Ήταν να μη γίνει η αρχή στη συνάντηση Ερντογάν-Μητσοτάκη πριν από ένα μήνα σχεδόν στις Βρυξέλλες. Ήταν να μη ''λιώσουν οι πάγοι'' μεταξύ των δύο ανδρών με αφορμή το προσφυγικό-μεταναστευτικό και στόχο μια συμφωνία αμοιβαίας κατανόησης για να μη επαναληφθεί η ένταση του 2020 με κίνδυνο να οδηγηθούν αμφότεροι σε δύσκολα διαχειρίσιμες καταστάσεις.
Με αρχή την πρώτη εκείνη συνάντηση στον τρέχοντα χρόνο, οι διεργασίες που συντελούνται έκτοτε μεταξύ υψηλόβαθμων Αξιωματούχων των δύο χωρών είναι πυρετώδεις και συνεχείς, με σκοπό την επόμενη κατ' ιδίαν συνάντησή τους στο πλαίσιο της Υπουργικής Εβδομάδας του ΟΗΕ.
Συνάντηση που προετοιμάζει το ''δια ταύτα'' μιας έστω και μερικής σύγκλισης και γι' αυτό γίνεται υπό άκρα μυστικότητα, σε βαθμό που να παραπέμπει ατμοσφαιρικά στους... ''Μυστικούς Αρραβώνες'' του Γρηγόρη Ξενόπουλου ή στην μυστική τριμερή του Βερολίνου.
Κι αυτό γιατί δύο απ' τους πρωταγωνιστές της συνάντησης του Ιουλίου του '20 στη Γερμανία (ο υπεύθυνος Τύπου του Ταγίπ Ερντογάν Ιμπραχίμ Καλίν και η διπλωματική σύμβουλος του Κυριάκου Μητσοτάκη Ελένη Σουρανή) κρατούν τα σκήπτρα της διαμόρφωσης προϋποθέσεων για κλίμα προσέγγισης Ελλάδας-Τουρκίας στην επικείμενη συνάντηση των δυο ηγετών στην Νέα Υόρκη τον προσεχή Σεπτέμβριο .
Μ. Βορίδης: Να περιοριστούν οι ιερωμένοι με απόψεις κατά του εμβολιασμού
Σοβαρός λόγος για να μου δώσει την αίσθηση ότι ο Νίκος Δένδιας κρατάει φανάρι εξακολουθητικά - είτε είναι εντός είτε εκτός Ελλάδας - αφού στις πυρετώδεις προετοιμασίες για την φθινοπωρινή συνάντηση του Τούρκου Προέδρου με τον Έλληνα πρωθυπουργό δεν προΐσταται ο ίδιος...
Το κόκκινο τηλέφωνο μεταξύ της Ελένης Σουρανή και του Ιμπραχίμ Καλίν έχει ανάψει για τα καλά απ' τα μέσα του περασμένου μήνα, καθώς αμφότεροι οι σύμβουλοι Ερντογάν-Μητσοτάκη αποφάσισαν να κρατούν ανοιχτή την απευθείας γραμμή μεταξύ Ακ Σαράι-Μαξίμου, ή - άλλως πώς - μεταξύ Άγκυρας και Αθήνας.
Στη συγκεκριμένη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών ο Κυριάκος Μητσοτάκης είχε συμμετάσχει το '19, όταν - νιόβγαλτος ακόμα πρωθυπουργός - συναντήθηκε με τον Τούρκο ''σουλτάνο'' στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ.
Έκτοτε μεσολάβησαν βέβαια πάρα πολλά μεταξύ των δύο χωρών που επιβάρυναν το κλίμα λόγω των αυθαιρεσιών και προκλήσεων της Τουρκίας σε βάρος μας. Αυθαιρεσιών και προκλήσεων που πήραν μορφή υβριδικού πολέμου με πολιορκητικό κριό το εργαλειοποιημένο από αυτήν μεταναστευτικό.
