Από τις αρχές της δεκαετίας του ΄80 η αλάνα της Πανεπιστημιούπολης στα σύνορα της Καισαριανής με τα Ιλίσια είχε μετατραπεί σε αυτοσχέδια πίστα των μηχανόβιων όπου έκαναν κόντρες και επιδίδονταν σε σούζες και ακροβατικά.

Ο χώρος διέθετε όλες τις προϋποθέσεις. Είχε μεγάλη ασφάλτινη αλάνα, ευθείες χωρίς επικίνδυνα εμπόδια και αυτοκίνητα, στροφές με κλίση, κατηφόρα, ακόμη και δασάκι με παρτέρια για να παρακολουθούν οι θεατές τους αυτοσχέδιους αγώνες ανάμεσα στα «πειραγμένα» δίτροχα.

Υπήρχε όμως και κάτι πιο σημαντικό. Η περιοχή βρισκόταν μέσα σε πανεπιστημιακό χώρο που προσέφερε άσυλο από τις επιδρομές των «Ζητάδων».

«Θα σε πάω μια βόλτα στο ΚΑΤ και μετά να μου πεις αν θα πάρεις μηχανή». Αυτή ήταν η γνώριμη ατάκα που ακουγόταν σε χιλιάδες σπίτια από τους γονείς που έδιναν μάχη να αποτρέψουν τα παιδιά από τα επικίνδυνα δίτροχα.

Μηχανές μεγάλου κυβισμού, street, εντούρο, παπάκια, ακόμη και γουρούνες, βρυχούνταν από τα γκάζια των αναβατών και τις πειραγμένες εξατμίσεις. Ο ήχος τους έφτανε στα πρώτα σπίτια κάτω από το άλσος της Καισαριανής. Οι κάτοικοι βρίσκονταν στο πόδι και έκαναν καταγγελίες στην αστυνομία για διατάραξη κοινής ησυχίας. Καμία παρέμβαση όμως δεν μπορούσε να γίνει λόγω του απαραβίαστου της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Ο τύπος του νεαρού «καμικάζι» ήταν τότε άρρηκτα συνδεδεμένος με την αλητεία και για πολλούς παρέπεμπε στους τσαντάκηδες. Συνήθως δεν ήταν έτσι, αλλά η ηχορύπανση που προκαλούσαν οι μηχανές και οι εικόνες με τις σούζες και τις επικίνδυνες κόντρες, ήταν αρκετές για να προκαλούν αντιδράσεις. Ωστόσο, υπήρχαν και εκείνοι που έβρισκαν το θέαμα συναρπαστικό κι όπως φαίνεται στο ρεπορτάζ της δημόσιας τηλεόρασης της εποχής, πήγαιναν ακόμη και με τα παιδιά τους να δουν τις επιδείξεις των «αφηνιασμένων» νεαρών με τη χαίτη και την ψιλοκουρεμένη αφάνα.

Η δημοσιογράφος ρωτά για τον κίνδυνο του «σπορ» και συναντά αρκετούς που είχαν εμπειρία στο ΚΑΤ. Στη συνέχεια τους ρωτά που βρήκαν τα λεφτά να αγοράσουν μηχανάκι και πήρε πολλές απαντήσεις. Άλλες πειστικές και άλλες όχι. Κάποιος απάντησε ότι το μηχανάκι του το αγόρασε ο παππούς του! Αρκετοί από τους νεαρούς δήλωσαν ότι δουλεύουν και έχουν τα χρήματα να κάνουν το κέφι τους.

Η κορυφαία στιγμή του ρεπορτάζ, ίσως, είναι η παρουσία του αστυνομικού διοικητή Αποστολόπουλου. Ο αξιωματικός εξηγεί ότι χωρίς πρόσκληση από το Πανεπιστήμιο η αστυνομία δεν μπορεί να παραβιάσει το άσυλο.

Όταν η δημοσιογράφος του ζητά τη γνώμη του γι΄ αυτό που συμβαίνει η απάντηση ήταν αναπάντεχη: «Τα παιδιά αυτά είναι δεξιοτέχνες στο χόμπυ τους και κάποια άλλη δουλειά κάνουν».