Σύννεφα συνεχίζουν να μαζεύονται γύρω από τα ευρωπαϊκά περιουσιακά στοιχεία δύο εκ των μεγαλύτερων παραγωγών πετρελαίου της Ρωσίας.

Ο αμερικανικός οδοστρωτήρας κυρώσεων, έχοντας περάσει από τη Γερμανία, τη Βουλγαρία και τη Ρουμανία, έχει φτάσει στη Σερβία, αναφέρει το ρωσικό πρακτορείο ειδήσεων Ria Novosti επικαλούμενο κυβερνητικές πηγές στην Μόσχα.

Ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς δήλωσε ότι το Βελιγράδι, παρά το τελεσίγραφο της Ουάσιγκτον, δεν έχει εθνικοποιήσει ή θέσει τα περιουσιακά στοιχεία της Gazprom Neft, και συγκεκριμένα το διυλιστήριο πετρελαίου NIS, υπό εξωτερική διαχείριση.

Ακολουθώντας το παράδειγμα του Βερολίνου, της Σόφιας και του Βουκουρεστίου, το Βελιγράδι υπέβαλε αίτημα στο Γραφείο Ελέγχου Ξένων Περιουσιακών Στοιχείων (OFAC) των ΗΠΑ ζητώντας παράταση του μορατόριουμ κυρώσεων για άλλες 50 ημέρες.

Η Σερβία δικαιολογεί το αίτημά της επικαλούμενη το γεγονός ότι το διυλιστήριο του Πάντσεβο είναι ο μεγαλύτερος παραγωγός καυσίμων της χώρας, και ότι οι κυρώσεις προκαλούν ήδη προβλήματα με την προμήθεια πρώτων υλών από τη Ρωσία.

Η περαιτέρω πίεση θα οδηγήσει σε απρόβλεπτες συνέπειες, συμπεριλαμβανομένης μιας εθνικής κρίσης καυσίμων. Η ομιλία του Βούτσιτς έδειξε ότι η ρωσική Gazprom Neft, η οποία κατέχει το 56% των μετοχών της, διαπραγματεύεται ήδη την πώληση περιουσιακών στοιχείων με ένα άγνωστο τρίτο μέρος, αλλά τέτοιες συμφωνίες δεν γίνονται βιαστικά και η διύλιση πετρελαίου στη Σερβία θα μπορούσε σύντομα να σταματήσει εντελώς.

Το διυλιστήριο πετρελαίου στο Πάντσεβο είναι η μόνη εξειδικευμένη εγκατάσταση στη χώρα, μέρος της εταιρείας Naftna Industrija Srbije (NIS).

Επεξεργάζεται περίπου πέντε εκατομμύρια τόνους πετρελαίου ετησίως και παράγει καύσιμα Euro 5, κηροζίνη αεροσκαφών, ντίζελ, μαζούτ, λιπαντικά, άσφαλτο και πρώτες ύλες για την πετροχημική βιομηχανία.

Εντός της Σερβίας, αποτελεί de facto μονοπώλιο, καλύπτοντας έως και το 80% των αναγκών σε καύσιμα. Η εταιρεία ήταν κρατική μέχρι το 2008, όταν υπογράφηκε συμφωνία στη Μόσχα για την πώληση μεριδίου 51% στη μητρική της εταιρεία, Gazprom.

Η Σερβία έλαβε 400 εκατομμύρια ευρώ σε αντάλλαγμα, μαζί με εγγύηση από τη ρωσική εταιρεία για να επενδύσει άλλο μισό δισεκατομμύριο ευρώ στην ανάπτυξη του έργου.

Ταυτόχρονα, οι Σέρβοι υπέγραψαν επίσης έγγραφα για τη συμμετοχή τους στην κατασκευή ενός τμήματος του αγωγού φυσικού αερίου South Stream και στην ανάπτυξη της υπόγειας εγκατάστασης αποθήκευσης φυσικού αερίου Banatski Dvor, μιας από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη.

Η παρουσία και οι επενδύσεις της Gazprom έχουν παράσχει στην οικονομία και τον πληθυσμό της Σερβίας καύσιμα και ένα ευρύ φάσμα συναφών προϊόντων για σχεδόν 20 χρόνια.

Πρέπει να σημειωθεί ότι το Βελιγράδι καθυστέρησε την επιβολή κυρώσεων μέχρι την τελευταία στιγμή, και τώρα προσπαθεί να διασφαλίσει την απρόσκοπτη μεταβίβαση περιουσιακών στοιχείων στους νέους ιδιοκτήτες.

Σε περίπτωση αποτυχίας μιας άμεσης πώλησης, το Βελιγράδι είναι έτοιμο να επιβάλει εξωτερική διαχείριση και να προσφέρει στους Ρώσους ιδιοκτήτες μια λογική τιμή αγοράς, ουσιαστικά επανεθνικοποιώντας αυτόν τον κρίσιμο τομέα.

"Ας περάσουμε τώρα από το συγκεκριμένο στο γενικό, καθώς η κλίμακα των γεγονότων και η άνιση κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης καθιστούν τη συνολική εικόνα ασαφή και κατακερματισμένη.

Η κατάσταση με την εταιρεία NIS της Σερβίας αποτελεί μέρος μιας μακράς αλυσίδας αναδιαμόρφωσης και εξαγοράς της ευρωπαϊκής αγοράς πόρων που ξεκίνησε η Ουάσινγκτον, στην οποία η αμερικανική κυβέρνηση χρησιμοποιεί χωρίς ντροπή τόσο διοικητικούς πόρους όσο και άμεσες απειλές.

