
Στο πλαίσιο των συνεχιζόμενων γεωπολιτικών εντάσεων, η επικείμενη συνάντηση μεταξύ των Προέδρων της Τουρκίας και της Ουκρανίας έχει ιδιαίτερη σημασία, ιδιαίτερα μετά τον αποκλεισμό του Ζελένσκι αλλά και της ΕΕ από τις συνομιλίες ΗΠΑ-Ρωσίας στη Σαουδική Αραβία.
Ο απρόβλεπτος Τράμπ προβληματίζει τους Ουκρανούς
φιλοξενεί ανάλυση του Ουκρανού πολιτικού επιστήμονα και στρατιωτικού ειδικού Alexander Kovalenko, ο οποίος διερευνά τις ευρύτερες γεωπολιτικές επιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένων των πιθανών επιπτώσεων της νέας Διοίκησης των ΗΠΑ, του εξελισσόμενου ρόλου της Τουρκίας στο ΝΑΤΟ και της σκοπιμότητας μιας ευρωπαϊκής ειρηνευτικής αποστολής στην Ουκρανία, επισημαίνοντας:
«Έχει ανακοινωθεί επίσημα ότι η συνάντηση μεταξύ των Προέδρων Τουρκίας και Ουκρανίας θα επικεντρωθεί κυρίως σε ανθρωπιστικά ζητήματα, συμπεριλαμβανομένης της επισιτιστικής ασφάλειας, της Μαύρης Θάλασσας και του διαδρόμου σιτηρών, που αυτή τη στιγμή εξασφαλίζουν οι ουκρανικές δυνάμεις.
Ο κακός χαμός για τον θάνατο του Β. Καλογήρου στην Βουλή!
Επιπλέον, πολιτιστικές ανταλλαγές, πολιτιστική διπλωματία και εκπαιδευτικά θέματα βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη.
Επιφανειακά, αυτή φαίνεται να είναι μια ανθρωπιστική συζήτηση. Ωστόσο, είμαι περισσότερο από βέβαιος ότι η ανθρωπιστική πτυχή είναι απλώς μια κάλυψη για τον πραγματικό σκοπό της συνάντησης.
Η Ουκρανία αντιμετωπίζει σήμερα τον Ντόναλντ Τραμπ ως ένα στοίχημα, απρόβλεπτο στις αποφάσεις του.
Αυτό καθιστά εξαιρετικά δύσκολο να βασιστείς σε οποιαδήποτε μακροπρόθεσμη στρατηγική ή σταθερή πολιτική από αυτόν.
Είναι μια κατάσταση «όλα ή τίποτα», όπως λέμε στην Ουκρανία — είτε κερδίζεις τα πάντα, είτε μένεις χωρίς τίποτα. Σε αυτό το πλαίσιο, η εδραίωση δυνάμεων που είναι πιο ορθολογικές, συνεπείς και πολιτικά έμπειρες είναι πλέον ζωτικής σημασίας».
Η Τουρκία είναι μια χώρα συνεπής στις δεσμεύσεις της
Ο κ. Κοβαλένκο σημείωσε ότι η Τουρκία και ο Πρόεδρός της, Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, έχουν δείξει συνέπεια στις ενέργειές τους:
«Τηρούν μια καθορισμένη στρατηγική. Η Ευρώπη συμπεριφέρεται τώρα με παρόμοιο τρόπο, επιδιώκοντας να εδραιωθεί μπροστά σε ένα απρόβλεπτο μέλλον υπό την ηγεσία των ΗΠΑ.
Η Τουρκία μπορεί να αντιμετωπίσει ορισμένες προκλήσεις λόγω σημαντικών αλλαγών εντός του ΝΑΤΟ, οι οποίες αναπόφευκτα θα επηρεάσουν τη θέση της.
Αυτά θα μπορούσαν να περιλαμβάνουν ζητήματα που σχετίζονται με τις στρατιωτικές βάσεις των ΗΠΑ και την παρουσία τους στην περιοχή.
Η Τουρκία έχει υποστηρίξει ιστορικά την Ουκρανία και έχουμε διατηρήσει φιλικές σχέσεις στη σύγχρονη ιστορία.
