Στο ηλεκτρονικό μάτι της Εφορίας μπαίνουν όσοι διατηρούν τραπεζικές θυρίδες. Η απόφαση Παπανάτσιου ορίζει πως οι τράπεζες πρέπει να  γνωστοποιούν στις φορολογικές και ελεγκτές αρχές τους πελάτες τους που έχουν θυρίδες.

Το επόμενο βήμα όμως, σύμφωνα με πληροφορίες είναι ότι οι τράπεζες θα πρέπει να μεταβιβάζουν ηλεκτρονικά, μέσω του Συστήματος Μητρώου Τραπεζικών Λογαριασμών, και επιπλέον στοιχεία, για το κάθε πότε επισκέπτεται ο κάτοχος την θυρίδα του.

Καθώς ο νόμος δεν επιτρέπει στην Εφορία –παρά μόνον με δικαστική εντολή- να παραβιάζει τις θυρίδες για να γνωρίζει το περιεχόμενό τους, οι ελεγκτικές αρχές θα παρακολουθούν τις κινήσεις των κατόχων τους για να μπορούν να επέμβουν εάν για παράδειγμα  διαπιστώνουν ότι οφειλέτες του δημοσίου «αδειάζουν» τους τραπεζικούς λογαριασμούς τους και, στη συνέχεια, κατεβαίνουν στα υπόγεια θησαυροφυλάκια  των ελληνικών τραπεζών για να φυλάξουν τα χρήματα που σήκωσαν υπό το φόβο κατασχέσεων.

Οι ημερομηνίες και η συχνότητα μετάβασης στις θυρίδες, μπορούν να αποτελέσουν ένδειξη φοροδιαφυγής, εάν συνδυάζεται με άλλες πληροφορίες ή ύποπτες κινήσεις των φορολογουμένων. Θεωρείται επίσης πως μπορεί να οδηγήσει τις διωκτικές αρχές στους δρόμους του μαύρου χρήματος για την αποκάλυψη κυκλωμάτων λαθρεμπορίας ή τοκογλυφίας κλπ.

Το άνοιγμα θυρίδας και η κατάσχεση του περιεχομένου της προβλέπεται ήδη, αλλά οι διαδικασίες είναι αυστηρές, καθώς απαραίτητη προϋπόθεση είναι η ύπαρξη δικαστικής απόφασης ή εισαγγελικής παραγγελίας.

Με βάση τις διατάξεις της ισχύουσας νομοθεσίας:

Οι θυρίδες μπορεί να ανοίξουν μόνο με εντολή εισαγγελέα και οποιοδήποτε περιουσιακό στοιχείο μπορεί να κατασχεθεί σε περίπτωση που διαπιστωθεί έκνομη δραστηριότητα ή οφειλές προς το Δημόσιο. Η πρόσβαση γίνεται μόνο σε περιπτώσεις φοροδιαφυγής ή όταν υπάρχουν κατηγορίες για κακουργηματικές πράξεις. Οι τράπεζες έχουν την υποχρέωση να γνωστοποιούν το όνομα κατόχου τραπεζικής θυρίδας στις φορολογικές αρχές, αλλά σε καμία περίπτωση δεν έχουν πρόσβαση στο περιεχόμενο της θυρίδας. Αν η εφορία θέλει να κατάσχει το περιεχόμενο τραπεζικής θυρίδας, πρέπει πρώτα να έχει στα χέρια της δικαστική απόφαση.

Το τραπεζικό σύστημα ορίζει ότι οι θυρίδες είναι απαραβίαστες τόσο από την τράπεζα όσο και από κάθε τρίτο. Στο πλαίσιο αυτό, απόντος του μισθωτή, π.χ. λόγω θανάτου ή εγκατάλειψης της θυρίδας, η τελευταία μπορεί να ανοιχτεί μόνο αν συντρέχουν οι νόμιμες προς τούτο προϋποθέσεις και εφόσον τηρηθούν οι προβλεπόμενες από τον νόμο διαδικασίες.

Επιπλέον, οι τράπεζες δεν μπορούν να δεσμεύσουν το περιεχόμενο των θυρίδων ή να απαγορεύσουν το άνοιγμά τους από τον μισθωτή, παρά μόνο σε περιπτώσεις εκτέλεσης αποφάσεων της Δικαιοσύνης ή άλλων αρχών.

Οι τράπεζες, προκειμένου να εξασφαλίσουν την προστασία των θυρίδων, των συναλλασσομένων και του προσωπικού τους, καθορίζουν, πέραν των όσων προβλέπονται στη νομοθεσία, τα είδη τα οποία απαγορεύεται να φυλάσσονται σε αυτές. Οφείλουν δε να ενημερώσουν σχετικά τον πελάτη πριν από τη μίσθωσή της.