Η Αγία έδρα είναι έτοιμη να συμβιβαστεί για το θέμα των ουνιτών ή της ουκρανικής ελληνικής καθολικής εκκλησίας με το  Πατριαρχείο Μόσχας, σε μια προσπάθεια να αμβλυνθούν οι διαφορές στο θέμα αυτό, αναφέρουν ρωσικά ΜΜΕ .

Ο πρόεδρος του ποντιφικού συμβουλίου και υπεύθυνος για την προώθηση της χριστιανικής ενότητας,  Καρδινάλιος Kurt Koch πρότεινε τη δημιουργία μιας ειδικής επιτροπής για τη διευθέτηση των σχέσεων μεταξύ της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας και της ουκρανικής ελληνικής καθολικής εκκλησίας ( όπως ονομάζεται) , η οποία «θα μπορούσε να υλοποιήσει  το έργο της επούλωσης των πληγών του παρελθόντος και τη δημιουργία ενός κοινού μέλλοντος».

Η πρότασή του Koch ήταν διατυπωμένη  σε γραπτή δήλωση, η οποία, μαζί με το κείμενο από τις επίσημες δηλώσεις του Καρδινάλιου που έγιναν  στο  Ινστιτούτο Οικουμενικών Σπουδών του Πανεπιστημίου του Φράιμπουργκ, όπου φιλοξενήθηκε η συνάντηση του  Koch με τον  επικεφαλής του τμήματος εξωτερικών εκκλησιαστικών σχέσεων του Πατριαρχείου της Μόσχας Μητροπολίτη Βολοκολάμσκ Ιλαρίων, που ήταν αφιερωμένη στην πρώτη επέτειο της ιστορικής συνάντηση του Πάπα Φραγκίσκου και του Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών κκ Κυρίλλου  στην Κούβα.

Σχετικά με τα προβλήματα με τους Ουκρανούς Ουνίτες ο Μητροπολίτης Ιλαρίων είπε: «μια σημαντική προϋπόθεση για την αποκατάσταση της εμπιστοσύνης των Ορθοδόξων ήταν η δήλωση που έγινε για πρώτη φορά κατά τη σύνοδο κορυφής στην Αβάνα, ότι η ένωση δεν είναι ένα μέσο για να επιτευχθεί η ενότητα μεταξύ των εκκλησιών και οι σχέσεις Ορθοδόξων-Καθολικών δεν  είναι σχέσεις  προσηλυτισμού σε όλες τις εκφάνσεις τους».

Το  κοινό έγγραφο Ορθοδόξων και καθολικών αναφέρει ότι « η αντιμετώπιση της Ουνίας ως μέθοδο  συνδυάζει το παρελθόν και την αναζήτηση για ενότητα στο παρόν».

Σημειώστε ότι ο Μητροπολίτης Βολοκολάμσκ Ιλαρίωνας, σχολιάζοντας τη συζήτηση για την ένωση, μιλά για «θεολογικό  διάλογο » μεταξύ της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας και της Ρωσικής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Ωστόσο, σε αυτή την περίπτωση  το υπάρχον «θεολογικό πρόβλημα» δεν θα πρέπει να διακόψει τις σχέσεις του Πατριαρχείου Μόσχας με την ελληνική καθολική εκκλησία (Ουνίτες).

Στην Μέση Ανατολή, για παράδειγμα, η Ρωσική Ορθόδοξη Εκκλησία συνεργάζεται με αρκετή επιτυχία με το Βατικανό και τις  τοπικές εκκλησίες, μερικές  από τις οποίες ανήκουν στην Ουνία .

Οι Ανατολικές Καθολικές Εκκλησίες είναι αυτόνομες συγκεκριμένες εκκλησίες που βρίσκονται σε πλήρη κοινωνία με τον Πάπα. Μαζί με την Λατινική Εκκλησία, συνθέτουν την Καθολική Εκκλησία.

Οι λειτουργικές, λατρευτικές και θεολογικές παραδόσεις τους, μοιράζονταν από κοινού με άλλες Ανατολικές Χριστιανικές εκκλησίες με τις οποίες κάποτε συνδέονταν, όπως οι Ανατολικές Ορθόδοξες και οι Αρχαίες Ανατολικές Ορθόδοξες Εκκλησίες.

Ο όρος ουνία ή ουνιτισμός στην ελληνική γλώσσα (εκ του λατινικού όρου unio = ένωση) συνδέεται νοηματικά με ό,τι το 1596 έλαβε στην Πολωνία επίσημα το όνομα Unia , που χρησιμοποιήθηκε έκτοτε για να χαρακτηρισθεί η ενωτική κίνηση ανατολικών ορθοδόξων Εκκλησιών με τον Πάπα.

Με τον υποτιμητικό και αρνητικά χρωματισμένο όρο ουνία, εννοείται από την πλευρά της ορθοδοξίας «το θρησκευτικό και πολιτικό σχήμα, που δημιουργήθηκε από τους ιθύνοντες της καθολικής Εκκλησίας από τον Παπισμό για τον εκδυτικισμό της μη λατινικής Ανατολής, την πνευματικοπολιτική δηλαδή υποταγή της στην εξουσία του πάπα».

Η Ουνία θεωρείται επικίνδυνη και αιρετική για τον ορθόδοξο χριστιανισμό από τους θεματοφύλακές του.

 Ο όρος Ουνιτικές εφαρμόζεται για εκείνες τις ανατολικές καθολικές εκκλησίες πού υπήρξαν ορθόδοξες και για τα μέλη τους.

Ο όρος θεωρείται εκ μέρους τους σήμερα αρνητικός, ακόμη και εξευτελιστικός προσδιορισμός αν και χρησιμοποιήθηκε ιστορικά, από λατίνους και ανατολικούς καθολικούς, ειδικά πριν από τη β’ βατικάνεια σύνοδο.

Εκτός αυτού περιγράφει ο όρος ουνία σε μερικές περιπτώσεις μία διοικητική ή δογματική ένωση δυο προτεσταντικών εκκλησιών διαφορετικής θεολογικής σχολής.