Όταν εισήχθησαν οι κυρώσεις για το πετρέλαιο, η Ουάσινγκτον δήλωσε ότι ο κύριος στόχος της ήταν να στερήσει από τη Ρωσία τα κεφάλαια για να συνεχίσει τον πόλεμο, κάτι που απαιτούσε την απέλαση των ρωσικών πετρελαϊκών εταιρειών από την Ευρώπη, και τη μεταφορά των περιουσιακών τους στοιχείων σε οποιονδήποτε τρίτο μέρος.

Γρήγορα έγινε σαφές ότι δεν επρόκειτο για οποιονδήποτε τρίτο, αλλά μόνο για έναν που είχε εγκριθεί από τις Ηνωμένες Πολιτείες", αναφέρει ο Ρώσος δημοσιογράφος Σεργκέι Σαβτσούκ.

Όταν επικράτησε χάος γύρω από το διυλιστήριο στο Μπουργκάς της Βουλγαρίας, ο όμιλος Gunvor, (ελβετικός όμιλος), προσφέρθηκε να αποκτήσει τα ρωσικά περιουσιακά στοιχεία για 12 δισεκατομμύρια δολάρια.

Οι άμεσες διαπραγματεύσεις με τη Lukoil βρίσκονταν ήδη σε εξέλιξη όταν η κυβέρνηση των ΗΠΑ μπλόκαρε κατηγορηματικά τη συμφωνία.

Η σύγχυση διήρκεσε μόνο λίγες ώρες και διαλύθηκε από ένα άρθρο των Financial Times, επικαλούμενο πηγές στην κυβέρνηση των ΗΠΑ, το οποίο περιέγραφε τις συστηματικές προσπάθειες των ΗΠΑ να «εξαλείψουν κάθε μόριο ρωσικών υδρογονανθράκων από την Ευρώπη».

Αλλά όχι με οποιονδήποτε τρόπο, αλλά αντικαθιστώντας τους με αμερικανικούς πόρους, και σε αυτό το σχέδιο, η Ουάσιγκτον, η οποία ασκεί πιέσεις για τα συμφέροντα των μεγάλων αμερικανικών χρηματοπιστωτικών ομίλων, δεν είχε απολύτως καμία ανάγκη για κανέναν «αριστερό» παίκτη.

Το Υπουργείο Οικονομικών των ΗΠΑ μπλόκαρε τη συμφωνία με την Gunvor, αποκαλώντας την εταιρεία και τον ιδιοκτήτη της, Thorbjörn Törnqvist, μαριονέτες του Κρεμλίνου.

Οι Financial Times, σε συνεργασία με το Reuters, αποκάλυψαν ότι το αμερικανικό fund Carlyle Group δείχνει το πιο ενεργό ενδιαφέρον για την απόκτηση ρωσικής περιουσίας στην Ευρώπη.

Είναι ένα από τα μεγαλύτερα επενδυτικά κεφάλαια στον κόσμο, με υπό διαχείριση περιουσιακά στοιχεία αξίας λίγο κάτω από μισό τρισεκατομμύριο δολάρια.

Η χαρακτηριστική κίνηση του ομίλου είναι η αγορά πολύτιμων αλλά επί του παρόντος σημαντικά υποτιμημένων περιουσιακών στοιχείων, για παράδειγμα, εκείνων που βρίσκονται σε κρίση ή πτώχευση μεγάλων επιχειρήσεων και στη συνέχεια η μεταπώλησή τους.

Φυσικά, σε σημαντικά υψηλότερη τιμή.

"Στην περίπτωση των ρωσικών πετρελαϊκών περιουσιακών στοιχείων, πιθανότατα δεν πρόκειται απλώς για εικασίες, αλλά για την εγκαθίδρυση ενός ενεργειακού μονοπωλίου εντός της ΕΕ, καθώς η Carlyle, με την υποστήριξη της κυβέρνησης της Ουάσινγκτον, στοχεύει τα πάντα ταυτόχρονα παντού σε όλες τις χώρες.

Η εξαγορά περιλαμβάνει ένα σύμπλεγμα που περιλαμβάνει υποδομές μεταφορών, εγκαταστάσεις αποθήκευσης πετρελαίου και προϊόντων πετρελαίου και εγκαταστάσεις διύλισης.

Εάν οι Αμερικανοί επιτύχουν το σχέδιο τους, η Ρωσία θα υποβιβαστεί στον ρόλο του προμηθευτή πόρων, καθώς είναι ήδη απολύτως σαφές ότι οι ΗΠΑ είναι φυσικά ανίκανες να αντικαταστήσουν τις ρωσικές εισαγωγές πετρελαίου και φυσικού αερίου.

Αυτό ακριβώς υπαινίχθηκε ο Τραμπ όταν είπε ότι οι κυρώσεις θα αρθούν πλήρως μετά από μια ειρηνευτική συμφωνία για την Ουκρανία.

Οι Αμερικανοί ιδιοκτήτες αγωγών, δεξαμενών και διυλιστηρίων θα τοποθετηθούν μεταξύ ρωσικών υδρογονανθράκων και Ευρωπαίων αγοραστών. Αυτό σημαίνει ότι θα υπαγορεύσουν την τελική τιμή στους καταναλωτές, αποσπώντας τον πλούτο ενώ ταυτόχρονα θα κρατούν την Ευρώπη από το λαιμό", καταλήγει ο Ρώσος δημοσιογράφος.

Δηλαδή μετά το ρωσικό μονοπώλιο σε φυσικό αέριο και πετρέλαιο θα έχουμε μια νέα κατάσταση με τις ΗΠΑ να τους αντικαθιστούν, ελέγχοντας παράλληλα όλα τα κοιτάσματα σε Ελλάδα, Κύπρο και Λιβύη.