Η επιθετικότητα της Τουρκίας και η άσκηση ψυχολογικής και επικοινωνιακής πίεσης εναντίον της Ελλάδας έχουν φτάσει σε τέτοιο βαθμό, που η Αθήνα δείχνει σημάδια αδυναμίας αντίληψης του τελικού αντικειμενικού σκοπού της τουρκικής προκλητικότητας. Ο υβριδικός πόλεμος της Τουρκίας εναντίον της Ελλάδας συνεχίζεται και μετά την Διακήρυξη Φιλίας, όμως ο ελληνικός μηχανισμός ασφάλειας αδυνατεί να εντοπίσει ουσιώδη στοιχεία του, παραμένοντας σαστισμένος απέναντι στην πλημμυρίδα των τουρκικών επιθέσεων και προκλήσεων, επαναπαυόμενος σε παρωχημένα ζητούμενα όπως είναι η επίπλαστη εικόνα της δήθεν ηρεμίας στο Αιγαίο.
Τελευταία έκφραση της τουρκικής επιθετικότητας, αποτελεί ο τουρκικός Εθνικός Όρκος (Misak-i Milli), ο οποίος αναφέρεται πλέον επίσημα στο βιβλίο της Γεωγραφίας της 9ης τάξης των σχολείων της Τουρκίας. Συγκεκριμένα, η αναφορά του Εθνικού Όρκου γίνεται στο κεφάλαιο για την Γαλάζια Πατρίδα αναφέροντας χαρακτηριστικά ότι, «υπάρχουν και οι περιοχές κυριαρχίας της Τουρκίας οι οποίες περιλαμβάνονται στα όρια του Εθνικού όρκου, είναι τα όρια της Γαλάζιας Πατρίδας που είναι τμήμα της πατρίδας στις θάλασσες».
Πρόκειται για τον Όρκο ο οποίος υιοθετήθηκε στην τελευταία συνεδρίαση του οθωμανικού κοινοβουλίου στις 28 Ιανουαρίου του 1920 και περιλαμβάνει υπόσχεση μελλοντικής κατάληψης εδαφών από χώρες της περιοχής μεταξύ των οποίων η Ελληνική Θράκη, νησιά του Αιγαίου και η Κύπρος.
Στο παρελθόν, το θέμα του Εθνικού Όρκου αποτελούσε αντικείμενο συνθηματικής εκμετάλλευσης από τους Τούρκους εθνικιστές. Τα τελευταία χρόνια, το θέμα επανήλθε σε νέα διάσταση από την στιγμή που ο Ερντογάν αναφέρθηκε στα «Σύνορα της Καρδιάς» και στην ανάγκη αναθεώρησης της Συνθήκης της Λωζάνης. Την τελευταία 3ετία, το θέμα του Εθνικού Όρκου συνδέθηκε σε ρητορικό επίπεδο και με το Δόγμα της Γαλάζιας Πατρίδας από Τούρκους δημοσιογράφους και αναλυτές.
Τον περασμένο Ιούλιο, ο Τούρκος πρώην Υπουργός Εθνικής Άμυνας Χ. Ακάρ, αναφέρθηκε στον Εθνικό Όρκο σε ομιλία του στην τουρκική Εθνοσυνέλευση ως πρόεδρος της Επιτροπής Άμυνας, απαντώντας σε αμφισβήτηση της θεωρίας της Γαλάζιας Πατρίδας από βουλευτή του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος CHP.
Με τα σχολικά βιβλία όμως, για πρώτη φορά ο Εθνικός Όρκος φαίνεται ότι αποτελεί υφιστάμενο σχεδιασμό της Τουρκίας, καθώς εισέρχεται σε κρατικό κείμενο με σκοπό την επιμόρφωση των μαθητών επί των εδαφικών αξιώσεων της Τουρκίας σε γειτονικές χώρες. Η Τουρκία δηλαδή παραδέχεται επίσημα και ανοιχτά ότι έχει βλέψεις σε εδάφη άλλων χωρών μεταξύ των οποίων της Ελλάδας και της Κύπρου.