Ωστόσο, δεδομένης της θέλησης κυρίως της δικής μας πλευράς (και προσωπικά του πρωθυπουργού) να τα βρούμε (με όποιο κόστος;), η νέα συνάντηση που προετοιμάζεται από τις εν λόγω αντιπροσωπείες (με παρουσία μόνο των διπλωματικών συμβούλων και μεταφραστών) θα ρίξει το βάρος σε αυτά που ενώνουν κι όχι σ' αυτά που χωρίζουν τις γειτονικές χώρες.
Σ' αυτά, δηλαδή, που διαταράσσουν και προκαλούν σύγχυση στις σχέσεις τους, αν και όλοι γνωρίζουμε ότι ο μόνος ένοχος της ιστορίας βρίσκεται εξ Ανατολών μας, αφού παραβιάζει ασύστολα τις διεθνείς συμβάσεις και τα διεθνώς ισχύοντα, με στόχο την αναστολή ασκήσεως εκ μέρους της Ελλάδας των κυριαρχικών της δικαιωμάτων (προβολή του casus belli για ματαίωση της δικαιωματικής επέκτασης των ΕΧΥ στα 12 νμ και της εκμετάλλευσης του φυσικού πλούτου των ελληνικών νησιών δια της εξόρυξης των υποθαλάσσιων κοιτασμάτων τους).
Παραμένουν οι διαφορετικές απόψεις για τον αγωγό Nord Stream 2
Τα δεδομένα αυτά διαμορφώνουν ήδη το κλίμα στο οποίο θα κινηθεί ο πρωθυπουργός τον Σεπτέμβριο, για να αποφύγει τους σκοπέλους και τους υφάλους των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Διαμορφώνουν κλίμα τεχνητής σύγκλισης, ουσιαστικά, όπου οι εκπρόσωποι των δύο χωρών θα ρίξουν το βάρος στη θετική ατζέντα συζήτησης με κυρίαρχη τη συνεργασία τους σε επίπεδο Οικονομίας.
Δεν αποκλείεται μάλιστα, όπως πληροφορούμαστε, να ανοίξουν συζήτηση για αναθέρμανση της ιδέας που έκαναν πράξη το '13 με τη δημιουργία συμβουλίου διακυβερνητικής συνεργασίας μεταξύ Ελλάδας-Τουρκίας. Σε κάθε περίπτωση, πάντως , θα προσπαθήσουν αμφότερες οι πλευρές να βρουν πολλαπλούς διαύλους επικοινωνίας.
Διαύλους που θα τους ανοίξουν οι εκπρόσωποί τους (Καλίν-Σουρανί), αφού έχει προαποφασιστεί ότι ο πρώτος θα παραμείνει στον ρόλο του έως και το '22 τουλάχιστον και η δεύτερη θα τοποθετηθεί επικεφαλής της ελληνικής πρεσβείας στη Ρώμη (μετά από δική της επιθυμία) αφού πάρουν το δρόμο τους τα ελληνοτουρκικά θέματα με στόχο την ειρηνική διευθέτηση.
Κάτι που κάθε άλλο παρά ρεαλιστικό μου φαίνεται, έστω και αν συνδράμουν από κοινού γι' αυτό τα ΥΠΕΞ των δύο χωρών και ο Τούρκος πρέσβης στην Ελλάδα Μπουράκ Οζουγκέργκιν, ο οποίος έχει ανοιχτή γραμμή με τον Ερντογάν και δείχνει διάθεση να συμβάλλει στην ειρηνική διευθέτηση των διαφορών συνομιλώντας πότε με τον πρωθυπουργό πότε με τον υπουργό Εξωτερικών Νίκο Δένδια.
Παρ' όλα αυτά, δε μου φαίνεται ρεαλιστικό το εν λόγω... εγχείρημα - όπως προείπα - δεδομένης της επεκτατικής στρατηγικής και του αναθεωρητικού πνεύματος της Τουρκίας, όπως εκδηλώνεται αυτό δια του Προέδρου της.
