Υπάρχουν αμέτρητα εκπληκτικά ερείπια στην Μάλτα, όπως είναι το Gigantia, πολλά από τα οποία είναι τόσο προχωρημένου χαρακτήρα που πολλοί αφοσιωμένοι ερευνητές του παράξενου και του μυστήριου έχουν αφιερωθεί στην προσπάθεια λύσης των αινιγμάτων τους, καθώς προκαλούν πολλά ερωτηματικά.
Εκείνο που υποδηλώνουν σε γενικές γραμμές είναι ότι όποιος έχτισε αυτά τα κτίρια πρέπει να είχε κάποια μορφή βοήθειας από κάποιον ή κάτι, με πολύ μεγαλύτερη διάνοια από εκείνη του αρχαίου ή ακόμη και του σύγχρονου ανθρώπου. Συγκεκριμένα μια δομή με τόσο μυστηριώδεις ιδιότητες στο νησάκι της Μάλτας, φαίνεται να είναι το παλαιότερο αλλά όχι το λιγότερο εκπληκτικό ερείπιο του νησιού, γνωστό ως Ġgantija ή Gigantia.
Πρόκειται για ένα μεγαλιθικό συγκρότημα ναών τεράστιας αρχαιότητας με πολλούς να καταλήγουν στο συμπέρασμα ότι προηγείται ακόμη και εκείνο του μεγάλου πυραμιδικού συμπλέγματος της Γκίζας. Η ηλικία τους μπορεί να ξεπερνάει τα 5500 χρόνια και φαίνεται να αποτελεί το δεύτερο αρχαιότερο μνημείο μετά το Göbekli Tepe στην σημερινή Τουρκία. Μια ομάδα νεολιθικών ογκόλιθων που διατηρούν ακόμη τον σχηματισμό που τους έδωσαν οι κατασκευαστές τους, συνεχίζουν να δίνουν στον σύγχρονο άνθρωπο μια μικρή κλεφτή ματιά στις εκπληκτικές ικανότητες των χτιστών του παρελθόντος,
Διαβάστε επίσης:
To Gigantia, ένα σύμπλεγμα δύο “κυκλώπειων” ναών, είναι ένα από τα παλαιότερα μνημεία του κόσμου και συγχρόνως αποτελεί κέντρο επισκεπτών και τουριστών. Διαθέτει αρκετά στοιχεία που επιτρέπουν την εξερεύνηση και την αξιολόγηση του χώρου, πρακτικά αλλά, κυρίως, μέσα από την αρχαία λαογραφία που μπορεί ακόμα να στροβιλίζεται στο μυαλό των ντόπιων κατοίκων, ενώ παράλληλα εξάπτει την φαντασία.
Υπάρχει ένας ενδιαφέρον θρύλος που μιλάει για έναν αρχαίο γίγαντα, ουσιαστικά μια θηλυκού γένους γιγάντισσα που, δεν έτρωγε τίποτα άλλο παρά φασόλια και μέλι η οποία γέννησε ένα παιδί αφού έμεινε έγκυος από έναν άντρα που επιλέχθηκε από έναν κοινό άνθρωπο, ανάμεσα στους ανθρώπους. Αργότερα, με το παιδί στους ώμους της, έχτισε αυτούς τους ναούς όχι μόνο για χρήση ως κατοικία της, αλλά αργότερα για να χρησιμοποιηθεί ως τόπος ταφής και, ενδεχομένως, ως τόπος λατρείας.
Σύμφωνα με αυτή την ιστορία, αρκετά μετά τον πιθανό θάνατό της, ο θηλυκός γίγαντας συνέχισε να λατρεύεται εκεί, γεγονός που φαίνεται να αποδεικνύεται από πολλά στοιχεία του ναού που αναγνωρίζονται ως τελετουργικά σημάδια και σχετίζονται ειδικότερα με τα δικαιώματα της γυναικείας γονιμότητας. Η λαογραφία και οι διάφοροι ερευνητές φαίνονται σίγουροι και έχουν επιβεβαιωθεί ως προς αυτό το θέμα του Gigantia.
Ωστόσο, σύμφωνα με τον ακαδημαϊκό χώρο που αγνοεί τους θρύλους – οι οποίοι σύμφωνα με ανεξάρτητους ερευνητές διαθέτουν ιστορική ακρίβεια – παραδέχεται μόνο την προσπάθεια δημιουργίας μιας τέτοιας δομής ως ένα αναμφισβήτητα αξιοθαύμαστο επίτευγμα, αλλά αρνείται κατηγορηματικά ότι αυτά τα μνημεία κατασκευάστηκαν από γίγαντες, αφού αρχικά δεν αποδέχεται καν την ύπαρξή τους.
Άραγε, σε μια εποχή ακόμη όπου θεωρητικά δεν είχε εφευρεθεί ο τροχός, που δεν υπήρχαν μεταλλικά εργαλεία, γερανοί κλπ, αναρωτιόμαστε πως είναι δυνατόν, τεράστιοι μεγαλιθικοί ογκόλιθοι όπου μερικοί υπολογίζεται ότι ξεπερνούν τους 10 τόνους, να μεταφέρθηκαν, να κόπηκαν και, τελικά, να τοποθετήθηκαν με εκπληκτική συναρμολόγηση μεταξύ τους;
Αν δεν υπήρχαν όλα εκείνα τα κατάλληλα εργαλεία για να γίνουν αυτές οι κοπιαστικές εργασίες, πως έγιναν; Είχαν τόσο τεράστια δύναμη στα μπράτσα και στο κορμί οι άνθρωποι εκείνης της εποχής; Μήπως είχαν κάποια τεχνολογία που δεν γνωρίζουμε; Αν δεν το οικοδόμησαν γίγαντες – ή π θηλυκός γίγαντας – και αν οι προηγούμενες υποθέσεις δεν είναι σωστές, τότε ποια μπορεί να είναι η σωστή απάντηση;
Δείτε το βίντεο που ακολουθεί με το οπτικό υλικό από το Gozo και το Gigantia, οπότε ο καθένας ας βάλει την φαντασία του να δουλέψει ή ας προσπαθήσει με πρακτικούς συλλογισμούς να δώσει πιθανές λύσεις. Είτε τα καταφέρετε είτε όχι, πρόκειται για ένα ακόμα αινιγματικό αξιοθέατο που αξίζει, ίσως, μια μέρα να επισκεφθείτε:
Ancient Ruins Built By “Giants” In Gozo?
