Άλλοι απέχουν προβάλλοντας τη ζωολατρεία τους, άλλοι καταφεύγουν σε τέτοιου είδους δίαιτες, ορμώμενοι από τα ποικίλα προβλήματα του παγκοσμίου διατροφικού μοντέλου που έχει επικρατήσει και είναι η γενεσιουργός αιτία πολλών προβλημάτων, άλλοι προβάλλουν άλλους φιλοσοφικούς λόγους, μερικοί δε εξ αυτών προκειμένου να στηρίξουν τις «φιλοσοφίες» τους, δυστυχώς επικαλούνται τον Κύριό μας Ιησού, όπως αναφέρεται σε δημοσίευμα στο vasilinos.wordpress.com

Μία κατηγορία, λοιπόν, αποτελούν εκείνοι που φρονούν ότι δεν πρέπει να τρώμε ζωϊκά προϊόντα (κρέας, ψάρια), καθώς και τα παράγωγά τους (γάλα, βούτυρο κλπ.), οι λεγόμενοι «χορτοφάγοι», οι γνωστοί «vegan». Εμείς όμως, οι χριστιανοί, οφείλουμε να εμφορούμεθα υπό Πνεύματος ορθοφροσύνης, δηλαδή να φρονούμε ορθά.

Ο απόστολος Παύλος –εδώ και δυο χιλιάδες χρόνια πριν- προφητεύει επακριβώς αυτό που γίνεται στην εποχή μας και στηλιτεύει αυτούς που απέχουν από διάφορες τροφές, τις οποίες ο Θεός δημιούργησε για τη διατροφή μας. Στις ημέρες μας, για ορισμένους η αιτία της αποχής τους από αυτές τις τροφές είναι το φρόνημά τους ότι δήθεν είναι βλαβερές για την υγεία μας. Συνεπώς, αυτομάτως φρονούν ότι ο Φιλάνθρωπος και Πάνσοφος Δημιουργός δημιούργησε τροφές κακές και βλαβερές για τον άνθρωπο! Ο απόστολος Παύλος όμως προφητεύει και διορθώνει το λανθασμένο αυτό φρόνημα, λέγοντας: «Τό δέ Πνεύμα ρητώς λέγει ότι εν υστέροις καιροίς [στα έσχατα χρόνια] αποστήσονταί τινες της πίστεως […], απέχεσθαι βρωμάτων α ο Θεός έκτισεν [θα απέχουν τροφίμων τα οποία ο Θεός δημιούργησε] εις μετάληψιν μετά ευχαριστίας τοις πιστοίς και επεγνωκόσι την αλήθειαν. ότι παν κτίσμα Θεού καλόν, και ουδέν απόβλητον μετά ευχαριστίας λαμβανόμενον· αγιάζεται γαρ διά λόγου Θεού και εντεύξεως […] Παράγγελλε ταύτα και δίδασκε» (Α΄ Τιμοθ. δ΄,1,3-5,11). Είναι λοιπόν και αυτό ένα «σημείο των καιρών» των εσχάτων χρόνων!!

