Ο π.Λίβυος τοποθετείται σχετικά με την μετατροπή της Αγιάς Σοφιάς από Μουσείο σε Ισλαμικό Τέμενος
Την ενοχή του κατακτητή και το μίσος του Ισλάμ στην αξία του άνθρωπου. Αλλά ας τα δούμε ένα ένα..Οι κουρτίνες του Ερτογάν κάλυψαν με το θράσος και την ασέβεια του κατακτητή το πρόσωπο της Παναγίας. Της Μητέρας του Χριστού. Δηλαδή εκείνης έδωσε ύλη στον άυλο, εκείνης που έδωσε σάρκα στον άσαρκο Δημιουργό. Εδώ είναι και το πρόβλημα του Ισλάμ. Ότι είναι μια απόλυτα μονοφυσιτική αίρεση εικονοκλαστικής κακοδοξίας.
Ο Ερτογάν και οι τούρκοι ισλαμιστές βάζουν κουρτίνα στο πρόσωπο της Παναγίας γιατί δε μπορούν να δεχθούν ότι ο Θεός γίνεται άνθρωπος με σκοπό ο άνθρωπος να γίνει Θεός. Δεν μπορούν να δεχθούν ότι η ύλη μπορεί κατά χάρη να θεωθεί. Το κτιστό να κοινωνήσει των ενεργειών του Ακτίστου. Για την Ορθόδοξη εκκλησία όμως αυτή είναι η πεμπτουσία της πίστεως της. Όλο το νόημα της θείας ενσαρκώσεως, αποκαλύπτεται ακριβώς εδώ: ότι η ύλη, το σώμα, ο άνθρωπος υπάρχουν ως δημιουργήματα του Θεού με σκοπό την θέωση. Τα πάντα και οι πάντες θα ενωθούν με τον Χριστό διότι αυτός είναι το αρχέτυπο όλης της δημιουργίας.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ
Κι όμως αυτή την θεμελιώδη διδασκαλία της Ορθοδόξου Εκκλησίας, δεν την αγνοούν κακοδόξως μονάχα οι Ισλαμιστές αλλά και πολλοί Χριστιανοί. Διότι κάθε φορά που ένας χριστιανός υποτιμά τις ανάγκες και την αξία του ανθρωπίνου σώματος πέφτει στην αίρεση του μονοφυσιτισμού. Κάθε φορά που θεωρεί την ψυχή ανώτερη από το σώμα, εκφράζει την αίρεση του μανιχαισμού, και κάθε φορά που αρνείται την ζωή αυτή ως δώρο Θεού, ουσιαστικά αγγίζει τα όρια της αρνησιθεΐας, διότι ο Θεός αυτόν το κόσμο δημιούργησε και μας έδωσε ως παράδεισο χαρά και κοινωνίας.
Η βασιλεία του Θεού δεν είναι εκμηδενίσει του κόσμου αλλά μεταμόρφωση του σε καινή γη και ουρανό. Η ύλη δημιουργήθηκε από το Θεό όχι για να την αρνηθούμε ως κακή αλλά για να την μεταμορφώσουμε σε κοινωνία και σχέση μαζί Του. Το σώμα μου, είναι η γη που φανερώνεται ο Θεός. Σώμα χωρίς ψυχή είναι πτώμα αλλά και ψυχή δίχως σώμα είναι φάντασμα και σαφέστατα όχι άνθρωπος. Το συναμφότερο αυτών των δυο είναι ο άνθρωπος κατα τον Άγιο Γρηγόριο Παλαμά.
Τέλος πέραν της θεολογικής ερμηνείας των κουρτινών του Ερτογάν, δεν πρέπει να ξεχνάμε και κάτι άλλο εξίσου σημαντικό. Ότι οι κουρτίνες φανερώνουν μια τεράστια ενοχή. Την ενοχή του κατακτητή. Όταν ως Ισλαμιστής μετατρέπεις μια εκκλησία του 537μ.μ σε τζαμί, ως τι μπαίνεις μέσα εκεί; Μα μονάχα ως κατακτητής. Κάθε φορά λοιπόν που η φωνή του ιμάμη θα ακούγεται στην Αγιά Σοφιά, θα δηλώνεται ευθαρσώς σε όλη την ανθρωπότητα ότι η Τουρκία ζει επι ξένων εδαφών ως βάρβαρος κατακτητής. Αυτό ίσως δεν αποτελεί ντροπή για την πολιτισμική ευαισθησία των Τούρκων, αλλά ίσως κάποια στιγμή αποτελέσει για την Δύση, όταν επιτέλους εκ νέου αναδομήσει την Χριστιανική ταυτότητα της.
