Πολλοί αναλυτές πιστεύουν εδώ και χρόνια ότι η Ρωσία βρίσκεται πίσω από δεκάδες υβριδικές επιθέσεις κατά του ΝΑΤΟ που παρελθόντος, οι οποίες αποτελούσαν μέρος του σκιώδους πολέμου της κατά της Δύσης.
Οι Ρωσικές υβριδικές επιθέσεις κατά του ΝΑΤΟ
Ωστόσο αυτές οι Ρωσικές επιθέσεις έχουν κλιμακωθεί μετά την εισβολή στην Ουκρανία, με το ΝΑΤΟ να εντείνει τώρα τις προσπάθειές του για να ανταποκριθεί στις επιθέσεις και να παρακολουθεί τις απειλές για τις υποδομές των χωρών του, αναφέρει , επισημαίνοντας:
Πολύ πέρα από τις γραμμές του μετώπου στην Ουκρανία, η Ρωσία διεξάγει ένα διαφορετικό είδος πολέμου εναντίον του ΝΑΤΟ, πραγματοποιώντας μια συγκαλυμμένη, χαμηλής έντασης σύγκρουση με σοβαρές ωστόσο συνέπειες.
Η Μόσχα διεξάγει εδώ και καιρό έναν σκιώδη πόλεμο ενάντια στη στρατιωτική συμμαχία, αλλά ο πόλεμος στην Ουκρανία οδήγησε σε κλιμάκωση των επιθέσεων υβριδικής ή γκρίζας ζώνης στο ΝΑΤΟ από την έναρξη της σύγκρουσης.
Η αύξηση των υβριδικών επιθέσεων έχει εγείρει ανησυχίες μεταξύ των νυν και πρώην αξιωματούχων του ΝΑΤΟ και της Ευρώπης ότι αυτές οι δραστηριότητες θα μπορούσαν να προκαλέσουν πιο καταστροφικά αποτελέσματα, ειδικά εάν οι προσπάθειες αποτροπής είναι ανεπαρκείς.
«Πιστεύω ότι αυτές αυξάνονται», είπε ο Φίλιπ Μπρίντλοβ, απόστρατος Πτέραρχος της Πολεμικής Αεροπορίας των ΗΠΑ και πρώην Ανώτατος Συμμαχικός Διοικητής Ευρώπης.
«Εφόσον εργάζονται και υπάρχουν ελάχιστες ή καθόλου συνέπειες γιατί όχι;»
Δεν υπήρχε φόβος αντιποίνων για να σταματήσουν
Οι τακτικές υβριδικού πολέμου της Ρωσίας εμφανίστηκαν πριν από χρόνια, αλλά έχουν γίνει πολύ πιο εξελιγμένες από τότε που ξεκίνησε την πλήρη εισβολή της στην Ουκρανία στα τέλη Φεβρουαρίου 2022.
Έκτοτε οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν βιώσει πολλές επιθέσεις και δολιοφθορές που αποδίδονται στη Μόσχα.
Αυτές κυμαίνονται από εμπρησμό και παρεμβολές σήματος έως απόπειρες δολοφονίας και χακαρίσματα.
Η Ρωσία εκτιμάται ότι πραγματοποίησε δεκάδες υβριδικές επιχειρήσεις στο έδαφος του ΝΑΤΟ την τελευταία τριετία.
Συγκεκριμένα η "Επιτροπή Ελσίνκι" , μια ανεξάρτητη κυβερνητική υπηρεσία των ΗΠΑ, εντόπισε περίπου 150 υβριδικές επιχειρήσεις στο έδαφος του ΝΑΤΟ τα τελευταία τρία χρόνια που συνδέονται με τη Ρωσία.
Αυτές οι πράξεις περιλαμβάνουν επιθέσεις σε κρίσιμες υποδομές, εκστρατείες βίας, παρέμβαση στις εκλογές και μετανάστευση με χρήση βίας.
Η Επιτροπή ανέφερε σε έκθεση που κυκλοφόρησε τον περασμένο μήνα ότι η Ρωσία διεξάγει έναν σκιώδη πόλεμο στο ΝΑΤΟ παράλληλα με τον πόλεμό της στην Ουκρανία για να «αποσταθεροποιήσει, και να αποτρέψει» τη συμμαχία να παρέχει την υποστήριξή της προς το Κίεβο.
Ο Αππαθουράι, αναπληρωτής βοηθός γενικός γραμματέας του ΝΑΤΟ για την καινοτομία, το υβριδικό και τον κυβερνοχώρο, είπε ότι οι ρωσικές υβριδικές τακτικές και στρατηγική προϋπήρχαν του πολέμου και θα συνεχιστούν πολύ μετά το τέλος του, επειδή η Μόσχα βλέπει τη Δύση ως απαράδεκτο εμπόδιο στις φιλοδοξίες της.
