Ο τρόπος οικοδόμησης των θαυμαστών αρχαιοελληνικών οικοδομημάτων, μία εποχή που δεν υπήρχαν ούτε ως σύλληψη ακόμα και τα πιο ταπεινά μέσα που διαθέτουμε σήμερα, παραμένει ένα από τα μυστήρια του σύγχρονου πολιτισμού.
Ωστόσο, πρόσφατη έρευνα υποστηρίζει πως οι αρχαίοι Έλληνες ίσως χρησιμοποίησαν έναν έξυπνο μηχανισμό ανύψωσης, κοινώς κάτι σαν πρώιμο «γερανό», έναν και πλέον αιώνα πριν την ανακάλυψη του ίδιου του γερανού.
Ο Αλεσάντρο Πιερατίνι (Alessandro Pierattini), ιστορικός Αρχιτεκτονικής στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα, παρουσίασε μία νέα ανάλυση πέτρας από πρώιμους ελληνικούς ναούς. Υποστηρίζει πως οι λίθινοι όγκοι μπορούσαν να ανυψωθούν και να τοποθετηθούν εκεί που έπρεπε περίπου 150 χρόνια πριν την ανακάλυψη του γερανού.
«Η μεγάλη ανακάλυψη των Ελλήνων στην τεχνολογία οικοδόμησης ήταν ένας πρώιμος γερανός», εξηγεί ο Πιερατίνι, υπερθεματίζοντας πως «κανείς πρότερος πολιτισμός δεν τον είχε χρησιμοποιήσει και παρέμεινε βασικό εργαλείο στην κατασκευή κτισμάτων χωρίς ουσιαστικές αλλαγές για περίπου 25 αιώνες – επειδή ήταν τέλειος».
Βασικό ρόλο στην έρευνα του Πιερατίνι έχουν οι αυλακώσεις από σχοινιά που βρέθηκαν χαραγμένες πάνω σε πέτρινους όγκους εκείνης της περιόδου, που χρησιμοποιήθηκαν για το χτίσιμο ναών – μεταξύ αυτών σε σε ναούς – περιλαμβανομένων εκείνων στην Κόρινθο και τα Ίσθμια.
Υπάρχει διάσταση απόψεων για το αν αυτά τα σχοινιά χρησιμοποιούντο για να σηκώσουν τις ογκώδεις λιθόπλινθους και να τις μεταφέρουν στο σημείο που έπρεπε ή για να τραβήξουν εκτός του λατομείου – και ο Πιερατίνι υποστηρίζει πως το πρώτο σενάριο είναι και το πιθανότερο.
Αναλύοντας τις αυλακώσεις στις αρχαίες αυτές πέτρες και πραγματοποιώντας ανάλογα πειράματα σε ρεαλιστικές συνθήκες εκείνης της εποχής, ο Πιερατίνι διατυπώνει μία νέα υπόθεση επί της κατασκευαστικής διαδικασίας, φτάνοντας στο συμπέρασμα πως ένα σύστημα ανύψωσης με σχοινιά θα ήταν αρκετό για να σηκώσει τους πέτρινους εκείνους όγκους, βάρους 200 – 400 κιλών.
Επιπλέον, ο ερευνητής πρόσεξε εγκοπές και αυλακώσεις σε πολλά από αυτά τα μπλοκ, κάτι που υποδείκνυε πως οι πέτρινοι όγκοι τοποθετήθηκαν στη θέση τους αφότου ανυψώθηκαν με ένα έξυπνο σύστημα μοχλών και κυλίνδρων – που έθεσαν τη βάση για ένα πιο εξελιγμένο σύστημα