Και εκδηλώνεται αναμφίβολα άκρως επιθετικά υπό το φως ή το ημίφως της δημοσιότητας επιβεβαιώνοντας πανηγυρικά το λεχθέν από τον φιλόσοφο Αναξαγόρα : "Όψις αδήλων τα φαινόμενα" (από τα επιφανειακά μπορούμε να δούμε αυτά που δεν φαίνονται").
Τα ''φαινόμενα'' όμως είναι ήδη πολλά. Πολλά και επαναλαμβανόμενα και εμείς εθελοτυφλούμε ακόμα πιστεύοντας ότι θα έρθουμε σε σοβαρή συνεννόηση μαζί της, όταν όλα δείχνουν πως ζούμε για χρόνια σε καθεστώς εμπόλεμης ειρήνης.
Αν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, ότι είναι μάταιο δηλαδή να την πείσουμε με δέλεαρ την ειρήνη, θα μπορέσουμε να προετοιμάσουμε το έδαφος για να υπερασπιστούμε με αυταπάρνηση και δυναμικές αντιστάσεις τα κυριαρχικά μας δικαιώματα στην ΑΟΖ του Αιγαίου, ώστε να προλάβουμε τη διαμόρφωση εθνικά επιβλαβών καταστάσεων σε βάρος μας.
Η Τουρκία έμαθε να θολώνει τα νερά παρουσιάζοντας κατά το δοκούν ''φιλειρηνικό'' (δήθεν) πρόσωπο με δείγμα αντιπροσωπευτικό της καλής θέλησής της τη δημιουργία στρατιωτικών και διπλωματικών προγεφυρωμάτων με Ρωσία και ΗΠΑ, ώστε - με τη... ''βοήθεια'' της αδύναμης ΕΕ (η οποία έγινε υποχείριο της φιλότουρκης Μέρκελ) - να αντεπιτεθεί από τον Σεπτέμβριο (μετά το ''ήσυχο Καλοκαίρι'' του Κυριάκου) στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο.
- Χωρίς την Τουρκία καμιά συμφωνία δεν μπορεί να γίνει στην Ανατολική Μεσόγειο, ούτε κάποια άλλη εξέλιξη, μας προειδοποίησε ήδη ο Ταγόπ Ερντογάν αποκαλύπτοντας την στρατηγική του.
Ως εκ τούτου, αντί να είμαστε αιθεροβάμμονες στη χάραξη της Εξωτερικής και στρατηγικής πολιτικής μας προσδοκώντας το ανέφικτο του τερματισμού μιας εμπόλεμης ειρήνης και την απεμπόλησης από την Τουρκία του εθνικιστικού οράματος της ''Γαλάζιας Πατρίδας'' της (το οποίο προϋποθέτει επιθετικό αναθεωρητισμό των Διεθνών Συνθηκών που χάραξαν τα ελληνικά σύνορα), επείγει να ανασυνταχθούμε.
Η ανασύνταξη των δυνάμεων όμως του Ελληνισμού προϋποθέτει απ' τους κυβερνώντες τολμηρές αποφάσεις για την προστασία του:
Προϋποθέτει, συγκεκριμένα, τη συστράτευση με την Κύπρο στον αγώνα της να προχωρήσει τα προγραμματισμένα της σχέδια για εξόρυξη των υδρογονανθράκων εντός της ΑΟΖ της, παρά τις προσπάθειες της Τουρκίας να ακυρώσει το πρόγραμμα.
Και, επιπλέον, την παρεμπόδιση με κάθε μέσο των τουρκικών γεωτρύπανων στον θαλάσσιο χώρο των ΕΧΥ πέριξ της Κρήτης, όπως και την αποτροπή ενδεχόμενης παρέμβασής στην έναρξη ερευνών και την εφαρμογή των σχεδίων κατασκευής του αγωγού EastMed, παράλληλα με το μόνιμο ''γκριζάρισμα'' που σχεδιάζει στη θαλάσσια ζώνη μεταξύ του 28ου και 32ου Μεσημβρινού την οποία άφησε κακώς αδιάθετη η ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία.