"Είναι ένα εγγενές μέρος της ρωσικής στρατηγικής σκέψης. Ο στρατός είναι μόνο μέρος του", είπε ο Αππαθουράι.«Στόχος τους είναι να επιτύχουν πολιτική νίκη χρησιμοποιώντας όλο το φάσμα των εργαλείων».
Όχι μόνο αυξάνονται οι υβριδικές επιθέσεις, αλλά η Ρωσία δείχνει επίσης μια αυξανόμενη όρεξη να ρισκάρει τις ζωές αμάχων στις χώρες του ΝΑΤΟ. " Ένα περιστατικό με μαζικές απώλειες είναι από τους μεγαλύτερους φόβους μου τόνισε στη συνέχεια.
Η καταστροφή υποβρυχίων καλωδίων στη Βαλτική
Η πιο πρόσφατη υβριδική επίθεση υψηλού προφίλ σημειώθηκε μόλις πριν από λίγες εβδομάδες, στα τέλη Δεκεμβρίου, όταν πολλά υποβρύχια καλώδια υπέστησαν ζημιές στη Βαλτική Θάλασσα.
Οι αρχές υποψιάζονται ότι ένα πετρελαιοφόρο έσυρε την άγκυρά του κατά μήκος του βυθού για να καταστρέψει μια γραμμή ηλεκτροδότησης Φινλανδίας-Εσθονίας και τέσσερα καλώδια τηλεπικοινωνιών.
Η Φινλανδία κατέλαβε το δεξαμενόπλοιο Eagle S και απαγόρευσε στο πλήρωμα να εγκαταλείψει το έδαφός της.
Το σκάφος, που φέρει τη σημαία των Νήσων Κουκ, πιστεύεται ότι είναι μέρος του λεγόμενου «σκιώδους στόλου» της Ρωσίας, μιας συλλογής εκατοντάδων πλοίων που χρησιμοποιεί η Μόσχα για τη μεταφορά πετρελαίου και την παράκαμψη των κυρώσεων στις εξαγωγές ενέργειας της.
Οι κρίσιμες υποθαλάσσιες υποδομές, όπως τα υποβρύχια καλώδια που διευκολύνουν τεράστιες ποσότητες παγκόσμιας μετάδοσης δεδομένων, είναι ιδιαίτερα ευάλωτες σε δολιοφθορές.
Υπήρξαν αρκετά περιστατικά τους τελευταίους μήνες, καθώς και άλλα στο παρελθόν, και οι στρατιωτικοί ηγέτες ανησυχούν εδώ και καιρό για τις απειλές σε αυτές τις γραμμές.
Ο Τζέιμς Φόγκο, Απόστρατος Ναύαρχος του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ που υπηρέτησε προηγουμένως ως Διοικητής της Συμμαχικής Διοίκησης της Μικτής Δύναμης της Νάπολης, είπε ότι η Φινλανδία ενήργησε για την υπεράσπιση της κυριαρχίας της κρατώντας το πλοίο που κατηγορήθηκε για ζημιά στα καλώδια.
Τόνισε ότι οι απαντήσεις σε μελλοντικές επιθέσεις σε κρίσιμες υποθαλάσσιες υποδομές «πρέπει να είναι τολμηρές και να έχουν συνέπειες για τον δράστη».
Δεν είναι όμως και ο μόνος που έχει αυτή την άποψη. Οι τακτικές της "γκρίζας ζώνης" κάτω από το κατώφλι της ένοπλης σύγκρουσης μπορεί να είναι δύσκολο να απαντηθούν, αλλά υπάρχει ένα επιχείρημα ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να είναι πιο επιθετικό τιμωρώντας το Κρεμλίνο επειδή λειτουργεί έχοντας ως βάση ότι η συμμαχία είναι πολύ παθητική.
«Γνωρίζουμε ήδη ότι η Ρωσία κάνει αυτές τις ενέργειες εναντίον μας », είπε ο Μπρίντλαβ, προσθέτοντας ότι το ΝΑΤΟ πρέπει να λάβει μέτρα ως απάντηση και «να αυξήσει το κόστος για τη Ρωσία, διαφορετικά δεν υπάρχει κίνητρο για να σταματήσει».
