Πάμε ολοταχώς σε πιθανή στρατιωτική εμπλοκή Ισραήλ και Τουρκίας, όχι μόνο με αφορμή την κατάσταση στην Συρία, αλλά για ένα σύνολο προκλητικών ενεργειών της Άγκυρας στην ευρύτερη περιοχή.
“Η επιρροή της Τουρκίας είναι πιο διαδεδομένη, είναι ιδεολογική και συνδέεται με μια μεγαλύτερη περιφερειακή μάχη εξουσίας, αφού οι φιλοδοξίες της, η υποστήριξη σε ισλαμιστικές ομάδες όπως η Μουσουλμανική Αδελφότητα, απειλεί να αποσταθεροποιήσει την τάξη στη Μέση Ανατολή”, αναφέρει το ισραηλινό ΜΜΕ ynetnews.
Τα τελευταία χρόνια, η Μέση Ανατολή έχει δει μεταβαλλόμενες γεωπολιτικές συμμαχίες, με την Τουρκία να αναδεικνύεται σε μεγάλη δύναμη στην περιοχή.
Ενώ το Ιράν θεωρείται εδώ και χρόνια ο πιο επικίνδυνος αντίπαλος του Ισραήλ λόγω των πυρηνικών του φιλοδοξιών, της στρατιωτικής υποστήριξης σε ομάδες πληρεξουσίων και της αντι-ισραηλινής ρητορικής, μια πιο προσεκτική εξέταση αποκαλύπτει ότι η Τουρκία αποτελεί ακόμη μεγαλύτερη απειλή για την ασφάλεια του Ισραήλ.
Αυτή η απειλή δεν διαμορφώνεται μόνο από τις περιφερειακές φιλοδοξίες της Τουρκίας αλλά και από την ιδεολογική της ευθυγράμμιση με ομάδες όπως η Μουσουλμανική Αδελφότητα, η οποία αμφισβητεί άμεσα τη σταθερότητα του Ισραήλ.
Ιστορικά, το Ισραήλ και η Τουρκία μοιράζονταν μια ρεαλιστική σχέση, ειδικά κατά τη δεκαετία του 1990 και τις αρχές της δεκαετίας του 2000, βασισμένη σε αμοιβαίες ανησυχίες για την ασφάλεια και κοινά συμφέροντα.
Ωστόσο, αυτή η συμμαχία άρχισε να επιδεινώνεται υπό την ηγεσία του Τούρκου προέδρου Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, του οποίου η εξωτερική πολιτική έχει αλλάξει σημαντικά προς μια επιθετική στάση στη Μέση Ανατολή.
Η Τουρκία του Ερντογάν τοποθετείται ολοένα και περισσότερο ως αμφισβητίας της υπάρχουσας περιφερειακής τάξης, υιοθετώντας πολιτικές που συχνά συγκρούονται με τα συμφέροντα του Ισραήλ.
Ένας από τους σημαντικότερους παράγοντες που συμβάλλουν στην πιθανή απειλή της Τουρκίας για το Ισραήλ είναι οι στενοί δεσμοί της με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα (MB), ένα σουνιτικό ισλαμιστικό κίνημα που ιδρύθηκε στην Αίγυπτο το 1928.
Η Μουσουλμανική Αδελφότητα υποστηρίζει την ίδρυση ενός Ισλαμικού Χαλιφάτου, με βάση την ερμηνεία του ισλαμικού νόμου, και ιστορικά ήταν εχθρική προς την ύπαρξη του Ισραήλ.
Την τελευταία δεκαετία, η Τουρκία υπό τον Ερντογάν έχει σφυρηλατήσει μια συμμαχία με ισλαμιστικά κράτη και φατρίες, προσφέροντας πολιτική, στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη σε αυτές και τις θυγατρικές της σε όλο τον αραβικό κόσμο.
Σε χώρες όπως η Αίγυπτος, η Λιβύη και η Συρία, η Τουρκία έχει υποστηρίξει ισλαμιστικές φατρίες που συνδέονται με την Μουσουλμανική Αδελφότητα, μια κίνηση που υπονομεύει άμεσα τα ισραηλινά συμφέροντα.
Η Τουρκία υπό τον Ερντογάν έχει σφυρηλατήσει μια συμμαχία με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, προσφέροντας πολιτική, στρατιωτική και οικονομική υποστήριξη.
Η ιδεολογία της Αδελφότητας είναι θεμελιωδώς αντίθετη με το εβραϊκό κράτος και όλα τα κράτη, θεωρώντας το Ισραήλ ως κατακτητή μουσουλμανικών εδαφών, απαιτώντας την καταστροφή του.
Ενώ η απειλή του Ιράν για το Ισραήλ είναι σε μεγάλο βαθμό στρατιωτική και επικεντρώνεται στο πυρηνικό ζήτημα, η σύνδεση της Τουρκίας με τη Μουσουλμανική Αδελφότητα αντιπροσωπεύει μια βαθύτερη, ιδεολογική πρόκληση.
