Ο Σπυρίδων γεννήθηκε και πέθανε στη Βενετία και ήταν γιος του Φραγκίσκου Βλαντή από τις Καλοκαιρινές των Κυθήρων και της Ελένης Στάθη από τη Χώρα. Ασχολήθηκε με την έκδοση αρχαίων κειμένων και με μεταφράσεις. Επίσης έγραψε το περίφημο λεξικό της Ιταλογραικικής, Ελληνικό επίτομο λεξικό και τρίγλωσσο λεξικό.
Σπούδασε στην Φλαγγίνειο Σχολή από τις 30 Αυγούστου 1776 έως τις 5 Αυγούστου 1782 με δάσκαλο τον Αγάπιο Λοβέρδο , ενώ παρακολούθησε μαθήματα φιλοσοφίας στην Ακαδημία των Ιησουιτών ενώ παράλληλα σπούδασε και Αστικό Δίκαιο. Λόγω οικονομικών δυσχερειών παρέμεινε στη Βενετία, εργαζόμενος ως λογιστής στον εμπορικό οίκο Χομοτζόγλου. Στις 7 Φεβρουαρίου 1794 εξελέγη προσωρινός δάσκαλος και διευθυντής της Φλαγγινείου Σχολής και στις 16 Σεπτεμβρίου 1796 διορίστηκε μόνιμος σχολάρχης. Στα 1800 κλήθηκε να γίνει αντεπιστέλλον μέλος της Ιονίου Ακαδημίας. Επίσης το 1811 έγινε μέλος της Γραικοδακικής Φιλολογικής Εταιρείας και ο ορθόδοξος επίσκοπος Δαλματίας και Αλβανίας Βενέδικτος Κράλιεβιτς του πρότεινε να γίνει σχολάρχης στο Σεμπενίκο της Δαλματίας.
Ρωσία: Απονομή μεταλλίων της ελληνικής Ομογένειας-«Η Ελληνική Διασπορά αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας μας»
Είχε παντρευτεί την Αικατερίνη Δαλφόρνου και είχε αποκτήσει τέσσερα παιδιά: την Ελένη (1789), την Ρεγγίνα (1790), τη Μαρία (1794), τον Παύλο (1796) και τον Ανδρέα (1811). Πέθανε στις 6 Ιανουαρίου 1830. Άφησε τη σύζυγό του τυφλή και μια κόρη για τις οποίες μερίμνησε η Ελληνική Αδελφότητα της Βενετίας και δύο γιους.
Είναι θαμμένος στο Ελληνικό Κοιμητήριο της Βενετίας, στο νεκροταφείο του νησιού San Michele.
Συγγραφικό έργο:
-Νέον λεξικόν ιταλικό – γραικικόν, Ενετιήσι : Νικολάω Γλυκεί τω εξ Ιωαννίνων, 1792
-Πρώτος τόμος του Τριγλώσσου λεξικού, Ενετίησι 1816
-Ελληνικόν επίτομον λεξικό, Εν Βενετία 1821
-Λόγοι εν τω Φλαγγινιανώ ελληνομουσείω εκφωνηθέντες (ανέκδοτοι)
Επίσης μετέφρασε τα:
-Μεταμορφωσεις Οβιδίου Ενετίησι 1801
-Αποθήκη των παίδων, Ενετίησι 1793, τομ. 4
-22 εκλεκτά διηγήματα Βοκκακίου
-Το καφενείον, κωμωδία Γολδόνη Βενετία,1791
-Βραχεία είδησις περί των Ενετία συμβάντων 1797-1799
Κι αν η ιστορία γραφόταν αλλιώς... Πώς η κρίση των Ιμίων θα μπορούσε αναίμακτα να ήταν μεγάλη ελληνική νίκη και τουρκική ταπείνωση
Πηγές:
-Κωνσταντίνος Σάθας, Βιογραφίαι των εν τοις γράμμασι διαλαμψάντων Ελλήνων από της καταλύσεως της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας μέχρι της Ελληνικής Εθνεγερσίας 1453-1821, εκδ. Κουλτούρα,1990, σελ.688-690
-Τριαντάφυλλος Σκλαβενίτης, “Ο Σπυρίδων Βλαντής και η ιδιωτική διδασκαλία Piano di Studi: Έκθεσις μαθημάτων: Βενετία 1794,” Θησαυρίσματα, τομ. 34, (2004), σελ. 421-446
από τη σελίδα Comunità dei Greci Ortodossi in Venezia
