

† Ὁ Ἀθηνῶν Ι Ε Ρ Ω Ν Υ Μ Ο Σ, Πρόεδρος

† Ὁ Μυτιλήνης, Ἐρεσσοῦ καί Πλωμαρίου Ἰάκωβος

† Ὁ Γουμενίσσης, Ἀξιουπόλεως καί Πολυκάστρου Δημήτριος

† Ὁ Βεροίας, Ναούσης καί Καμπανίας Παντελεήμων

† Ὁ Διδυμοτείχου, Ὀρεστιάδος καί Σουφλίου Δαμασκηνός

† Ὁ Δρυϊνουπόλεως, Πωγωνιανῆς καί Κονίτσης Ἀνδρέας

† Ὁ Ξάνθης καί Περιθεωρίου Παντελεήμων

† Ὁ Ἄρτης Καλλίνικος

† Ὁ Ἰλίου, Ἀχαρνῶν καί Πετρουπόλεως Ἀθηναγόρας

† Ὁ Ζακύνθου Διονύσιος

† Ὁ Κηφισίας, Ἀμαρουσίου καί Ὠρωποῦ Κύριλλος

† Ὁ Νέας Ἰωνίας, Φιλαδελφείας, Ἡρακλείου καί Χαλκηδόνος Γαβριήλ

† Ὁ Γλυφάδας, Ἑλληνικοῦ, Βούλας, Βουλιαγμένης καί Βάρης Ἀντώνιος

Ὁ Ἀρχιγραμματεύς

† Ὁ Ὠρεῶν Φιλόθεος