Αυτό είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό καθώς η Τουρκία χρησιμοποιεί την πολιτική και στρατιωτική της επιρροή για να διαδώσει ιδεολογίες που συνδέονται με την Αδελφότητα σε όλο τον αραβικό κόσμο, κάτι που θα μπορούσε να αποσταθεροποιήσει περαιτέρω την περιοχή και να δημιουργήσει πιο εχθρικό περιβάλλον για το Ισραήλ, αναφέρουν ειδικοί στο Τελ Αβίβ.
Πέρα από την ιδεολογική υποστήριξη, η αυξανόμενη στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας σε βασικές ζώνες συγκρούσεων όπως η Συρία αποτελεί άμεση απειλή για την ασφάλεια του Ισραήλ.
Ενώ ο συριακός εμφύλιος αρχικά φαινόταν μακριά από τα ισραηλινά συμφέροντα, η αυξανόμενη παρουσία δυνάμεων που υποστηρίζονται από την Τουρκία στη βόρεια Συρία, σε συνδυασμό με τις επανειλημμένες απειλές του Ερντογάν να επιτεθεί στις κουρδικές δυνάμεις (οι οποίοι είναι βασικοί σύμμαχοι της Δύσης και των ΗΠΑ), έχει δημιουργήσει ένα ασταθές περιβάλλον στα βορειοανατολικά σύνορα του Ισραήλ.
Ο διευρυνόμενος ρόλος της Τουρκίας στη Συρία παρουσιάζει ένα διαφορετικό είδος πρόκλησης
Ενώ οι ιρανικές δυνάμεις θεωρούνται γενικά ως αντίπαλοι, οι τουρκικές δυνάμεις μπορεί να θεωρηθούν ως μια πιο απρόβλεπτη απειλή, ιδιαίτερα δεδομένης της υποστήριξης τους στις σουνιτικές ισλαμιστικές φατρίες και της δυνατότητας για αυτές τις ομάδες να γίνουν αντιπρόσωποι των τουρκικών συμφερόντων.
Επιπλέον, η στρατιωτική παρουσία της Τουρκίας στη Λιβύη, όπου υποστηρίζει την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας (GNA) στον συνεχιζόμενο εμφύλιο πόλεμο, έχει προκαλέσει ανησυχίες στο Ισραήλ.
Η πιθανότητα η Τουρκία να δημιουργήσει ένα μόνιμο στρατιωτικό έδαφος στη Βόρεια Αφρική θα δημιουργούσε ένα νέο μέτωπο κατά του Ισραήλ, δεδομένης της εγγύτητας της Βόρειας Αφρικής με την Ευρώπη.
Αυτό θα μπορούσε να επιτρέψει στην Τουρκία να αποσταθεροποιήσει την ευρύτερη περιοχή της Μεσογείου, όπου το Ισραήλ και άλλες χώρες της περιοχής, έχουν κρίσιμα οικονομικά και στρατιωτικά συμφέροντα, συμπεριλαμβανομένης της εξερεύνησης αερίου και της θαλάσσιας ασφάλειας.
Δεδομένου του αυξανόμενου ρόλου της Τουρκίας στη Συρία και των στενών δεσμών της με τους Αδελφούς Μουσουλμάνους, η περιοχή αντιμετωπίζει μια περίπλοκη πρόκληση.
Οι ιδεολογικές βάσεις της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας την καθιστούν δυνητικά πιο επικίνδυνο αντίπαλο από το Ιράν.
Η ενίσχυση των συμμαχιών με αραβικά έθνη που είναι επιφυλακτικά για την τουρκική επέκταση -όπως η Αίγυπτος, η Σαουδική Αραβία και τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα- θα μπορούσε να βοηθήσει στην αντιστάθμιση της περιφερειακής επιρροής της Τουρκίας.
Επιπλέον, το Ισραήλ πρέπει να συνεχίσει να ενισχύει τις στρατιωτικές του ικανότητες, ιδιαίτερα στην αεράμυνα και τη συλλογή πληροφοριών, για να αντιμετωπίσει το αυξανόμενο στρατιωτικό αποτύπωμα της Τουρκίας στη Συρία και τη Λιβύη.
Η χώρα ( όπως και οι υπόλοιπες της περιοχής) θα πρέπει επίσης να αυξήσουν τις διπλωματικές τους προσπάθειες για να αποκαλύψουν τον αποσταθεροποιητικό ρόλο της Τουρκίας στην περιοχή, ενισχύοντας παράλληλα τις σχέσεις του και με κουρδικές ομάδες και άλλες μη ισλαμιστικές φατρίες στη Συρία.
Οι στρατιωτικές επεμβάσεις της Τουρκίας, η υποστήριξή της στις σουνιτικές ισλαμιστικές ομάδες και οι φιλοδοξίες της να αποκαταστήσει την επιρροή της Οθωμανικής εποχής, την φέρνουν σε άμεση αντίθεση με τα ισραηλινά και άλλα συμφέροντα.
Ως εκ τούτου, όλες οι χώρες της Α.Μεσογείου, και το Ισραήλ πρέπει να υιοθετήσουν μια πολύπλευρη στρατηγική που να αντιμετωπίζει τόσο τις στρατιωτικές όσο και τις ιδεολογικές πτυχές της τουρκικής απειλής.