Ο Δημιουργός των ειδών διατροφής μας, σε κάθε κατηγορία εξ αυτών που δημιουργούσε, εν συνεχεία γνωμάτευε ότι είναι καλά: «και είδεν ο Θεός, ότι καλά…» (Γεν. Α΄, 25). Και  «είδεν ο Θεός τα πάντα, όσα εποίησε, και ιδού καλά λίαν» (Γεν. Α΄, 31). Όταν λοιπόν ο Δημιουργός των τροφών και του ανθρώπινου σώματος αποφαίνεται ότι είναι όλα καλά, ποιοι είμαστε εμείς που θα ορθώσουμε τον δικό μας λόγο, τη δική μας γνώμη και θα πούμε ότι λ.χ. το κρέας ή τα παράγωγά του, δεν κάνει να το τρώμε; Πρέπει να κατανοήσουμε ότι το αν τρως ή δεν τρως κρέας, δεν έχει σημασία, και λόγω αυτεξουσιότητας μπορείς να φρονείς όπως θέλεις και να πράττεις όπως επιλέγεις∙Έχει όμως μεγάλη σημασία ο λόγος και ο σκοπός που δεν το τρως, δηλαδή ότι θεωρείς ότι είναι βλαβερό αυτό για το οποίο ο Θεός απεφάνθη ότι είναι «καλόν» (ή θεωρείς ότι εσύ είσαι «υπεράνω» του Δημιουργού και πιο φιλόζωος από Εκείνον) και κατ’ αυτόν τον τρόπολαμβάνεις τη θέση του Οριοθέτη Θεού και Δημιουργού, και κρίνεις αν κάποιο δημιούργημά Του είναι βλαβερό ή όχι, ή αν είναι κατάλληλο προς βρώση ή όχι! Μάλιστα, αποφαίνεσαι αντίθετα από Εκείνον, κάτι που είναι ολέθριο και είναι δείγμα αλαζονίας έναντι του Θεού.  Ας θυμηθούμε μερικά περιστατικά κρεοφαγίας εκ της Αγίας Γραφής, προς πίστωση των ανωτέρω.

Όταν η Τριαδική Θεότητα εμφανίσθηκε στον Αβραάμ στη δρυ του Μαμβρή, με τη μορφή τριων αγίων Αγγέλων, ο Αβραάμ τους παρακάλεσε να καθίσουν, ώστε να ετοιμάσει φαγητό για να τους φιλοξενήσει. Και εκείνοι του απάντησαν: «ούτω ποίησον, καθώς είρηκας» (Γεν. ΙΗ΄,1-5). Τότε «εις τας βόας έδραμεν Αβραάμ και έλαβεν απαλόν μοσχάριον [μικρό και καλό μοσχαράκι]και καλόν και έδωκε τω παιδί [ενν. στον υπηρέτη του], και ετάχυνε του ποιήσαι αυτό. έλαβε δε βούτυρον, και γάλα, και το μοσχάριον ο εποίησε, και παρέθηκεν αυτοίς, και έφαγον∙ αυτός δε παρειστήκει αυτοίς [τους διακονούσε] υπό το δένδρον» (Γεν. ΙΗ΄,7-8). Η Τριαδική Θεότητα αμαρτάνει; Πράττει κάτι κακό, τρώγοντας μοσχαράκι και τα παράγωγά των ζώων (βούτυρο και γάλα); Ο πατριάρχης Αβραάμ αμαρτάνει; Εάν δεν ήταν καλό, ο Θεός μας θα τα έτρωγε; Ο Πατριάρχης Αβραάμ θα τα προσέφερε; Ή κάποιοι αυτοπροβάλλεσθε ως πιο ελεήμονες προς τα ζώα από τον Πανάγαθο Δημιουργό των ζώων; Νομίζετε ότι είσθε εσείς οι «εύσπλαχνοι» και η Τριαδική Θεότητα η «άσπλαχνη»;

