Οι φρικτές περιγραφές των ανηλίκων θυμάτων βιασμού και βασανιστηρίων στο Ρόδερχαμ, προκαλούν παγκόσμια φρίκη αλλά και κατάρρευση της δημοφιλίας του Κιρ Στάρμερ…
Τις τελευταίες ημέρες, στο X έχουν διαρρεύσει αυτούσια αποσπάσματα από τις μαρτυρίες των εκατοντάδων μικρών κοριτσιών που έπεσαν θύματα της συμμορίας των Πακιστανών του Ρόδερχαμ, τα οποία είναι αδύνατον να αναδημοσιευτούν αυτούσια. Έχουν αποκαλυφθεί επίσης περιπτώσεις όπου κάποια από αυτά τα ανθρωπόμορφα τέρατα, έχουν ήδη αποφυλακιστεί εκτίοντας ποινές – κωμωδία!
Η σταγόνα όμως που ξεχείλισε το ποτήρι, είναι η αποκάλυψη ότι η αστυνομία είχε συλλάβει γονείς, όταν προσπάθησαν να εισβάλουν σε σπίτια της συμμορίας για να πάρουν τα μικρά τους κορίτσια, με κατηγορίες για διατάραξη κοινής ειρήνης και παράνομη είσοδο!
Ακόμα χειρότερα, ασκήθηκαν κατηγορίες σε κάποια από τα θύματα όταν κατήγγειλαν τους βιασμούς τους, ακόμα και για παράνομη κατανάλωση αλκοόλ…
Στο Ηνωμένο Βασίλειο, σοβαρά εγκλήματα όπως ο βιασμός απαιτούν την έγκριση της «Εισαγγελικής Υπηρεσίας του Στέμματος» ώστε η αστυνομία να ασκήσει κατηγορίες στους υπόπτους.
Γκερτ Βίλντερς: Σε Άμστερνταμ, Χάγη και Ρότερνταμ πάνω από το 50% των νεογέννητων είναι παιδιά μεταναστών
Ποιος ήταν ο επικεφαλής της Εισαγγελίας όταν επιτρεπόταν σε συμμορίες Πακιστανών βιαστών να εκμεταλλεύονται νεαρά κορίτσια χωρίς να αντιμετωπίζουν τη δικαιοσύνη;
Από το 2008 έως το 2013, την επίμαχη περίοδο δηλαδή, επικεφαλής ήταν ο σημερινός πρωθυπουργός της Βρετανίας, Κιρ Στάρμερ!
Αν και ο ίδιος αρνείται ότι αδιαφόρησε ή ακόμα χειρότερα, συγκάλυψε την δράση των Πακιστανών, τα γεγονότα και οι μαρτυρίες δείχνουν ότι υπήρξε οργανωμένη συγκάλυψη, με πρόσχημα την… πάταξη της ισλαμοφοβίας!
Αδιανόητη κτηνωδία με θύματα μικρά παιδιά
Το σκάνδαλο σεξουαλικής εκμετάλλευσης παιδιών στο Ρόδερχαμ της Αγγλίας, αποκάλυψε μια σκοτεινή και τραγική πλευρά της δράσης των Πακιστανικών συμμοριών στη Μεγάλη Βρετανία. Ανάμεσα στα τέλη της δεκαετίας του ’90 έως και το 2013, περίπου 1.400 κορίτσια υπέστησαν απίστευτη, φρικτή κακοποίηση, η οποία περιελάμβανε ομαδικούς βιασμούς, σεξουαλική κακοποίηση και εκμετάλλευση από ομάδες αντρών, κυρίως πακιστανικής καταγωγής.
Δεν είναι δυνατόν να παραθέσουμε αυτούσιες τις περιγραφές των βασανιστηρίων. Ξεπερνούν και την πιο σατανική φαντασία και δείχνουν ότι οι ισλαμιστικές συμμορίες θεωρούσαν ότι αυτά τα μικρά κορίτσια ήταν αντικείμενα. Πολύ χειρότερα, ηδονιζόταν από τα απίστευτα βασανιστήρια που τα υπέβαλαν.
