Τι κι αν διατηρεί χαμηλό προφίλ; Δεν είναι τυχαίο που την αποκαλούν «μικρή Μύκονο». Η Σίφνος φημίζεται για τη γαστρονομία- είναι άλλωστε γενέτειρα του σπουδαιότερου Έλληνα σεφ του 20ου αιώνα Νικόλαου Τσελεμεντέ- την αρχιτεκτονική της, την παράδοσή της και τις πλήρεις και σύγχρονες τουριστικές υποδομές.
Το όμορφο κυκλαδίτικο νησί εκπέμπει ηρεμία και γαλήνη με τα κάτασπρα σπιτάκια τω οικισμών του, τα γραφικά σοκάκια του, στεφανωμένα με βουκαμβίλιες, το μεσαιωνικό Κάστρο, τις ξερολιθιές και τα αγγειοπλαστεία του.
Οι μεγαλύτεροι οικισμοί της Σίφνου είναι η Απολλωνία και ο Αρτέμωνας, προορισμοί για απολαυστικές βόλτες, νυχτερινή διασκέδαση αλλά και την παράδοση να δίνει δυναμικό «παρών». Υπάρχουν όμως και πολλά ακόμα φιλόξενα χωριά όπως ο Εξάμπελος, η Καταβατή, το Πάνω και το Κάτω Πετάλι, οι Καμάρες, το Βαθύ, ο Φάρος, η Χερρόνησος, ο Πλατύς Γυαλός. Απλότητα αλλά και κομψότητα, παραδοσιακή ατμόσφαιρα αλλά και κοσμικός «αέρας», όλα αυτά τα διαφορετικά στοιχεία κάνουν τη Σίφνο αγαπημένο προορισμό.
Οι επιλογές για μπάνιο μπορεί να μην είναι τόσο πολλές όσο σε άλλα νησιά αλλά σίγουρα ανταποκρίνονται σε πολλά «γούστα» και επιφυλάσσουν ξεχωριστές εμπειρίες: από τα βράχια της Παναγιάς της Χρυσοπηγής μέχρι τις οργανωμένες παραλίες στις Καμάρες ή το Βαθύ και τους ανεξερεύνητους και μοναχικούς κόλπους του νησιού, αναμφίβολα θα βρείτε το σημείο που θα αξιοποιήσετε για τις βουτιές σας στο Αιγαίο.
Ανεβείτε μέχρι το μεσαιωνικό χωριό Κάστρο και απολαύστε τη θέα από το εκκλησάκι της Επταμαρτύρου. Κάντε μια στάση στο μουσείο Λαϊκής Τέχνης στην κεντρική πλατεία της Απολλωνίας, που αποτελεί «βουτιά» στη Σίφνο μιας άλλης εποχής και επισκεφθείτε τα εργαστήρια των αγγειοπλαστών, που «γέννησαν» φημισμένα κεραμικά. Μην χάσετε το μοναστήρι της Χρυσοπηγής, φωλιασμένο σε βράχο από το 1650.
Και το βράδυ επιστρέψτε στην Απολλωνία και αφήστε τον χρόνο να κυλήσει στο ξεχωριστό και διάσημο Στενό της. Κι αν βρεθείτε στη Σίφνο τον Σεπτέμβριο, μην χάσετε το Φεστιβάλ Κυκλαδικής Γαστρονομίας «Νικόλαος Τσελεμεντές», όπου αντιπροσωπείες από τα νησιά των Κυκλάδων και όχι μόνο συγκεντρώνονται και επιδεικνύουν τις παραδοσιακές τους συνταγές και γεύσεις.
