Κατά την διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου, οι Ναζί είχαν αρκετές διαφορετικές ιδέες και σχεδιασμούς για Amerikabomber. Αν δεν έχετε ξανά ακούσει τον όρο, να σας ενημερώσουμε πως το Amerikabomber είναι ένα πρόγραμμα που ξεκίνησε στην Γερμανία το 1942 και σκόπευε στην απόκτηση ενός στρατηγικού βομβαρδιστικού, αρκετά ικανού να βομβαρδίσει τις ΗΠΑ από την Γερμανία. Πιο συγκεκριμένα, ο κύριος στόχος ήταν η Νέα Υόρκη, για αυτό και η εμβέλεια του αεροσκάφους θα έπρεπε να ήταν αρκετά μεγάλη, μιας και η απόσταση ήταν περίπου 6 χιλιάδες μέτρα. Πέντε πρωτότυπα υπήρξαν πριν οι Ναζί αποφασίσουν να κλείσουν το πρόγραμμα και τελικά να το εγκαταλείψουν. Ένα από αυτά, το Horten H.XVIII, θα γινόταν το πρώτο stealth βομβαρδιστικό αν πετούσε ποτέ.
Για αυτό τον λόγο το μεγαλύτερο όπλο των Ναζί απέτυχε παταγωδώς
Τι πήγε λάθος
Το Horten H.XVII σχεδιάστηκε από τους αδερφούς Horten τα Χριστούγεννα του 1944. Συνολικά είχε τρεις εκδόσεις: την Horten H.XVIIIA, την Horten H.XVIIIB και την H.XVIIIC/B-2. Η δεύτερη υπήρξε η πιο βιώσιμη και ήταν έτοιμη να μπει σε κανονική παραγωγή. Το αεροσκάφος θα είχε μέγιστη ταχύτητα 850 χιλιομέτρων, με εμβέλεια 11 χιλιάδων χιλιομέτρων και θα πετούσε σε υψόμετρο 15 χιλιάδων μέτρων. Ωστόσο, το τέλος του πολέμου σήμαινε την παντοτινή παύση του προγράμματος και το αεροσκάφος δεν πέταξε ποτέ. Αλλά εκτός από το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου, η παραγωγή ήταν μόνο στην αρχική φάση και δεν θα ξεκινούσε κανονικά μέχρι το φθινόπωρο του '45. Μετά τον πόλεμο, ο Reimar Horten συνέχισε το έργο του στην Αργεντινή και κατάφερε να πετάξει το διθέσιο DINFIA IA 38. Η απόδοσή του βέβαια δεν ήταν η αναμενόμενη εξαιτίας κυρίως των τεσσάρων κινητήρων του.
Μοντέρνες υπολογιστικές προσομοιώσεις έδειξαν πως αν το αεροσκάφος κατάφερνε να πετάξει, η απόδοσή του θα ήταν αρκετά εντυπωσιακή. Πιο συγκεκριμένα, πολλοί πιστεύουν πως θα ήταν πολύ δύσκολο για τα αεροσκάφη της εποχής να αναχαιτίσουν το Horten πόσο μάλλον να το εμποδίσουν να βομβαρδίσει τον απώτερο στόχο του, την Νέα Υόρκη. Θεωρητικά, ο stealth σχεδιασμός του Horten σε συνδυασμό με την ταχύτητά του αποτελούσαν τα δυνατά του σημεία.
Ωστόσο, οι σύμμαχοι είχαν πολλές αποδεδειγμένες στρατηγικές και τεχνολογίες αεροπορικής άμυνας στο τσεπάκι τους. Εξαιτίας της ανεπτυγμένης κατασκοπείας τους, οι σύμμαχοι πιθανόν ήδη να γνώριζαν για το Amerikabomber και ήδη να σχεδίαζαν πως θα διέκοπταν την ανάπτυξή του. Θα μπορούσαν δηλαδή να χτυπήσουν γερμανικά εργοστάσια ή αεροπορικές βασικές για να σταματήσουν ή να επιβραδύνουν την παραγωγή του βομβαρδιστικού. Εκτός από αυτά, οι πιο ισχυροί σύμμαχοι εργάζονταν στην βελτίωση των ραντάρ τους για καλύτερη αποδοτικότητα στην έγκυρη προειδοποίηση και στην ανίχνευση αεροπορικών στόχων. Τέλος, δεδομένου του υψομέτρου πτήσης του Hornet, οι σύμμαχοι θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν την απειλή που γεννήθηκε με συχνότερες και μεγαλύτερης εμβέλειας μαχητικές περιπολίες σε υψηλά υψόμετρα. Υποθέτουμε όμως πως δεν θα μάθουμε ποτέ τι θα γινόταν στην πραγματικότητα…
