Υπάρχουν πολλές «παράλληλες σχέσεις που κρατούν μια ζωή» και δεν λήγουν παρά με τον θάνατο του ενός από τους παρτενέρ. Γιατί οι γυναίκες δέχονται να μένουν τόσα χρόνια σε μια κατάσταση που τις κάνει να υποφέρουν;
Η γαλλίδα κοινωνιολόγος Marie-Carmen Garcia, συγγραφέας του βιβλίου «Παράνομοι έρωτες -Κοινωνιολογία της μόνιμης εξωσυζυγικής σχέσης» εξηγεί ότι οι ιστορίες παράλληλων ερώτων είναι πάρα πολλές και διαρκούν πολλά χρόνια. Πολλές γαλλίδες είναι δίγαμες, αναφέρει η συγγραφέας. Και είναι δύσκολο για μια γυναίκα να μη μπορεί να ζήσει με εκείνον που αγαπάει, να μη μπορεί να ταξιδέψει μαζί του ούτε να μοιραστεί άλλες χαρές παρά μόνο «κλεφτές στιγμές». Αντίθετα με τους άνδρες-κρυφούς εραστές που διαχειρίζονται όπως μπορούν τα πράγματα, οι γυναίκες ερωμένες μένουν συχνά ανύπαντρες, περιμένοντας την ημέρα που ο αγαπημένος τους θα πάρει διαζύγιο. Και αυτή η στιγμή δεν έρχεται ποτέ.
Όπως εξηγεί η κοινωνιολόγος Marie-Carmen Garcia στο βιβλίο της, όσο η διπλή ζωή σταθεροποιείται τόσο η γυναίκα-ερωμένη χάνει την αυτοπεποίθησή της. Ο άντρας θεωρεί ότι η σχέση του νούμερο 2 του δίνει ισορροπία και βρίσκει ευχάριστο να περνάει από την σύζυγο στην ερωμένη. Ωστόσο, η γυναίκα δύσκολα μπορεί να φτιάξει μια παράλληλη ζωή ώστε να βρει ισορροπία. Παραμένει επίμονα μόνη και κατασκευάζει σιγά σιγά μια αρνητική εικόνα για τον εαυτό της. Δύσκολα μπορεί να αφομοιώσει τον ρόλο της δεύτερης, αυτής που κρύβεται, αυτής που την αρνιούνται. Περιμένει ώστε η σχέση της να επισημοποιηθεί. Γιατί το κάνουν αυτό οι γυναίκες;
Το επιχείρημα του έρωτα
«Αν μια γυναίκα εκτιμά τον εαυτό της γιατί δέχεται να κρατάει τον «δεύτερο ρόλο»; Η Marie-Carmen Garcia δίνει πολλές απαντήσεις σε αυτό το ερώτημα. Όπως φαίνεται, συχνά, ο άντρας δηλώνει ότι αγαπάει περισσότερο την ερωμένη του από την σύζυγό του. Αν τον ρωτήσει κάποιος «Αγαπάτε την σύζυγό σας;» διστάζει να απαντήσει καθαρά. «Δεν είμαι σίγουρος…Δεν ξέρω». Αν τον ρωτήσουν «Αγαπάτε την ερωμένη σας;» θα απαντήσει καθαρά «Ναι».
Όταν ένα παντρεμένο άτομο συνεχίζει μια παράνομη σχέση μεγάλης διάρκειας, αυτό γίνεται πάντα στο όνομα της αγάπης, εξηγεί η κοινωνιολόγος. Η ερωμένη, η οποία αισθάνεται ότι την αγαπούν τόσο πολύ, δεν έχει συχνά το κουράγιο να διαλύσει τη σχέση.
Διαφέρουν οι αξίες
Για τους περισσότερους άνδρες που διατηρούν διπλή ζωή, η ανώτερη αξία είναι η οικογένεια, αναφέρει η κοινωνιολόγος. Για τις περισσότερες γυναίκες στην ίδια κατάσταση, η ανώτερη αξία είναι ο έρωτας. Υπάρχει σαφώς μια διάσταση στη συμπεριφορά. Οι γυναίκες πιστεύουν ακράδαντα ότι ο άντρας αφού τις αγαπά θα πάρει διαζύγιο. Εχουν κάποιες υποψίες όταν ακούν τον άντρα να λέει ότι θυσιάζεται στο γάμο του «από καθήκον» ή «στο όνομα της οικογένειας».
Όπως εξηγεί η Marie-Carmen Garcia αυτό συμβαίνει γιατί γυναίκες και άντρες δεν έχουν το ίδιο αξιακό σύστημα. «Κοινωνικά, οι άντρες νιώθουν αναγνώριση από αυτό που κάνουν (δουλειά, οικογένεια, πολιτική στράτευση) ενώ οι γυναίκες νιώθουν αναγνώριση από αυτό που είναι (μέσω ενός άντρα ή μέσω της μητρότητας).
Κατηγορούν την σύζυγο
Ένα άλλο φαινόμενο που αναλύει η κοινωνιολόγος είναι ότι οι άντρες με διπλή ζωή αισθάνονται υποχρεωμένοι να κατηγορούν πάντα τη σύζυγό τους και να ισχυρίζονται ότι δεν βρίσκουν σεξουαλική ικανοποίηση στο ζευγάρι: η γυναίκα τους δεν είναι αισθησιακή και τολμηρή, ειδικά αφότου κάνει παιδιά… «Οι άντρες στο κέντρο των επιχειρημάτων τους ρίχνουν πάντα την ευθύνη στη σύζυγό τους για να δικαιολογήσουν ότι βρίσκουν ερωμένη», γράφει.
Μερικές φορές ο σύζυγος ισχυρίζεται ότι δεν έχει πια σεξουαλικές σχέσεις με τη σύζυγό του. Οι ερωμένες συχνά το πιστεύουν, αλλά τι γίνεται όταν ο άντρας τους ομολογεί ότι η σύζυγός του περιμένει παιδί; Οι ερωμένες πιστεύουν τότε ότι έγινε από «ατύχημα». «Η σύζυγος το έκανε επίτηδες. Ηθελε να τον κρατήσει πάση θυσία και έμεινε έγκυος για να τον παγιδεύσει», σκέπτονται. Άλλες φορές, ο σύζυγος, πιο ειλικρινά, τους λέει: «Ξέρεις, είναι η σύζυγός μου στο κάτω κάτω, δεν θα καταλάβαινε γιατί δεν έχω πια σεξουαλικό πόθο για εκείνη». Και οι ερωμένες κατεβάζουν το κεφάλι, γεμάτες συμπόνοια. Τον καημένο.
