Με τη χάρη του Θεού ολοκληρώθηκαν οι ιδιαίτερα επιτυχημένες και ψυχωφελείς ομιλίες, με γενικό τίτλο « Αγιασμένες Μορφές της Εποχής μας», τις οποίες διοργάνωσε στο Αμφιθέατρο του Πνευματικού – Διοικητικού Κέντρου της, η Ιερά Μητρόπολίς μας καθόλη τη διάρκεια του Τριωδίου και της Αγίας και Μεγάλης Τεσσαρακοστής.
Οι ομιλίες αυτές βρήκαν μεγάλη απήχηση στην συνείδηση του φιλάγιου πομνίου της Φθιώτιδος καθώς, από την πρώτη έως και την τελευταία ομιλία, οι πιστοί κατέκλυσαν το Αμφθιθέατρο και τις παρακολουθούσαν κάθε φορά με μεγάλη ευλάβεια και αμείωτο ενδιαφέρον.
Την αυλαία αυτού του κύκλου των ομιλιών έκλεισε την Τετάρτη 29 Μαρτίου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Νικόλαος με την ομιλία του:
« Ο φιλάγιος Μητροπολίτης Χαλκίδος Νικόλαος Σελέντης».
Με μεγάλη συγκίνηση ο Ποιμενάρχης μας αναφέρθηκε στο αγιασμένο πρόσωπο και την οσιακή, στολισμένη με ευσέβεια, ταπείνωση και αγάπη, ζωή του Μακαριστού Ιεράρχου, καταθέτοντας γεγονότα και μαρτυρίες, τις οποίες έζησε ως αυτόπτης και αυτήκοος μάρτυς, από μικρό παιδί κοντά στο μακαριστό Νικόλαο και αργότερα ως Αρχιδιάκονός και στενός συνεργάτης του στην Ιερά Μητρόπολη Χαλκίδος, Ιστιαίας και Βορείων Σποράδων.
Αρχικά ο Σεβασμιώτατος ανέγνωσε ένα σύντομο βιογραφικό του μακαριστού Μητροπολίτου Χαλκίδος κυρού Νικολάου και στην συνέχεια σκιαγράφησε την αγιασμένη προσωπικότητα του λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Μια μεγάλη και αγιασμένη εκκλησιαστική μορφή, που ευρίσκεται έξω από τα Εκκλησιαστικά συστήματα επικοινωνίας και προβολής, είναι ο αείμνηστος Μητροπολίτης Χαλκίδος Νικόλαος Σελέντης.
Όσοι τον εγνώρισαν επιβεβαιώνουν την αγιότητά του, όχι μόνο κατά τα χρόνια της θυσιαστικής επισκοπικής διακονίας του, αλλά και πιο παλιά, από τα φοιτητικά του χρόνια και μετά, στα πρώτα ιερατικά του στην Ιερά Μητρόπολη Θεσσαλιώτιδος και Φαναριοφερσάλων και προ της εκλογής του ως Μητροπολίτου, εις τον περίλαμπρο άμβωνα του Πανελληνίου Ιερού Ιδρύματος της Ευαγγελιστρίας Τήνου. Από όπου πέρασε άφησε ανεξίτηλα ίχνη ευλάβειας, προσφοράς και αφοσιώσεως στο θείο έργο του. Όλοι οι εκκλησιαστικοί σταθμοί της ζωής του ήταν σύντομοι, άφησαν όμως σφραγίδα στις ψυχές των ανθρώπων, γιατί ήταν γνήσιοι και θυσιαστικοί.
Όσοι είχαν συναναστραφεί τον Νικόλαο είχαν αντιληφθεί ότι η ζωή του θα ήταν σύντομη, γιατί ο άνθρωπος εκείνος ήταν γεννημένος για τον Ουρανό.
Την Αρχιερωσύνη εδέχθη ως Σταυρό και όχι ως εξουσία. Την εκλογή του την θεώρησε ως επιστράτευση της Εκκλησίας και παρότι ποθούσε τη μοναχική ζωή και ησυχία και την ταπεινή διακονία του επετραχηλίου, εδέχθη το βαρύ φορτίο του ωμοφορίου δια να αναλώσει τη ζωή του υπέρ Χριστού.