Δες τον Πατριάρχη –και προπάτορά μας– Ισαάκ που είχε γεράσει, που λέει στον πρωτότοκο γιο του:  «ιδού γεγήρακα και ου γινώσκω την ημέραν της τελευτής μου∙ νυν ουν λαβέ το σκεύος σου, την τε φαρέτραν και το τόξον, και έξελθε εις το πεδίον και θήρευσόν μοι θήραν και ποίησόν μοι εδέσματα, ως φιλώ εγώ, και ένεγκέ μοι, ίνα φάγω, όπως ευλογήση σε η ψυχή μου πριν αποθανείν με» (Γέν. ΚΖ΄,1-4). Ο Πατριάρχης και προπάτοράς μας Ισαάκ αγαπούσε και έτρωγε θηράματα κυνηγιού. Αμάρτανε; Δες τι φρονεί ο Θεός και άκουσέ Τον να λέει στον Ισαάκ: «έσομαι μετά σου και ευλογήσω σε∙ σοι γαρ και τω σπέρματί σου δώσω πάσαν την γην ταύτην και στήσω τον όρκον μου, ον ώμοσα τω Αβραάμ τω πατρί σου. και πληθυνώ το σπέρμα σου ως τους αστέρας του ουρανού […] και ευλογηθήσονται εν τω σπέρματί σου πάντα τα έθνη της γης…»  (Γεν. ΚΣΤ΄, 3-4). Στη συνέχεια η σύζυγός του Ρεβέκκα συμβουλεύει τον Ιακώβ λέγοντας:  «πορευθείς εις τα πρόβατα λαβέ μοι εκείθεν δύο ερίφους [δύο κατσικάκια] απαλούς και καλούς, και ποιήσω αυτούς εδέσματα τω πατρί σου, ως φιλεί […], πορευθείς δε έλαβε και ήνεγκε τη μητρί, και εποίησεν η μήτηρ αυτού εδέσματα, καθά εφίλει ο πατήρ αυτού […] [ και η Ρεβέκκα]  έδωκε τα εδέσματα και τους άρτους, ους εποίησεν εις τας χείρας Ιακώβ του υιού αυτής. και εισήνεγκε τω πατρί αυτού […] ο δε [ενν. Ισαάκ] έφαγε∙ και εισήνεγκεν αυτώ οίνον, και έπιε» (Γεν. ΚΖ΄,9,14,17-18,24,25). Μήπως ο Πατριάρχης και προπάτωρ Ισαάκ αμάρτανε και δεν έπραττε ορθά τρώγοντας κατσικάκι και προϊόντα κυνηγιού (λαγό, ζαρκάδι κ.λ.π.);

Όταν ο μέγας προφήτης Ηλίας ήλεγξε τον βασιλιά Αχαάβ και του επεσήμανε τις συνέπειες της αποστασίας του, τότε «εγένετο ρήμα Κυρίου προς Ηλιού∙ πορεύου εντεύθεν κατά ανατολάς και κρύβηθι εν τω χειμάρρω Χορράθ του επί προσώπου του Ιορδάνου∙ και έσται εκ του χειμάρρου πίεσαι ύδωρ, και τοις κόραξιν εντελούμαι διατρέφειν σε εκεί» (Γ΄ Βασ. ΙΖ΄,2-4). Ο Θεός λοιπόν του είπε ότι θα αναλάβει Εκείνος τη διατροφή του, την οποία θα του έστελνε με τα κοράκια. Και «εποίησεν Ηλιού κατά το ρήμα Κυρίου, και εκάθισεν εν τω χειμάρρω Χορράθ […] και οι κόρακες έφερον αυτώ άρτους το πρωί και κρέα το δείλης»  (Γ΄ Βασ. ΙΖ΄,5-6). Μήπως, λοιπόν, ο Θεός έστελνε λανθασμένη τροφή και βλαβερή στον αγαπημένο του προφήτη; Τον οποίο μάλιστα, δεν τον άφησε να γνωρίσει θάνατο, ώστε επί αντιχρίστου να τον εμφανίσει και να βοηθήσει την ανθρωπότητα να μην πλανηθεί;

Ο Κύριός μας Ιησούς ενσαρκωθείς, δεν απείχε από κανένα φαγητό από όσα έτρωγαν οι Ιουδαίοι εκείνη την εποχή. Όπου φιλοξενείτο, έτρωγε από όλα όσα του προσέφεραν, γεγονός που σκανδάλιζε πολλούς. Και έλεγε ο Ιησούς, μεμφόμενος την εσφαλμένη αντίδρασή τους: «ελήλυθεν ο υιός του ανθρώπου εσθίων και πίνων, και λέγετε· ιδού άνθρωπος φάγος και οινοπότης» (Λουκ. Ζ΄,34). Το ίδιο συμβούλευσε και τους μαθητές και Αποστόλους Του να πράξουν, όταν τους απέστειλε προς το κήρυγμα, λέγοντας: «εις ην δ’ αν οικίαν εισέρχησθε, πρώτον λέγετε· ειρήνη τω οίκω τούτω […] εν αυτή δε τη οικία μένετε εσθίοντες και πίνοντες τα παρ’ αυτών […] και εις ην αν πόλιν εισέρχησθε και δέχωνται υμάς, εσθίετε τα παρατιθέμενα υμίν» (Λουκ. Ι΄,5,7-8).

