«Σύ τῷ Χριστῷ, Παράκλητε ἀγαθέ, Λόγῳ συνῇς, ὡς ὁμοφυές αὐτῷ καί ὁμοούσιον, καί τάς θεοσημείας συνειργάζου τάς ἐξαισίους».

Ἐλεηθήκαμε νά φθάσουμε πάλι τή μεγάλη ἑορτή τῆς Πεντηκοστῆς. Πρίν δοῦμε τή θεία συγκατάβαση, ἄς μαθητεύσουμε στή θεολογία τοῦ ἁγίου Διαδόχου ἐπισκόπου Φωτικῆς τῆς Ἠπείρου (5ος αἰ.). Ἡ θεολογία του συνιστᾶ θεμέλιο διδαχῆς γιά τούς μεταγενέστερους Νηπτικούς Πατέρες. Ἐρωτᾶ καί ἀποκρίνεται ὁ ἅγιος Διάδοχος.

―Πῶς πρέπει νά ἐννοήσουμε ὅτι τό Ἅγιο Πνεῦμα ἐμφανίστηκε μέ αἰσθητή μορφή;

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ

―Δέν μεταβλήθηκε ἡ φύση τοῦ Πνεύματος ἡ ἀόρατη καί ἀμετάβλητη, ὥστε νά τό δεῖ ὁ ἄνθρωπος ὅπως ἤθελε. Αὐτός ὅμως πού ἀξιώθηκε αὐτήν τήν ὀμορφιά, εἶδε αὐτό πού ἤθελε τό Ἅγιο Πνεῦμα νά ἐμφανίσει, κατεβαίνοντας ἀπό τούς οὐρανούς.

Δηλαδή, τό Ἅγιο Πνεῦμα δέν ὑπέστη συστολή ἀπό τήν ἀνέκφραστη καί ἀκατανόητη θεϊκή Του φύση ὥστε νά φαίνεται μέ μιά σύμμετρη μορφή…

Ἔβλεπαν τόν ἀσχημάτιστο Θεό (τό Ἅγιο Πνεῦμα) σάν σέ μιά μορφή λάμψης-δόξας, ὄχι τή φύση Του, ἀλλά τή βουλή τῆς ἐνέργειάς Του (τή θεία χάρη Του).

Στή λειτουργία τῆς 28ης Ἰανουαρίου 2018 καί στή διάρκεια τῆς θείας μεταλήψεως τοῦ λειτουργοῦ, βλέπουμε νά ἐνσημαίνεται κατ᾽ ἄκραν συγκατάβαση ἡ κοινή σέ ὅλους δωρεά, ἡ διαρκής Πεντηκοστή πού ζεῖ ἡ Ἐκκλησία μας.

Αὐτό ἀπηχεῖται σέ ὅλους μας ὡς Μέλη τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως καί τό εὐαγγέλιο τῆς σωτηρίας καί ἡ ἑρμηνευτική καί βιωματική τῶν Πατέρων μας. Μιά ἀναλογία ὑπακοῆς στήν Κυριακή προτροπή πρός τούς Μαθητές: “Ἐκεῖνο πού σᾶς λέω τώρα κατ᾽ ἰδίαν, στά κρυφά, κηρύξατέ το στό φῶς τῆς δημοσιότητος. Καί ἐκεῖνο πού ἀκούετε μυστικά στό αὐτί, νά τό διαλαλήσετε ἀπό τούς ἐξῶστες πρός ὅλους” (Ματθ. 10: 27). Ὁ Κύριος δέν ἔλεγε ἁπλά λόγια, ἀλλά μετέδιδε τόν Ἑαυτό Του διά λόγων στούς Μαθητές, μέ τή ρητή ὑποχρέωσή τους “... ἔσεσθέ μοι μάρτυρες... ἕως ἐσχάτου τῆς γῆς” (Πραξ. 1:8).