Μια ομάδα επιστημόνων, οι οποίοι χρησιμοποίησαν δεδομένα από το τηλεσκόπιο Kepler της NASA ανακάλυψαν πέντε συστήματα διπλών άστρων, το καθένα εκ των οποίων με με έναν πλανήτη ικανό να υποστηρίξει κάποιου τύπου ζωή.

Οι επιστήμονες του Πανεπιστημίου του Ιλινόις αξιοποίησαν τα δεδομένα του Kepler για να δημιουργήσουν μια νέα μεθοδολογία, που μπορεί να εντοπίσει συστήματα με δύο αστέρες, ικανά να φιλοξενήσουν κατοικήσιμους πλανήτες σαν τη Γη.

Οι επιστήμονες χρησιμοποίησαν πληροφορίες σχετικά με τη μάζα των δύο αστεριών, τη φωτεινότητά τους και τη θέση των πλανητών μέσα στο σύστημα για να προσδιορίσουν τη δυνατότητα φιλοξενίας ζωής.

Ως κατοικήσιμοι, ορίζονται στην έρευνα των επιστημόνων του πανεπιστημίου Ιλινόις, οι πλανήτες που έχουν υγρό νερό, σε κάποιο σημείο στην επιφάνειά τους και ένα σύστημα από αυτά που ανακαλύφθηκαν, ταιριάζει στις προδιαγραφές.

Οι ερευνητές μελέτησαν τις επιπτώσεις των διπλών αστεριών και των πλανητών - γιγάντων στις κατοικήσιμες ζώνες των εννέα συστημάτων που παρατηρήθηκαν από το τηλεσκόπιο Kepler.

Κάθε ένα από τα συστήματα αυτά, είχε τουλάχιστον έναν μεγάλο πλανήτη - τόσο μεγάλο όσο ο Ποσειδώνας στο δικό μας ηλιακό σύστημα.

Οι ερευνητές κινήθηκαν με αυτό τον τρόπο στη μελέτη τους, καθώς ήθελαν να δείξουν ότι η παρουσία ενός πλανήτη γίγαντα δεν αποκλείει την πιθανότητα ανάπτυξης κατοικήσιμων κόσμων στην περιοχή όπου μπορεί να ρέει υγρό νερό στην επιφάνειά του. Φυσικά, ο πλανήτης δεν πρέπει να βρίσκεται πολύ κοντά στο αστέρι, καθώς το υγρό θα εξατμίζεται, αλλά ούτε και πολύ μακριά, αφού θα μετατρέπεται σε πάγο.

«Η ζωή είναι πολύ πιθανό να εξελιχθεί σε πλανήτες που βρίσκονται μέσα στην κατοικήσιμη ζώνη του συστήματός τους, όπως και η Γη», λέει ο συγγραφέας της μελέτης, Δρ. Νικόλαος Γεωργακαράκος, ερευνητικός συνεργάτης από το Τμήμα Επιστημών του Πανεπιστημίου New York στο Αμπού Ντάμπι.

Οι Kepler 34, 35, 38, 64 και 413 μοιάζουν με «συστήματα που αφήνουν υποσχέσεις» - με τον Kepler-38 να δείχνει ο καλύτερος υποψήφιος για τη φιλοξενία κόσμων που μοιάζουν με τη Γη. Όλα αυτά, αποτελούν συστήματα πολλαπλών αστεριών, τα οποία έχουν διαμορφώσεις που υποστηρίζουν μια μόνιμα «κατοικήσιμη ζώνη», η οποία δεν θα «απωθείται» από τη βαρυτική έλξη των αστεριών.

Μάλιστα, έχουν όλα δύο αστέρια, εκτός από το Kepler-64, το οποίο παρά το γεγονός ότι έχει τέσσερις ήλιους, θα μπορούσε να φιλοξενήσει έναν κατοικήσιμο βραχώδη κόσμο.

Το Kepler-38 αποτελεί ένα σύστημα δυο αστέρων, ευρισκόμενο περίπου 3.970 έτη φωτός μακριά από τη Γη, με ένα μεγάλο αστέρι που φτάνει στο 95% της μάζας του Ήλιου και ένα μικρότερο αστέρι, στο 25%. Μέχρι στιγμής, ένας πλανήτης στο μέγεθος του Ποσειδώνα έχει βρεθεί να κινείται σε τροχιά γύρω από το μεγαλύτερο αστέρι του συστήματος, αλλά πιστεύεται ότι υπάρχουν περισσότεροι πλανήτες εντός της κατοικήσιμης ζώνης που δεν έχουν ακόμη ανακαλυφθεί.

«Η μελέτη μας επιβεβαιώνει ότι ακόμη και τα συστήματα διπλών αστεριών με γιγάντιους πλανήτες είναι σημαντικοί στόχοι για εμάς, στην αναζήτηση... της Γης», είπε ο καθηγητής Γεωργακαράκος.