«Προκειμένου να αποφευχθεί η καταγραφή εμπιστευτικών πληροφοριών από μια ξένη χώρα, δεν δίνεται καμία ‘αμυντική βιομηχανία’ σε ξένους συνεργάτες οπουδήποτε στον κόσμο. Οι Ηνωμένες Πολιτείες, η Γερμανία, η Γαλλία, η Ιταλία είναι οι χώρες που κατασκεύασαν τα εθνικά τους άρματα μάχης. Χωρίς ξένους συνεργάτες, εμείς γιατί μοιραστήκαμε την κατασκευή του τανκ Altay με το Κατάρ;», γράφει ο αρθρογράφος Necati Doğru στην εφημερίδα Sözcü.
Τα εθνικά εγχώριας παραγωγής άρματα μάχης της Τουρκίας ήταν «επείγουσες επιχειρησιακές απαιτήσεις από το 1992» που σχεδιάστηκε. Και η παραγωγή του άρματος Altay γεννήθηκε από αυτήν την ανάγκη, σημειώνει ο συντάκτης.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Τις τελευταίες ημέρες, μάλιστα, (συνεχίζει το κείμενο) υποστηρίχθηκε ότι κατασκευή του εγχώριου και εθνικού άρματος μάχης Altay δεν είναι επείγουσα ανάγκη όπως πριν. Είναι μια συγκαλυμμένη προετοιμασία για την αποτυχία της εταιρείας BMC που συνεργάζεται με το Κατάρ να εκπληρώσει την ευθύνη της;
Που είναι το άρμα;
Ρωτάμε: γιατί δεν παράγεται;
Το 2018 σχεδιάσαμε, με υπουργό Εθνικής Άμυνας τον Νουρετίν Τζανικλί, το «κινητήρα του Altay tank ως εγχώριο, με την προοπτική να παράγουμε στις αρχές του 2020 το αργότερο το Altay Tank με εγχώριο κινητήρα». Παραπλανάτε ακόμη την κοινωνία;
Όταν το εγχώριο και εθνικό άρμα μάχης Altay υποβλήθηκε σε διαγωνισμό και ο διαγωνισμός ανατέθηκε στην BMC, δεν υπήρχε συνεργασία με το Κατάρ.
Ήταν η συνεργασία του Κατάρ στο μυαλό, την καρδιά και τα σχέδια, αλλά ήταν κρυμμένη από το λαό; Η πολεμική βιομηχανία είναι μια στρατηγική παραγωγή, οι ξένοι εταίροι δεν γίνονται δεκτοί. Από πού, λοιπόν, προήλθε το Κατάρ;
Ο συντάκτης στη συνέχεια καταφέρεται εναντίον της εταιρείας BMC που ευνοήθηκε από το τουρκικό κράτος, αποκτώντας κρατική γη για το εργοστάσιό του στην «Sakarya Karasu», «αφού το εργοστάσιό της στη Σμύρνη θεωρήθηκε ανεπαρκές. Όλα αυτά δεν ευνοούν μια εταιρεία ενός ατόμου που με την ευνοιοκρατία μετεβίβασε ένα μερίδιο της εταιρείας του στο Κατάρ;», σημειώνει χαρακτηριστικά.