ΗΠΑ-Ηνωμένο Βασίλειο-ΕΕ-ΝΑΤΟ λαμβάνουν μέτρα
Οι ενέργειες της Ρωσίας έχουν προκαλέσει ανησυχία, ιδιαίτερα μεταξύ των χωρών της πρώτης γραμμής του ΝΑΤΟ, που προειδοποιούσαν εδώ και καιρό για την κακοήθη δραστηριότητα της Μόσχας, πως η συμμαχία θα μπορούσε να αποτύχει να δώσει επαρκή απάντηση.
Στον απόηχο του περιστατικού Eagle S, οι χώρες του ΝΑΤΟ έχουν λάβει διάφορα μέτρα για την αντιμετώπιση των υβριδικών επιθέσεων και των απειλών σε κρίσιμες υποδομές.
Η βρετανική κυβέρνηση δήλωσε νωρίτερα αυτό το μήνα ότι ανέπτυξε ένα σύστημα αντίδρασης υπό την ηγεσία του Ηνωμένου Βασιλείου για να παρακολουθεί πιθανές απειλές για υποθαλάσσιες υποδομές και να παρακολουθεί τον σκιερό στόλο.
Την περασμένη εβδομάδα, ο Λευκός Οίκος ανακοίνωσε κυρώσεις σε περισσότερα από 180 πλοία του στόλου, ενώ Η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε ήδη βάλει στη μαύρη λίστα περίπου 80 πλοία.
Την Τρίτη, ο Γενικός Γραμματέας του ΝΑΤΟ Μαρκ Ρούτε ανακοίνωσε την έναρξη μιας νέας επιχείρησης που θα ενισχύει τη στρατιωτική παρουσία της Συμμαχίας στη Βαλτική Θάλασσα με πολεμικά πλοία, περιπολικά αεροσκάφη και ναυτικά μη επανδρωμένα αεροσκάφη.
Μιλώντας σε δημοσιογράφους, ο Ρούτε είπε: «Εργαζόμαστε επίσης με συμμάχους για να ενσωματώσουμε τα εθνικά μέσα επιτήρησής τους στο ΝΑΤΟ, διασφαλίζοντας ολοκληρωμένη ανίχνευση απειλών».
Αλλά αυτές οι αυξημένες περιπολίες μπορεί να μην είναι αρκετές για να εξαλείψουν πλήρως την απειλή και δεν είναι φθηνές.
Τα σαρωτικά νέα μέτρα φαίνεται να σηματοδοτούν μια νέα και πιο εμπεριστατωμένη προσέγγιση από το ΝΑΤΟ καθώς η ρωσική απειλή αυξάνεται εν μέσω του σκληρού πολέμου της Ουκρανίας, πλησιάζοντας στην έναρξη του τέταρτου έτους.
Ο Αππαθουράι είπε ότι «ο χρόνος θα δείξει» εάν προσπάθειες όπως οι αυξημένες περιπολίες και οι κυρώσεις στον σκιώδη στόλο θα είναι αρκετές για να προστατεύσουν το ΝΑΤΟ από τις ρωσικές δραστηριότητες.
Ωστόσο, τόνισε ότι αυτά τα βήματα είναι σημαντικά πιο στιβαρά από αυτά που έκανε η συμμαχία στο παρελθόν, χάρη στην πολιτική βούληση και τη νέα τεχνολογία.
Είπε επίσης ότι τα κράτη μέλη θα είναι πιο αποφασιστικά στην απάντηση τους στις επιθέσεις, όπως έδειξε η Φινλανδία με την κατάληψη του" Eagle S".
Από τα παραπάνω αντιλαμβανόμαστε ότι ο υβριδικός πόλεμος αποτελεί σημαντικότατο πυλώνα της προσπάθειας του Πούτιν για επιβολή της βούλησής του Ευρωπαϊκές χώρες μέλη του ΝΑΤΟ, με τις οποίες δεν βρίσκεται σε στρατιωτική αναμέτρηση.
Εμείς ως Ελλάδα θα πρέπει να "αναγνώσουμε" τις Ρωσικές υβριδικές επιθέσεις με φόντο την τουρκική απειλή.
Αφενός αναζητώντας τρόπους αμύνης προβαίνοντας σε λεπτομερή σχεδίαση για την αντιμετώπιση τουρκικών υβριδικών απειλών στα νησιά του Αιγαίου-Δωδεκάνησα και Θράκη, πρωτίστως και αφετέρου σχεδιάζοντας την υλοποίηση δικών μας αντίστοιχων ενεργειών εντός της τουρκικής επικράτειας, χερσαίας αλλά και θαλάσσιας.
Και τα δύο χρήζουν ιδιαίτερης ενδελεχούς μελέτης και σχεδίασης, ενώ για το δεύτερο θα απαιτηθεί η δημιουργία "κατάλληλης υποδομής" έγκαιρα.
