Υπουργείο Πολιτισμού, Περιφέρεια Κεντρικής Μακεδονίας και δήμος Αμφίπολης ενώνουν δυνάμεις με στόχο τον εντοπισμό του θεάτρου της αρχαίας πόλης, αξιοποιώντας ευρήματα δοκιμαστικών τομών του 1965.

Στην τελευταία του συνεδρίαση του, το περιφερειακό συμβούλιο Κεντρικής Μακεδονίας ενέκρινε ομόφωνα την υπογραφή προγραμματικής σύμβασης μεταξύ του υπουργείου Πολιτισμού, δήμου Αμφίπολης και Περιφέρειας, ύψους 20.000 ευρώ, προκειμένου να ξεκινήσουν αρχαιολογικές έρευνες για τον εντοπισμό του αρχαίου θεάτρου της Αμφίπολης σε συγκεκριμένη αμφιθεατρική θέση, με θέα προς τις εκβολές του ποταμού Στρυμόνα και τα βουνά που τον πλαισιώνουν.

Οι τομές του 1965 έγιναν από τον αρχαιολόγο, Δημήτρη Λαζαρίδη, και αποκάλυψαν δυο παράλληλους τοίχους, οι οποίοι ανάμεσά τους είχαν έναν πήλινο αγωγό. Αποκάλυψαν επίσης μια μαρμάρινη διακοσμημένη βάση στήλης, σε αγροτεμάχιο, κοντά στο αρχαίο Γυμνάσιο. Από εκεί περισυλλέχτηκαν λίγα όστρακα αγγείων ελληνιστικών και ρωμαϊκών χρόνων ενώ ένας μεγάλος κτιστός αποχετευτικός αγωγός που αποκαλύφθηκε με την ανασκαφή του Γυμνασίου, ξεκινά από το χώρο που πιθανότατα χωροθετείται το αρχαίο θέατρο και διασχίζει το Γυμνάσιο.

Οι επιστήμονες πιστεύουν ότι σε μεγάλο βάθος σώζονται η ορχήστρα και ορισμένες από τις πρώτες σειρές εδωλίων. Εφόσον όλα αυτά έρθουν στην επιφάνεια είναι δυνατή μια ικανοποιητική προσπάθεια αναπαράστασης του αρχαίου θεάτρου.

Αντικείμενο της σύμβασης είναι αρχικά να γίνει «γεωφυσική διασκόπηση» από το τμήμα Γεωλογίας του ΑΠΘ και στη συνέχεια να γίνουν διερευνητικές δοκιμαστικές τομές στα σημεία που θα υποδειχθούν, ώστε να εντοπιστεί το αρχαίο θέατρο. Εφόσον αυτό γίνει προγραμματίζεται να γίνει συστηματική ανασκαφική έρευνα.

Στο εισηγητικό σημείωμα της σύμβασης περιλαμβάνεται η ιστορία της Αμφίπολης, από την ίδρυσή της το 437 π.Χ. από Αθηναίους αποίκους, με οικιστή τον Άγνωνα, στη θέση του προϋπάρχοντος οικισμού των «Εννέα Οδών».

Γίνεται αναφορά στην «ιδιαίτερα πλεονεκτική θέση» της Αμφίπολης, ως σταυροδρόμι των οδικών αξόνων που ένωναν τη Θράκη με τη Μακεδονία και τη θάλασσα, καθώς και στο φυσικό πλούτο του Παγγαίου σε ξυλεία και πολύτιμα μέταλλα. Στοιχεία που καθόρισαν εξ αρχής τη στρατηγική και οικονομική σημασία του οικισμού και διαμόρφωσαν την ιστορία του τόπου μέχρι και τα τελευταία χρόνια του βυζαντινού κράτους, όπως σκιαγραφείται από τις γραπτές πηγές και τα ανασκαφικά ευρήματα. Η πόλη κατοικήθηκε από έναν πολυεθνικό πληθυσμό και εξελίχθηκε σε ένα λαμπρό πολιτικό, στρατιωτικό και πολιτιστικό κέντρο, τονίζεται.

Στην ίδια αναφορά επισημαίνεται ότι η Αμφίπολη υπήρξε το μήλον της Έριδος μεταξύ των Αθηναίων και Σπαρτιατών κατά τον Πελοποννησιακό πόλεμο, υπήρξε στόχος του βασιλιά Φιλίππου Β΄ και ναυτική βάση του Μ. Αλεξάνδρου, πρωτεύουσα της «πρώτης μερίδος» της διοικητικής περιφέρειας της Μακεδονίας μετά τη ρωμαϊκή κατάκτηση. Μέσω της Εγνατίας Οδού, πέρασε από εκεί ο Απόστολος Παύλος, το 49/50 μ.Χ., πηγαίνοντας από τους Φιλίππους στη Θεσσαλονίκη και μετά τη διάδοση του Χριστιανισμού η πόλη αποτέλεσε Επισκοπική Έδρα.

Το αρχαίο Γυμνάσιο στην Αμφίπολη θεωρείται ένα από τα σπουδαιότερα κτηριακά συγκροτήματα που έχουν έρθει στο φως, με διάρκεια ζωής από το τέλος της κλασικής εποχής μέχρι και τους πρώιμους ρωμαϊκούς χρόνους. Το δε αρχαίο θέατρο της Αμφίπολης, πιθανότατα εντοπίζεται στα βορειοανατολικά του αρχαίου Γυμνασίου, εντός των μακρών τειχών της αρχαίας Αμφίπολης, σε εξέχουσα αμφιθεατρική θέση.