Τέλος, ας έχουμε υπόψη μας ότι οι παραγωγοί των κρεάτων είναι οι βοσκοί, οι οποίοι εκτρέφουν τα ζώα και παρέχουν στους ανθρώπους το κρέας, το γάλα και τα παράγωγά τους (τυρί, βούτυρο, γιαούρτι κ.λ.π.). Ο Θεός επέλεξε τους Πατριάρχες και προπάτορές μας Αβραάμ, Ισαάκ και Ιακώβ, που ήταν βοσκοί. Επίσης τον βοσκό Δαβίδ επέλεξε για να τον καταστήσει προφήτη και βασιλιά και εκ του γένους του να γεννηθεί ο Ιησούς. Κατά δε τη γέννηση Του, τίμησε υπέρμετρα τους βοσκούς και ποιμένες, πληροφορώντας τους πρώτους απ’ όλους τους ανθρώπους και μάλιστα μέσω αγγέλων, και δέχθηκε την προσκύνησή τους. Οι δε μαθητές Του, τους οποίους επέλεξε ως Αποστόλους, ήταν ψαράδες.

Ο Θεός ως Δημιουργός, λόγω του ότι δημιούργησε διάφορα ζώα (από τα οποία άλλα αποσκοπούσαν στη διατροφή του ανθρώπου και άλλα για άλλους σκοπούς), μερίμνησε διά του προφήτου Μωυσέως να υποδείξει και ποια ζώα, πτηνά, ψάρια κ.λ.π. πρέπει να περιλαμβάνει η διατροφή μας και ποια τα απαγορεύει:  «Και ελάλησε Κύριος προς Μωυσήν και Ααρών λέγων∙ λαλήσατε τοις υιοίς Ισραήλ λέγοντες∙ ταύτα τα κτήνη, α φάγεσθε [ενν. τα οποία μπορείτε να τρώτε] από πάντων των κτηνών των επί της γης [και τα περιγράφει]» (Λευιτ. ΙΑ΄,1-2). Όταν δε φθάνει στα πτηνά, λέει: «Και ταύτα, α βδελύξεσθε από των πετεινών [δηλαδή να μην τα συμπεριλάβουμε στη διατροφή μας],  και ου βρωθήσεται, βδέλυγμά εστι […] [τα περιγράφει και καταλήγει]∙ και νυχτερίδα» (Λευιτ. ΙΑ΄,13,19).

Σήμερα τον πλανήτη γη τον μαστίζει μια παγκόσμια επιδημία, η οποία προήλθε από ανθρώπους που στη διατροφή τους έχουν τη νυχτερίδα και διάφορα άλλα ερπετά και ζώα απαγορευμένα. Σημειωτέον ότι στην Κίνα και σε άλλα μέρη τρώνε ζώα, ερπετά, έντομα και πτηνά ακάθαρτα (σκορπιούς, κατσαρίδες, σκουλίκια, ακρίδες, μύγες, κουνούπια, φίδια,  νυχτερίδες κ.ο.κ.). Ο κορονοϊός προήλθε από άτομα που έφαγαν νυχτερίδα. Έτσι όμως, με τον ιό που μεταλλάχθηκε από τη νυχτερίδα και μεταδόθηκε πλέον στους ανθρώπους, η παρακοή εδώ στοίχισε ανεπανόρθωτα σε ολόκληρο τον πλανήτη!