Υπενθυμίζω, καταληκτικά (σε όσους νομίζουν ότι κινδυνολογώ και χαρακτηρίζουν ''φοβικά σύνδρομα'' τα όσα περιμένω από την Τουρκία) ότι αυτή έχει ήδη προβεί σε ενέργειες που δε συνάδουν με το Διεθνές Δίκαιο και έλαβαν χώρα τόσο στο ελληνικό έδαφος, όσο και στο έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας:
Σφοδρή επίθεση Άγκυρας: ''Στη Σύνοδο Med7 υιοθετήθηκαν οι μαξιμαλιστικές απόψεις Αθήνας-Λευκωσίας''!
1. Υπογραφή παράνομου τουρκολιβυκού μνημονίου το '19 (για καθορισμό θαλασσίων ζωνών μεταξύ Τουρκίας-Λιβύης) που ''σβήνει'' την Κύπρο και τα ελληνικά νησιά απ' τον χάρτη και παρουσιάζει την Τουρκία να έχει θαλάσσια σύνορα με τη Λιβύη, την Αίγυπτο και το Ισραήλ (κι ας μην το παραδέχεται ο πρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Λιβύης, Αγκίλα Σάλεχ, λέγοντας ότι είναι άκυρο).
2. Απόπειρα παραβίασης των συνόρων μας στον Έβρο δια του μεταναστευτικού στρατού που εργαλειοποίησε σε βάρος μας η Τουρκία τον Μάρτιο του '20.
3. Παράνομες έρευνες της ίδιας δια του Oruc Reis το '20 στην δυνητική ΑΟΖ της Ελλάδας μεταξύ Δωδεκανήσων-Κύπρου- Κρήτης [28ος και 30ος Μεσημβρινός]).
4. Άπειρες υπερπτήσεις, παραβιάσεις του εθνικού εναέριου χώρου μας, και τουρκικές προβοκάτσιες στη Θράκη και τα νησιά μας, εκ παραλλήλου με την κλιμάκωση της παράνομης, λαθραίας και άναρχης αλιείας από Τούρκους ψαράδες που προκαλούν πολλαπλά από το Θρακικό Πέλαγος έως τα νότια της Κρήτης εμβολίζοντας σκάφη του ελληνικού Λιμενικού ή καταδιώκοντας ελληνικά και κυπριακά αλιευτικά από τα διεθνή ύδατα του Αιγαίου και της Ανατολικής Μεσογείου.
Κι αυτά είναι τα... προκαταρκτικά, νομίζω, για όσα παράνομα πρόκειται να επακολουθήσουν αργότερα, αφού ήδη η Τουρκία έχει δημοσιοποιήσει αναίσχυντα την πρόθεσή της για διαμόρφωση τετελεσμένων αρχής γενομένης από την 20η Ιουλίου (θλιβερή επέτειο του Ελληνισμού με τη συμπλήρωση 47 χρόνων μετά την εισβολή του Αττίλα το '74).
Τετελεσμένων μέσα από κινήσεις εντυπωσιασμού, όπως η... έκκληση που σχεδιάζει ο Ταγίπ Ερντογάν προς τους Ελληνοκύπριους, για να διεκδικήσουν τις περιουσίες τους στα κατεχόμενα προ του επικείμενου εποικισμού της Αμμοχώστου.
Εποικισμού που θα ''σβήσει'' κάθε προοπτική επανόδου τους στην ''περίκλειστη'' πόλη-φάντασμα ολοκληρώνοντας το πρώτο βήμα των Τούρκων για εποικισμό των Βαρωσίων και της Μόρφου τον Μάρτιο του παρελθόντος έτους...