Μόνο ως αδικαιολόγητη υπεκφυγή και εθελοτυφλία θα μπορούσε κάποιος να εξηγήσει την ερμηνεία Ελλήνων σχολιαστών, ότι αποτελεί θετική εξέλιξη το γεγονός ότι, ο χάρτης της Γαλάζιας Πατρίδας στο τουρκικό σχολικό βιβλίο δεν περιλαμβάνει τα όρια στο Αιγαίο καθώς επίσης και το γεγονός ότι, το Αιγαίο δεν αναφέρεται ως Θάλασσα Νήσων (Adalar Denizi) αλλά ως Αιγαίο (Ege). Μπορεί στο σχετικό κεφάλαιο να μην υπάρχει ο γνωστός χάρτης, όμως ο ορισμός των ορίων της Γαλάζιας Πατρίδας είναι ευρύτερος και υπερκαλύπτει τον αρχικό χάρτη.
Οι ελληνικές φωνές για ανάγκη ενίσχυσης των αντίστοιχων μαθημάτων για το Αιγαίο στα ελληνικά σχολεία, κρίνεται ως ανεπαρκής έναντι της τουρκικού σχεδιασμού αφού η Άγκυρα πλέον στοχοποιεί τις περιοχές του Εθνικού Όρκου και στρατιωτικά. Έτσι εξηγείται και η τουρκική εμμονή των τελευταίων ετών για σύνδεση της αποστρατιωτικοποίησης νησιών του Αιγαίου με όρους κυριαρχίας, η συνέχιση της πολιτικής της Άγκυρας στην Ελληνική Θράκη αλλά και η ενίσχυση του τουρκικού στρατιωτικού αποτυπώματος στην ανατολική Μεσόγειο με στόχο την Κύπρο. Ένα άλλο πιο πειστικό δείγμα του τουρκικού σχεδιασμού, αποτελεί η συνέχιση της τουρκικής κατάληψης περιοχών του βορείου Ιράκ και της βόρειας Συρίας οι οποίες επίσης περιλαμβάνονται στον τουρκικό Εθνικό Όρκο.
Η Τουρκία συνεπής στην πολιτική της, συνδυάζει με επιτυχία την στρατηγική της με τα μηνύματα που πρέπει να υιοθετηθούν από την μαθητική νεολαία και πετυχαίνει τον συγχρονισμό των μεταρρυθμίσεων στην παιδεία με την νέα επιθετική διάταξη στρατιωτικών σχηματισμών και διοικήσεων έναντι της Ελλάδας και της Κύπρου.
Αποκαλύπτεται δηλαδή, ότι ο Εθνικός Όρκος στα σχολικά βιβλία δεν αποτελεί φιλοσοφική συζήτηση για τις τουρκικές «χαμένες πατρίδες» ή προεκλογικό σύνθημα των εθνικιστικών κομμάτων αλλά στρατηγικό στόχο ο οποίος απειλεί άμεσα και με κυνικό τρόπο εδαφική επικράτεια της Ελλάδας και της Κύπρου.
Αυτό εξάλλου αποκαλύπτεται και από την νέα τουρκική επιθετική διάταξη η οποία ανακοινώθηκε τον περασμένο μήνα με αφορμή τον διορισμό νέων διοικητών σε νεοσύστατους στρατιωτικούς Σχηματισμούς και διοικήσεις. Ειδικότερα τονίζεται ότι, ενώ η Τουρκία μέχρι πρόσφατα δήλωνε μία Ταξιαρχία Πεζοναυτών με αποστολή την κατάληψη νησιωτικού εδάφους, με τις τελευταίες ανακοινώσεις του νέου οργανογράμματος των Τουρκικών Ενόπλων Δυνάμεων (ΤΕΔ), καθίσταται γνωστό ότι η ίδρυση Αμφίβιου Σώματος Στρατού στο οποίο θα υπάγονται τρεις πλέον Ταξιαρχίες Πεζοναυτών σχετίζεται άμεσα με την υλοποίηση του Εθνικού Όρκου. Η μία Ταξιαρχία θα είναι προσανατολισμένη στο βόρειο Αιγαίο και στην Θράκη, η δεύτερη στο κεντρικό και νότιο Αιγαίο και η τρίτη στην Κύπρο.
Η Ελλάδα θα πρέπει να εξέλθει από τον λήθαργο και τα ουτοπικά ανταλλάγματα της Διακήρυξης Φιλίας και επικαλούμενη τα σχολικά βιβλία και τις επίσημες αναφορές στον Εθνικό Όρκο να καταγγείλει διεθνώς την Τουρκία για σχέδια απειλής της ελληνικής εδαφικής επικράτειας.