Το αν κάποιος φρονεί ότι πρέπει να απέχει από την κρεοφαγία και τα ζωικά προϊόντα, αυτό από εμάς πρέπει να τύχει κατανοήσεως και σεβασμού στην ελεύθερη βούλησή του. Δεν έχουμε καμία εξουσία να κοιτάμε τα έργα των συνανθρώπων μας και κυρίως δεν πρέπει να κρίνουμε τις όποιες επιλογές τους· και φυσικά, εάν δεν μας ζητηθεί, δεν επεμβαίνουμε να διορθώσουμε το φρόνημά τους. Έχουν Κύριο και μόνον Εκείνος έχει το δικαίωμα για τα ανωτέρω. Αντιθέτως, εμείς μία εντολή έχουμε και μία υποχρέωση: Να αγαπάμε τον αδελφό μας, να μην τον κατα-φρονούμε και να προσευχόμαστε να ενεργήσει η αγάπη του Θεού και να γίνει το θέλημά Του, το αγαθό και ευάρεστο και σε εμάς και στους αδελφούς μας. Αυτό μας συμβουλεύει ο απόστολος Παύλος με πάρα πολύ ωραίο τρόπο, λέγοντας: «Τον δε ασθενούντα τη πίστει προσλαμβάνεσθε, μη εις διακρίσεις διαλογισμών. ος μεν πιστεύει φαγείν πάντα, ο δε ασθενών λάχανα εσθίει. ο εσθίων τον μη εσθίοντα μη εξουθενείτω, και ο μη εσθίων τον εσθίοντα μη κρινέτω· ο Θεός γαρ αυτόν προσελάβετο. συ τις ει ο κρίνων αλλότριον οικέτην; τω ιδίω Κυρίω στήκει ή πίπτει· σταθήσεται  δε· δυνατός γαρ εστιν ο Θεός στήσαι αυτόν» (Ρωμ. ΙΔ΄, 1-4).

Όλα αυτά εμείς απλώς τα υπομιμνήσκουμε, όχι κρίνοντας και ελέγχοντας όσους φρονούν διαφορετικά, αλλά για να διάγουμε εναρμονιζόμενοι με την ορθο-δοξία, εν ορθο-φροσύνη και ορθο-πραξία. Δυστυχώς, στις ημέρες μας, η «Νέα Εποχή» επιχειρεί νομοθετικά την κατάργηση των δικαιωμάτων του Θεού και του ανθρώπου και υπεράνω αυτών, θέτει τα δικαιώματα των ζώων! Οφείλουμε να αγαπάμε τον Κύριο και Θεό μας ως Κύριο και Δημιουργό μας, τον συνάνθρωπό μας ως εικόνα του Θεού και τα ζώα ως ζώα.

Φυσικά, μιλάμε για το φρόνημα. Αν κάποιος για λόγους ασθενείας, για λόγους νηστείας, για άλλους πνευματικούς λόγους απέχει από κάποιες ζωϊκές τροφές, γι’ αυτόν δεν ισχύουν τα ανωτέρω.

Επίσης σήμερα στην εποχή μας πρέπει να προσεχθεί ως προς την κρεοφαγία η ποσότητα που καταναλώνουμε, η συχνότητα και η ποιότητα του κρέατος. Δυστυχώς, πέραν της παρά φύση εκτροφής των ζώων, η αλαζονεία των ανθρώπων επιχειρεί τη δημιουργία γενετικά τροποποιημένων ζώων και τη δημιουργία τεχνητού κρέατος! Μήπως αυτοί που ετοιμάζουν τη δημιουργία τεχνητού κρέατος, προετοιμάζουν τους ανθρώπους με τις διάφορες νεοφανείς «φιλοσοφίες», ώστε όχι μόνο να το αποδεχθούν, αλλά και να το ζητήσουν; Αναρωτιόμαστε: Μήπως;

Αρχιμ. Χριστόδουλος Αγγελόγλου,

Πνευματικός και Λειτουργός του Ι. Ησυχαστηρίου

«Παναγία, η Φοβερά Προστασία»

25 Ιουνίου 2022