Αυτές οι νεαρές κοπέλες, πολλές από τις οποίες ήταν ανήλικες, βρέθηκαν παγιδευμένες σε έναν κόσμο βίας και εκφοβισμού. Η κακοποίηση δεν περιοριζόταν μόνο σε αδιανόητα σεξουαλικά εγκλήματα αλλά περιλάμβανε επίσης την παροχή αλκοόλ και ναρκωτικών, τα οποία χρησιμοποιήθηκαν για να τις καταστήσουν ευάλωτες και ανήμπορες να αντισταθούν.
Οι θύτες χρησιμοποίησαν διάφορα μέσα για να ελέγξουν τα θύματά τους, συμπεριλαμβανομένων απειλών με βία, ακόμα και απειλών για τη ζωή των θυμάτων ή των οικογενειών τους. Ηγετικά στελέχη των Πακιστανών, σημάδευαν με καυτό σίδερο τα θύματα τους στα ευαίσθητα σημεία, όπως ακριβώς κάνουν με τα ζώα!
Οι περιγραφές των θυμάτων είναι ανατριχιαστικές. Κάποια κορίτσια αναφέρουν ότι βιάστηκαν από πολλούς άνδρες ταυτόχρονα, σε αυτοκίνητα, σε εγκαταλειμμένα κτίρια ή σε πάρκα. Υπήρξαν περιπτώσεις όπου τα θύματα αναγκάστηκαν να έχουν σεξουαλικές επαφές με δεκάδες άνδρες μέσα σε μια μόνο νύχτα. Η βία δεν ήταν μόνο σωματική αλλά και ψυχολογική, με τα θύματα να αισθάνονται απομονωμένα και ανίκανα να ζητήσουν βοήθεια λόγω του φόβου και της ντροπής.
Μία από τις πιο ανατριχιαστικές περιγραφές αφορά μία κοπέλα που βιάστηκε με ένα σπασμένο μπουκάλι, καταστρέφοντας την ικανότητά της να τεκνοποιήσει. Άλλες ιστορίες μιλούν για κορίτσια που έμειναν με μόνιμες ψυχολογικές και σωματικές ουλές, με τις ζωές τους να αλλάζουν ανεπανόρθωτα. Η θεραπεία των τραυμάτων, τόσο σωματικών όσο και ψυχολογικών, διαρκεί χρόνια, αν όχι μια ολόκληρη ζωή.
Η αντίδραση των αρχών ήταν αργή και ανεπαρκής, με την αστυνομία και τις τοπικές αρχές να αποτυγχάνουν να προστατεύσουν αυτά τα παιδιά. Υπήρξαν καταγγελίες για «πολιτική ορθότητα» και φόβος για «κατηγορίες ρατσισμού και ισλαμοφοβίας» που παρεμπόδισαν την έρευνα και την ποινική δίωξη των δραστών.
Μόνο μετά από χρόνια και μετά από πολλές αναφορές, η υπόθεση έφτασε στο φως της δημοσιότητας, αποκαλύπτοντας την ασύλληπτη έκταση της παιδικής κακοποίησης και τις συστημικές αποτυχίες.
Το σκάνδαλο του Ρόδερχαμ δεν είναι μόνο μια αναφορά σε σεξουαλική κακοποίηση αλλά και μια κριτική στις κοινωνικές και πολιτικές δομές που επέτρεψαν τέτοια εγκλήματα να διαπράττονται για πολλά χρόνια. Η ανάγκη για συνείδηση, προστασία των παιδιών και αποτελεσματική δράση από τις αρχές παραμένει επιτακτική.
Πλέον η βρετανική κοινωνία αλλά και οι διεθνείς κοινή γνώμη, ζητούν την παραδειγματική τιμωρία όλων αυτών που συγκάλυψαν το έγκλημα με οποιαδήποτε πρόφαση, κατηγορώντας μάλιστα ευθέως τον σημερινό Βρετανό πρωθυπουργό…
