Πρόκειται για μια ενθαρρυντική πρόοδο στο πεδίο της δημιουργίας και μεταμόσχευσης οργάνων και ιστών. Είναι η πρώτη φορά που ένα εργαστηριακό όργανο μεταμοσχεύθηκε σε μεγάλο ζώο και αυτό επιβίωσε.Όλα τα πειραματόζωα που έλαβαν τον βιο-τεχνητό πνεύμονα, παρέμειναν υγιή για διάστημα έως δύο μηνών.
Ήδη δύο εβδομάδες μετά την μεταμόσχευση ο εργαστηριακός πνεύμονας είχε δημιουργήσει το αναγκαίο δίκτυο αιμοφόρων αγγείων που του επέτρεψε να επιβιώσει στο σώμα, γεγονός που απέτρεψε τον κίνδυνο πνευμονικού οιδήματος. Κανένα μόσχευμα δεν απορρίφθηκε, παρόλο που τα πειραματόζωα δεν είχαν πάρει ανοσοκατασταλτικά φάρμακα.
Οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου του Τέξας στο Γκάλβεστον, με επικεφαλής την καθηγήτρια Τζόαν Νίκολς, έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο αμερικανικό ιατρικό περιοδικό Science Translational Medicine.
«Ο αριθμός των ανθρώπων που έχουν σοβαρά προβλήματα πνευμόνων, έχει αυξηθεί παγκοσμίως, ενώ ο αριθμός των διαθέσιμων οργάνων προς μεταμόσχευση έχει αντίθετα μειωθεί. Ο απώτερος στόχος μας είναι τελικά να παρέχουμε νέες επιλογές για τους πολλούς ανθρώπους που περιμένουν ένα μόσχευμα» δήλωσε η Νίκολς.
Χρειάζονται 5-10 χρόνια για να πραγματοποιηθεί σε άνθρωπο
Η ίδια ερευνητική ομάδα ήταν η πρώτη που το 2014 είχε επιτυχώς δημιουργήσει ανθρώπινους πνεύμονες στο εργαστήριο μέσω βιοϊατρικής τεχνολογίας. Τώρα, οι Αμερικανοί επιστήμονες πήγαν ένα βήμα παραπέρα, προχωρώντας σε μεταμόσχευση εργαστηριακών πνευμόνων.
Πάνω σε ένα «ικρίωμα» (σκελετό) πνεύμονα στο εργαστήριο τοποθετήθηκαν τα κατάλληλα κύτταρα, τα οποία, μετά από καλλιέργεια 30 ημερών, δημιούργησαν ένα νέο πνεύμονα.
Όμως ακόμη και μετά από δύο μήνες ο εργαστηριακός πνεύμονας δεν ήταν αρκετά ώριμος για να τροφοδοτεί με οξυγόνο το πειραματόζωο. Μελλοντικές μελέτες θα εξετάσουν σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου τη δυνατότητα επιβίωσης των ζώων.
Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι, αν εξασφαλίσουν επαρκή χρηματοδότηση των ερευνών τους, θα έχουν καταφέρει να μεταμοσχεύσουν εργαστηριακούς πνεύμονες σε ανθρώπους σε πέντε έως δέκα χρόνια από σήμερα.
Η μεταμόσχευση πνεύμονα χρησιμοποιείται για τη θεραπεία διαφόρων παθήσεων όπως η κυστική ίνωση και το εμφύσημα. Συχνά, εκτός από τη μακρά αναμονή για εύρεση μοσχεύματος, ο πνεύμονας του δωρητή πρέπει να προσαρμοσθεί στο μέγεθος του ασθενούς και ο τελευταίος είναι ανάγκη να παίρνει ανοσοκατασταλτικά φάρμακα για να μειώσει τον κίνδυνο αποβολής του ξένου οργάνου.
Οι εργαστηριακοί πνεύμονες που θα έχουν δημιουργηθεί από κύτταρα του ίδιου του ασθενούς, θα επιτρέψουν στους γιατρούς να αποφύγουν πολλά από αυτά τα εμπόδια στο μέλλον.
