Οχτώ δύσκολα χρόνια μετά το πρώτο μνημόνιο η Ελλάδα αφήνει πίσω της - τουλάχιστον τεχνικά - την εποχή των προγραμμάτων.
Ωστόσο παρά την αισιοδοξία της ελληνικής κυβέρνησης και ορισμένων αξιωματούχων της Ευρωζώνης, πολλοί πιστεύουν ότι η χώρα πρέπει να παραφράσει το «Hotel California» των Eagles, «checked out but it can never leave» (βγήκε, αλλά δεν μπορεί ποτέ να φύγει).
Tις σχετικές επισημάνσεις κάνει το Ινστιτούτο Brookings με αφορμή την έξοδο της χώρας από τα μνημόνια. Οπως υπογραμμίζει, τα διεθνή μέσα από το CNBC και το Reuters έως το Politico και το CNN Money, στην κάλυψη των τελευταίων ειδήσεων για την Ελλάδα δίνουν έμφαση στις αδυναμίες της οικονομίας.
Αυτές περιλαμβάνουν τη μη αποτελεσματική δημόσια διοίκηση, την παρα- οικονομία, τη διαφθορά και τη φοροαποφυγή, τις καθυστερήσεις στην απονομή Δικαιοσύνης και πολυάριθμα γραφειοκρατικά εμπόδια στις εξαγωγές και τις επενδύσεις.
Ωστόσο-κατά την άποψη του συντάκτη οι αναφορές στο μεγαλύτερο πρόβλημα της χώρας, την υπερφορολόγηση, είναι λιγότερες. Οπως εξηγεί, πρόκειται για ένα φαινόμενο με καταστροφικές συνέπειες για το μέλλον της Ελλάδας» τονίζει και επικαλείται τα στοιχεία, παρουσιάζοντας τα σχετικά γραφήματα, που καταδεικνύουν ότι στην Ελλάδα το σύνολο φόρων και ασφαλιστικών εισφορών είναι υψηλότερο του μέσου όρου του ΟΟΣΑ.
Το γεγονός αυτό επιτείνει τα δεινά της κρίσης, σημειώνει ο συντάκτης, περιγράφοντας έναν φαύλο κύκλο στον οποίο έχει παγιδευτεί η οικονομία.
Ακόμη και οι χαμηλόμισθοι πληρώνουν το τίμημα» αναφέρει, ενώ επισημαίνει ότι το υφιστάμενο πλαίσιο για τις ασφαλιστικές εισφορές «καθιστά εξαιρετικά δαπανηρές τις προσλήψεις για μία εταιρεία ή έναν εργοδότη, που επομένως αποφεύγουν να προσλάβουν νέο προσωπικό».
Ως αποτέλεσμα της παραπάνω κατάστασης, σημειώνει το Brookings, η εγχώριος ζήτηση παραμένει αδύναμη, γεγονός που με τη σειρά του επιδεινώνει τις προοπτικές ανάπτυξης και απασχόλησης.