Αυτή τη στιγμή, αναζητούμε κοινό έδαφος, ιδίως όσον αφορά τις επιπτώσεις των πολιτικών του νέου Προέδρου των ΗΠΑ. Αυτό θα μας βοηθήσει να πλοηγηθούμε στις προκλήσεις που μπορεί να προκύψουν κάτω από αυτό που μπορεί να περιγραφεί ως μια λιγότερο από μακρόπνοη στρατηγική κατεύθυνση του 47ου προέδρου των ΗΠΑ».
Ραγδαίες εξελίξεις: H μητέρα του B. Καλογήρου είχε δεχθεί απειλές για υποθέσεις που είχε αναλάβει!
Ένα ευρωπαϊκό σχέδιο για ειρηνευτικά στρατεύματα στην Ουκρανία
Αναφερόμενος στην ιδέα μιας ξένης ειρηνευτικής αποστολής στην Ουκρανία, ο κ. Κοβαλένκο αμφισβήτησε τη σκοπιμότητα και την αποτελεσματικότητά της: «Δεν βλέπω τη λειτουργικότητα ή τη χρησιμότητά τους. Γίναμε μάρτυρες πολυάριθμων ειρηνευτικών αποστολών σε όλη την ιστορία, συμπεριλαμβανομένων εκείνων υπό την ηγεσία του ΟΗΕ, και καμία δεν απέφερε απτά οφέλη — το αντίθετο, στην πραγματικότητα.
Ας φανταστούμε ειρηνευτικές δυνάμεις να αναπτύσσονται κατά μήκος της πρώτης γραμμής. Για ποιο σκοπό;
Μια αδέσποτη οβίδα θα μπορούσε να τους χτυπήσει, μια εναέρια βόμβα θα μπορούσε να χτυπήσει τη θέση τους ή μια ομάδα σαμποτάζ θα μπορούσε να εξαπολύσει επίθεση σε ένα σημείο ελέγχου, εξαλείφοντας μια διμοιρία γαλλικών στρατευμάτων.
Το βασικό ερώτημα είναι: πώς θα αντιδρούσε το ειρηνευτικό σώμα; Θα εξαπέλυαν επίθεση; Φυσικά και όχι.
Θα εξέφραζαν απλώς την οργή τους στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ; Πιθανότατα.
Θα υπήρχε καταδίκη, αλλά όχι πραγματική δράση.
Εν τω μεταξύ, όταν οι ουκρανικές δυνάμεις μάχονται στο μέτωπο, υπερασπίζονται το έδαφός τους και απαντούν αντεπιτιθέμενες προκειμένου να ανακτήσουν χαμένες θέσεις τους.
Αυτή είναι μια πολύ πιο αποτελεσματική και εγγυημένη μέθοδος διασφάλισης της σταθερότητας.
Αλλά για να είναι επιτυχές, η Ουκρανία χρειάζεται την κατάλληλη υποστήριξη, συμπεριλαμβανομένου του εξοπλισμού και των πυρομαχικών, προμήθειες που το δικό μας στρατιωτικό-βιομηχανικό συγκρότημα δεν μπορεί να παράγει πλήρως.
Εάν η Τουρκία έστελνε ειρηνευτικό σώμα στην Ουκρανία, ποιος θα ήταν ο πραγματικός ρόλος του;
Είναι σημαντικό να θυμόμαστε ότι από το 2015 έως το 2022, σύμφωνα με τις Συμφωνίες του Μινσκ, η Ρωσία δεν τήρησε ποτέ την πρώτη διάταξη , την κατάπαυση του πυρός».
«Οι θέσεις της Ουκρανίας βομβαρδίζονταν σχεδόν καθημερινά και η Ουκρανία έπρεπε να απαντήσει. Πώς θα ενεργούσε το τουρκικό σώμα;
Η ενίσχυση των ουκρανικών στρατευμάτων σε ορισμένες περιοχές θα ήταν επωφελής, αλλά ποια θα ήταν η εντολή τους; Θα τους επιτρεπόταν να απαντήσουν αποφασιστικά στις απειλές; Θα είχαν την απαραίτητη εξουσία; Ή θα γίνονταν, όπως και οι προηγούμενες ειρηνευτικές δυνάμεις, θύματα συνεχών ρωσικών προκλήσεων;
Η Ρωσία τηρούσε πάντα μια πολιτική τρόμου. Δεν τήρησε ποτέ τις συμφωνίες που υπέγραψε, παρά τις επίσημες σφραγίδες και τις υπογραφές. Δεν μπορώ να πιστέψω ότι η Ρωσία θα συμφωνούσε ποτέ σε μια γνήσια ειρηνευτική διευθέτηση στην Ουκρανία, ειδικά αν αυτό σήμαινε να ληφθούν υπόψη τα συμφέροντα της Ουκρανίας.
