Λίγοι γνωρίζουν ότι στην μαρτυρική Deir Ezzor που πολιορκείται σχεδόν πέντε χρόνια από τους ισλαμιστές και αντιστέκεται χάρις στην ηρωική φρουρά της πόλης πριν 81 χρόνια οι τότε «ισλαμιστές» της εποχής, οι Τούρκοι, βασάνιζαν γυναίκες και παιδιά χωρίς ενοχές και τύψεις επειδή ήταν Αρμένιοι Χριστιανοί.
Στην Deir Ezzor οι Τούρκοισυνέχισαν τα εγκλήματα που διέπραξαν κατά των Αρμενίων της Μικράς Ασίας βασανίζοντας και εξολοθερεύοντας τους επιζόντες που είχαν φτάσει μετά από πορείες θανάτου στην σημερινή Συρία που τότε αποτελούσε μέρος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίς.
Αυτή είναι μια ανατριχιαστική φωτογραφία από την Γενοκτονία των Αρμενίων του 1915. Η λεζάντα κάτω, γράφει: «Σταυρωμένες Αρμένιες γυναίκες στην περιοχή του Deir Ezzor (σήμερα ανήκει στην Συρία). Συνολικά, ήταν 16 γυναίκες. Οι Τούρκοι τις ξεγύμνωσαν, τις βασάνισαν και τις σταύρωσαν. Μερικές σώθηκαν από Άραβες Βεδουίνους που τις κατέβασαν από τους σταυρούς.
Από τα βίντεο φαίνεται το γιατί οι Τούρκοι συνεχίζουν να αρνούνται την Γενοκτονία των Αρμενίων όπως και την Γενοκτονία των Ελλήνων της Μικράς Ασίας αλλά και των Ασσυρίων, μετά από τέτοια εγκλήματα πάντα υπάρχει ο φόβος ότι θα έρθει η Νέμεσις για την Ύβρη που διαπράχθηκε τότε.
Στο Ντέιρ αλ-Ζορ, μέσα στην καρδιά της συριακής ερήμου, στήθηκαν στρατόπεδα συγκέντρωσης, όπου πολλές χιλιάδες Αρμένιοι πρόσφυγες μεταφέρθηκαν μέσα από πορείες θανάτου κατά τη διάρκεια της Αρμενικής Γενοκτονίας. Εκτιμάται ότι οι Αρμένιοι πρόσφυγες, στην περιοχή γύρω από το Ντέιρ αλ-Ζορ και νότια της Δαμασκού, αριθμούσαν 150.000.
Αρμένιοι που επέζησαν κατά τη διάρκεια της γενοκτονίας του 1915-1916, οδηγήθηκαν, είτε προς τη Δαμασκό, είτε κατά μήκος του Ευφράτη προς το Ντέιρ αλ-Ζορ. Κατά την πρώιμη περίοδο των σφαγών, 30.000 Αρμένιοι στρατοπέδευσαν σε διάφορα στρατόπεδα έξω από την πόλη Ντέιρ αλ-Ζορ.
Ήταν υπό την προστασία του Άραβα κυβερνήτη Αλή Μπέη Suad, έως ότου οι οθωμανικές αρχές αποφάσισαν να τον αντικαταστήσουν με τον Zeki Μπέη, ο οποίος ήταν γνωστός για τη σκληρότητα και τη βαρβαρότητα του. Όταν οι πρόσφυγες, στους οποίους υπήρχαν πολλές γυναίκες και παιδιά, έφτασαν στο Ντέιρ αλ-Ζορ, μαγείρευαν γρασίδι και έτρωγαν νεκρά πουλιά, ενώ δολοφονούνταν από σαδιστές φύλακες. Ένας μικρός αριθμός δραπέτευσε μέσα από τη μυστική προστασία κάποιων φιλικών Αράβων από τα χωριά στη βόρεια Συρία.
Το τραγικό είναι ότι σήμερα η πόλη βρίσκεται υπό τον έλεγχο του ISIS. Η Εκκλησία – Μνημείο της Γενοκτονία των Αρμενίων είναι πλέον ερείπια, όπως και όλες οι εκκλησίες στο Der-er-Ζορ.
Η εκκλησία κτίστηκε το 1989-90, και εγκαινιάστηκε ένα χρόνο αργότερα. Χτίστηκε επίσης ένα μουσείο με τα λείψανα των θυμάτων της γενοκτονίας.
Η 24η Απριλίου θεωρείται ημέρα μνήμης της σφαγής, καθώς θεωρείται ότι τα γεγονότα εξόντωσης ξεκίνησαν στις 24 Απριλίου του 1915, όταν η ηγεσία της αρμενικής κοινότητας της Κωνσταντινούπολης φυλακίστηκε.
Οι Δυτικές και Αρμενικές πηγές ανεβάζουν τον αριθμό των σφαγιασθέντων στο 1.500.000.
Η πορεία μνήμης των Αρμενίων στην Αθήνα κατέληξε έξω από την τουρκική πρεσβεία, όπου ορισμένοι διαδηλωτές έκαψαν μια τουρκική σημαία.
