«Οι προγονοί μας πίστεψαν καί ἀκολούθησαν τόν Ἀναστάντα Χριστό» αναφέρει μεταξύ άλλων ο Μητροπολίτης Πέτρας και Χερρονήσου κ. Γεράσιμος επί τη Εορτή του Πάσχα.

Ακολουθεί ολόκληρο το μήνυμα 

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Ἡ Ἐκκλησία μας πανηγυρίζει τήν μεγαλύτερη Ἑορτή τῆς Πίστεώς μας. Ἑορτάζει τήν ἐκ νεκρῶν Ἀνάσταση τοῦ Ἐλευθερωτοῦ καί Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. Ἑορτάζει τό «ἡμέτερον Πάσχα», τό πέρασμα καί τήν ἔξοδό μας ἀπό τό σκότος καί τήν δουλεία τοῦ ἀλλοτρίου στό φῶς, στήν ἐλπίδα καί στήν χαρά.

Μητροπολίτης Ναυπάκτου Ιερόθεος: Οι Επτά λόγοι του Χριστού στον Σταυρό

Ἡ ἀναστάσιμη πορεία τοῦ ἀνθρώπου εἶναι ἀνάσταση ἀπό τήν ἁμαρτία, εἶναι πορεία πρός τήν ἀληθινή ἐλευθερία. Εἶναι δρόμος ἀνηφορικός, μαρτυρικός. Εἶναι ὁ δρόμος πού ἄνοιξε ὁ Χριστός καί τόν διήνυσε ἐκουσίως, ὑποδεικύοντας τήν πορεία πού πρέπει νά ἀκολουθήσουμε γιά νά κερδίσουμε τήν αἰωνία ζωή. Ὁ Ἀναστάς Χριστός μᾶς καλεῖ νά Τόν ἀκολουθήσουμε αὐτεξουσίως, ὥστε νά καταστοῦμε ὄντως ἐλεύθεροι ἄνθρωποι, συν­δέοντες ἄρρηκτα τήν ἐλευθερία μέ τήν ἀγάπη μας πρός τόν Θεό καί τόν πλησίον.

Γιά τό Εὐαγγέλιο τοῦ Χριστοῦ δέν μπορεῖ νά ἐννοηθεῖ ἀγάπη χωρίς ἐλευθερία καί συνευθύνη. Δέν ἔχει κανένα νόημα ἡ ἀσύδοτη «ἀνέξοδη» ἐλευθερία, πού ἔχει μόνο δικαι­ώματα καί καθόλου ὑποχρεώσεις, ἡ ἐλευθερία πού δέν σέβεται ἤ δέν ἐνδιαφέρεται γιά τόν ἀδελφό. Αὐτοῦ τοῦ εἴδους ἡ ἐλευθερία εἶναι ρηχή, ὑπηρετεῖ ἐφήμερες ἀπολαύσεις καί εἶναι ἐπιζήμια γιά ἐκεῖνον πού τήν ἐπιδιώκει.

Ὁ ἄνθρωπος πού δέν ἐπιλέγει τήν σταυροαναστάσιμη πορεία, ὑποτάσσεται στήν ἀνελευθερία τῆς φθορᾶς, μέ τίς ἀνθρωπολογικές καί οἰκολογικές προεκτάσεις της. Αὐτό φανερώνεται παγκοσμίως αὐτήν τήν περίοδο τῆς πανδημίας κατά τήν ὁποία, ἐνῶ ζεῖ μέ τόν φόβο τοῦ θανάτου, συνεχίζει νά τροφοδοτεῖ τήν εἰδωλολατρία του ὡς ἀπελπισμένη προσπάθεια διαφυγῆς.

Ὅλοι μας πρέπει νά συνειδητοποιήσουμε ὅτι ἡ Ἀνάσταση μᾶς παρέχει τήν μεγάλη καί μοναδική ἔξοδο ἀπό τήν κατάθλιψη τῆς καθημερινότητας. Μόνο ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μᾶς χαρίζει περίσσεια ζωῆς, «ἵνα ζωήν ἔχωμεν καί περισσόν ἔχωμεν». Μόνο ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ μᾶς ὁδηγεῖ ἀπό τήν ἄκρατη ἰδιοτέλεια στήν ἀγάπη καί τήν διακονία τοῦ πλησίον, ἀπό τήν ταραχή καί τήν ἀγωνία στήν ὄντως εἰρήνη, ἀπό τό σκοτάδι τῆς πλάνης καί τῆς συγχύσεως στό φῶς τῆς ἀληθείας.

Ἀδελφοί καί τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά,

Οἱ πρόγονοί μας πίστεψαν καί ἀκολούθησαν τόν Ἀναστάντα Χριστό. Μέ τήν προσήλωσή τους στίς πνευματικές ἀξίες τῆς φυλῆς μας ἀντιμετώπισαν τήν ἀλλοτρίωσή τους καί διετήρησαν τήν ταυτότητά τους. Ἔδωσαν τό αἷμα τους γιά τήν πολυπόθητη ἀπε­λευθέρωση τῆς Πατρίδος. Δέν ἐπεδίωξαν μόνο τήν πολιτική ἐλευθερία, ἀλλά τήν ἐλευθερία ἀπό καθετί τό πρόσκαιρο καί χαμαίζηλο. Γι’ αὐτό καί ὁ Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ἔλεγε: «ἐμεῖς θ’ ἀναστήσουμε μία πατρίδα πού κεφάλι θά ’χη τόν Χριστό καί ὄχι ἀνθρώπους».

Ἐφέτος πού συμπληρώνονται 200 χρόνια ἀπό τήν ἡμέρα πού ὑψώθηκαν τά σταυρόσχημα λάβαρα τῆς ἐλευθερίας, ἡ καλύτερη σπονδή στή μνήμη τῶν Ἡρώων μας εἶναι ἡ σπουδή μας στό φρόνημα καί στίς ἀξίες τους, τά ὁποῖα διετήρησαν τήν ἰδιοπροσωπία τοῦ Γένους μας κάτω ἀπό τίς σκληρές συνθῆκες τῆς δουλείας καί τῆς καταπίεσης.

Ἀγαπητοί μου,

Ἡ Ἀνάσταση τοῦ Χριστοῦ, εἶναι ἕνα προσωπικό κάλεσμα πρός τήν ὅντως εἰρήνη καί ἐλευθερία, ἔτσι ὅπως ἐκπηγάζουν καί συγκεφαλαιώνονται στό πρόσωπο τοῦ Χριστοῦ. Ὅσο περισσότερο Τόν πλησιάζουμε, τόσο ἀπελευθερωνόμαστε. Ὅσο περισσότερο Τόν βιώνουμε, τόσο περισσότερο μετακενώνεται ἡ Θεία Χάρη Του στίς ψυχές μας. Γι’ αὐτό ψάλλουμε: «ὁ δι’ ἡμᾶς σαρκὶ πάθος δεξάμενος, καὶ τριήμερος ἐκ νεκρῶν ἀναστάς, τῆς σαρκὸς ἡμῶν τὰ πάθη θεράπευσον, καὶ ἀνάστησον ἐκ πταισμάτων χαλεπῶν, Φιλάνθρωπε, καὶ σῶσον ἡμᾶς».

Χριστός Ἀνέστη! Ἀληθῶς Ἀνέστη!