Οποιαδήποτε κατάπαυση του πυρός κατά μήκος της πρώτης γραμμής θα συνοδευόταν αναπόφευκτα από επαναλαμβανόμενες προκλήσεις, με στόχο την εξάλειψη των ειρηνευτικών δυνάμεων.
Ως εκ τούτου, ενώ υποστηρίζω σθεναρά τη βαθύτερη συνεργασία μεταξύ Ουκρανίας και Τουρκίας, καταλαβαίνω επίσης ότι εάν δεν δοθεί ευρύτερη επιχειρησιακή εξουσία στην τουρκική ειρηνευτική αποστολή, επιτρέποντας στις δυνάμεις της να ανταποκριθούν αποτελεσματικά στις απειλές, δυστυχώς θα οδηγήσει σε θύματα χωρίς να επιτευχθούν ουσιαστικά αποτελέσματα», συνέχισε.
Η Στρατιωτική συνεργασία Ουκρανίας-Τουρκίας
Ο κ. Kovalenko τόνισε ότι η στρατιωτικο-τεχνική συνεργασία μεταξύ Ουκρανίας και Τουρκίας συνεχίζεται από πριν από την πλήρη εισβολή στην Ουκρανία το 2022:
«Έχουμε δημιουργήσει πολλά κοινά έργα, ιδιαίτερα στον τομέα των συστημάτων ενεργητικής προστασίας και όχι μόνο. Υπήρξαν ακόμη και προκαταρκτικές συζητήσεις για τον εξοπλισμό του κύριου άρματος μάχης Altay -του πρώτου εγχώριου τουρκικού τανκ-με ουκρανικό κινητήρα.
Ωστόσο, ο σχεδιασμός αναθεωρήθηκε αργότερα και η Tουρκία κατασκευάζει τώρα το δικό της εργοστάσιο παραγωγής αρμάτων, το οποίο σηματοδοτεί ένα σημαντικό ορόσημο για την αμυντική βιομηχανία της.
Ωστόσο η στρατιωτική μας συνεργασία παραμένει ισχυρή και συνεχίζει να αναπτύσσεται».
Στόχοι-επιδιώξεις Ερντογάν-Ζελένσκι
Οι Πρόεδροι Ουκρανίας και Τουρκίας, σαφώς αντιλαμβάνονται πως δεν μπορούν να επηρεάσουν-σταματήσουν τις διαπραγματεύσεις Τράμπ-Πούτιν στη Σαουδική Αραβία.
Κύριο όπλο του Τράμπ στην επιβολή τετελεσμένων στην Ουκρανία ως αποτέλεσμα των διαπραγματεύσεων με τον Πούτιν, είναι η απειλή άρσης της στρατιωτικής υποστήριξής τους προς το Κίεβο, προκειμένου αυτό να αποτελέσει εύκολη λεία στα χέρια του Πούτιν στη συνέχεια.
Αυτό το γνωρίζει ο Ζελένσκι, ο οποίος ψάχνει απεγνωσμένα στήριξη από την Ευρώπη αλλά και την Τουρκία.
Θεωρούμε ωστόσο απίθανο από πλευράς Ερντογάν, να δεχθεί η Τουρκία να σηκώσει το βάρος των ΗΠΑ, αντικαθιστώντας τες στην Ουκρανία, στηρίζοντας με πολεμικό υλικό και στρατεύματα το Κίεβο, αφού αυτό θα την έφερνε σε ευθεία αντιπαράθεση με την Ρωσία.
Στόχος του Ερντογάν είναι να μπεί σφήνα στα σχέδια ΗΠΑ-Ρωσίας ως εκπρόσωπος και εγγυήτρια δύναμη για την Ουκρανία, προκειμένου να φιλτραριστούν οι ούτως ή άλλως δυσμενείς επιπτώσεις της ειρηνευτικής διαδικασίας για το Κίεβο, χωρίς ωστόσο ουσιαστικό αποτέλεσμα.