Το 1940, ο 28χρονος Σάλιβαν, εργαζόταν ως δασοφύλακας στο Εθνικό Πάρκο Σεναντόα της Βιρτζίνια των ΗΠΑ.

Έγινε ένας από τους τρεις «Ρέιντζερ» που επέβλεπαν μια έκταση περίπου 65 χιλιομέτρων του συνόλου του Πάρκου. Τον Απρίλιο του 1942, ο Σάλιβαν βρισκόταν σε ένα πύργο του πάρκου, ελέγχοντας την περιοχή σε περίπτωση πυρκαγιάς. Τότε ξέσπασε μια δυνατή μπόρα με αστραπές και κεραυνούς.

Ένας κεραυνός χτύπησε τον πύργο, που πήρε αμέσως φωτιά. Τρομαγμένος, ο Σάλιβαν έφυγε από τον πύργο για να σωθεί. Λίγα μέτρα πιο κάτω, τον χτύπησε κεραυνός.

 Ο Σάλιβαν έπεσε αναίσθητος. Πέρα από κάποια ελαφριά εγκαύματα στο πόδι του, το μόνο που του άφησε το χτύπημα ήταν μια τρύπα στο παπούτσι του και ένα δάχτυλο χωρίς νύχι. «Απέκτησα μια μικρή ουλή στο δεξί μου πόδι, και μια πληγή στο μεγάλο δάχτυλο.

Η αρβύλα μου είχε γεμίσει με αίμα, το οποίο έβγαινε από μια τρύπα στη σόλα του παπουτσιού», είπε αργότερα ο ίδιος, που θεώρησε τον εαυτό του πολύ τυχερό.

Δεύτερο χτύπημα

Το δεύτερο χτύπημα από κεραυνό συνέβη σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα, τον Ιούλιο του 1969. Ο Σάλιβαν ήταν και πάλι εν ώρα καθήκοντος, όταν έπιασε ξαφνικά μια καλοκαιρινή καταιγίδα. Οδηγούσε ένα μικρό φορτηγάκι και είδε μπροστά του ένα κεραυνό να χτυπάει ένα δέντρο και αμέσως μετά να «περνάει» στο ακριβώς απέναντι δέντρο.

Ο Ρόι Σάλιβαν, για κακή του τύχη, είχε ανοιχτά τα παράθυρα του αυτοκινήτου, με αποτέλεσμα ο κεραυνός να τον διαπεράσει. Έχασε τον έλεγχο του οχήματος και λίγο έλειψε να πέσει σε γκρεμό.

Ο Σάλιβαν λιποθύμησε και όταν συνήλθε, είδε ότι το ρολόι του είχε «καρβουνιαστεί» και ότι είχαν καεί οι τρίχες από τα βλέφαρα και τα φρύδια του.

Η «ανθρώπινη ηλεκτρική ράβδος»...
 

Μετά το δεύτερο χτύπημα, άρχισε η … κάτω βόλτα για τον Ρόι Σάλιβαν. Δέχτηκε άλλα πέντε χτυπήματα κεραυνού μέσα σε χρονικό διάστημα μικρότερο της μιας δεκαετίας. Το 1970, ο Ρόι απολάμβανε το ρεπό του στον κήπο του σπιτιού του. Ένας κεραυνός χτύπησε τη κοντινή κολόνα ρεύματος και στη συνέχεια χτύπησε τον ίδιο στον ώμο. Για ακόμη μία φορά, απλά λιποθύμησε και απέκτησε νέα εγκαύματα....

Το «φαινόμενο» Ρόι Σάλιβαν άρχισε να παίρνει διαστάσεις και σύντομα ο δασοφύλακας απέκτησε ευφάνταστα παρατσούκλια. Στο τέταρτο χτύπημα, ο άτυχος δασοφύλακας πήρε φωτιά. Βρισκόταν ένα σταθμό του Εθνικού Πάρκου, όταν ξεκίνησε να ρίχνει ψιλόβροχο. «Έπιασε μια ψιλή βροχή, αλλά δεν υπήρχαν αστραπές. Τότε άκουσα έναν δυνατό ήχο, ό,τι πιο εκκωφαντικό έχω ακούσει ποτέ στη ζωή μου. Τα αυτιά μου βούιζαν και ένιωθα σαν κάτι να αχνίζει. Ήταν τα μαλλιά μου. Οι φλόγες έφταναν τα 10 εκατοστά ύψος». Ευτυχώς, στον σταθμό υπήρχαν πετσέτες, όπου ο Σάλιβαν τις έβρεξε και έσβησε τη φωτιά από τα μαλλιά του. Είχε πλέον εμπειρία. ...

Η ιστορία του έγινε αμέσως γνωστή. Έδωσε συνέντευξεις σε πολλούς τηλεοπτικούς σταθμούς, ενώ συμμετείχε και σε δημοφιλή τηλεπαιχνίδια. Το 1972 μπήκε και στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, ως «ο μοναδικός άνθρωπος που επέζησε μετά από 4 χτυπήματα κεραυνού». Το 1972, μπήκε και στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες, ως «ο μοναδικός άνθρωπος που επέζησε μετά από 4 χτυπήματα κεραυνού».National Park Service Το τέταρτο χτύπημα ήταν και το τελευταίο επιβεβαιωμένο χτύπημα.

Για τα επόμενα τρία, οι μόνες αποδείξεις ήταν τα λόγια του Σάλιβαν. Τον Αύγουστο του 1973, ο Ρόι οδηγούσε για τη δουλειά του, όταν για άλλη μια φορά ξεκίνησε να βρέχει. Ο Σάλιβαν, με το που είδε τα μαύρα σύννεφα, ανέπτυξε ταχύτητα και προσπάθησε να προσπεράσει την καταιγίδα. Νομίζοντας ότι έχε ξεφύγει, σταμάτησε αρκετά χιλιόμετρα μακριά για να απολαύσει ασφαλής την καλοκαιρινή καταιγίδα. Μεγάλο λάθος. Τον χτύπησε κεραυνός! Και το έκτο χτύπημα έγινε με παρόμοιο τρόπο. Στην προσπάθεια του όμως να ξεφύγει, ο Σάλιβαν, στραμπούλιξε τον αστράγαλό του. Άρχισε να πιστεύει ότι συμβαίνει κάτι με τον οργανισμό του και εκλύει τους κεραυνούς. Αν και χαρακτήριζε τον εαυτό του σχετικά ατρόμητο, άρχισε να φοβάται ακόμη και τον ήχο του μπουμπουνητού....
 

Τελευταίο χτύπημα

Το 1976 ο Σάλιβαν πήρε σύνταξη και μετακόμισε με την τέταρτη σύζυγό του στην πόλη «Dooms» (doom=καταδίκη). Εξόπλισε το σπίτι του με αλεξικέραυνα και πήρε όλα τα μέτρα μέτρα ασφαλείας για να αποφύγει ένα πιθανό χτύπημα κεραυνού. Δεν τα κατάφερε. Τον Ιούνιο του 1977 πήγε για ψάρεμα. Ξαφνικά ανατρίχιασε και ένοιωσε να τον χτυπά κεραυνός. Τα μαλλιά του πήραν ξανά φωτιά και απέκτησε εγκαύματα σε θώρακα και στομάχι. Παράλληλα έχασε ένα μεγάλο ποσοστό της ακοής του.

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, στον δρόμο για να πάρει το αμάξι και να πάει στο νοσοκομείο τον κυνήγησε και μια αρκούδα! Τα τοπικά μέσα δεν έχασαν την ευκαιρία για μια συνέντευξη, όπου ο Σάλιβαν περιορίστηκε στο ότι «κάποιοι άνθρωποι είναι αλλεργικοί στη γύρη, εγώ είμαι στους κεραυνούς».

Το τέλος του δασοφύλακα

Γεννήθηκε στην επαρχία «Greene» της Βιρτζίνια στις 7 Φεβρουαρίου του 1912. Ο Σάλιβαν δεν είχε ποτέ πανεπιστημιακές βλέψεις, παράτησε το γυμνάσιο και έγινε δασοφύλακας. Φίλοι του τον περιέγραφαν σαν χαρούμενο άνθρωπο με έντονα χαρακτηριστικά που έμοιαζαν στον ηθοποιό Τζιν Χάκμαν.

Ο Ρόι Σάλιβαν παντρεύτηκε τέσσερις φορές. Η τελευταία του σύζυγος ήταν κατά 30 χρόνια νεώτερη. Το τέλος του Σάλιβαν ήρθε στα 71 του χρόνια. Και δεν ήταν από κεραυνό, αλλά από μια σφαίρα. Το βράδυ της 28ης Σεπτεμβρίου 1983, ο Σάλιβαν αυτοκτόνησε δίπλα στη γυναίκα του που κοιμόταν.

Η επίσημη αιτία αυτοχειρίας ήταν ο ανεκπλήρωτος έρωτας για μια άλλη γυναίκα. Αρκετοί φίλοι του, ωστόσο, υποστήριξαν ότι ο Σάλιβαν δεν άντεχε άλλο να ζει με τον φόβο ότι θα τον χτυπήσει πάλι κεραυνός, ενώ τα τελευταία χρόνια είχαν παρατηρήσει μεγάλες αλλαγές στη συμπεριφορά του.

Πράγματι, το χτύπημα της αστραοπής, αν δεν σκοτώσει κάποιον, προκαλεί αρκετά προβλήματα υγείας. Απώλεια μνήμης, βλάβη μετωπιαίου λοβού, παράλυση, μετατραυματικό στρες και διαταραχές προσωπικότητας είναι μερικές από τις μακροχρόνιες επιπτώσεις....