Ως Αρχιερεύς έζησε πτωχός, σεμνός, ταπεινός, λειτουργικός, ιεραποστολικός και ανεξίκακος. Υπήρξε γλυκύς, δίκαιος, πράος, φίλος και υπερασπιστής των αδικουμένων, παρηγορητής των πενθούντων. Εκοπίασε εν τω Ευαγγελίω μετά χαράς, ζήλου και αυταπαρνήσεως.
Η Ιερά Μητρόπολις Χαλκίδος εγνώρισε μέρες πνευματικής ανατάσεως, λειτουργικής αναγεννήσεως, διοικητικής ανασυγκροτήσεως. Την ψυχή και την ζωή του έδωσε υπέρ του κλήρου και του λαού του.
Την αγιότητά του, εφθόνησε ο διάβολος, ο ταράσσων πάσαν την οικουμένην και τον έριξε σε μεγάλο πειρασμό τον Ιούλιο του 1974.
Με συντακτικές πράξεις, η Β΄ φάση της χούντας τον εκθρόνησε. Αναπολόγητος, χωρίς λόγο και αιτία απεχωρίσθη του ποιμνίου του, το οποίο με επευφημίες και δάκρυα τον συνόδευσε στην τελευταία λειτουργία του στον Ιερό Ναό της Αγίας Παρασκευής στη Χαλκίδα, ανήμερα στη μνήμη της.
Μετά τον πειρασμό ήλθε και η σωματική δοκιμασία, η οποία μετά από έξι μήνες μεγάλου πόνου, υπομονής και καρτερίας τον μετήγαγε στη Βασιλεία του Θεού.
Στις 19 Ιανουαρίου του 1975 νοσηλευόμενος στο Λονδίνο, παρέδωσε γαλήνια την ψυχή του στον Κύριο. Τόσο νέος, 44 μόλις ετών στην ακμή της δράσεως του, ἡρπάγη, μὴ κακία ἀλλάξῃ σύνεσιν αὐτοῦ ἢ δόλος ἀπατήσῃ ψυχὴν αὐτοῦ (Σοφ. Σολ. 4,11». Ο λαός της Χαλκίδος εδέχθη το σκηνωμά του με τιμές Αγίου. Σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του Ευβοικού τύπου, την εξόδιο ακολουθία του παρηκολούθησαν 50.000 πιστοί. Ο κλήρος και ο λαός τον εθρήνησε με «κοπετόν μέγαν». Η εξόδιος ακολουθία του στον Ιερό Ναό του αγίου Νικολάου Χαλκίδος επισφραγίσθηκε με την βοή του λαού: «Είναι άγιος». Η ταφή του έγινε στην Ιερά Μονή του αγίου Νικολάου Βάθειας κατά την επιθυμία του.
Το έτος 2002 ο Μητροπολίτης Χαλκίδος κ. Χρυσόστομος ο Β’, πλαισιούμενος κι από άλλους Μητροπολίτας, πραγματοποίησε μετά πάσης Εκκλησιαστικής τάξεως την ανακομιδή του λειψάνου του, κατά την οποία διεπιστώθη ότι τα μάτια και ο εγκέφαλός του παρέμειναν αδιάφθορα!
Όπου υπηρετούσε δεν έμενε πολύ, λές και βιαζόταν να φύγει για την μόνιμη πατρίδα.
«Αλήθεια; καλύτερα δεν είναι ένα έτος, τι λέγω; μια μέρα φορτωμένη με την χάρη του Θεού, παρά χίλια έτη χωρίς την αύρα του Αγίου Πνεύματος; Μήπως τα έτη δια την πραγματοποίηση της αγίοτητός και τελειότητος μας δεν μας τα χαρίζει ο Θεός;» Έγραφε στο ημερολόγιό του το 1963.
Το χαροποιόν πένθος και η μετάνοιά ήταν καθημερινά βιώματά του. Η εκζήτηση του ελέους του Θεού δεν ήταν μόνο για τις δικές του ατέλειες και αμαρτίες αλλά και για τα παραπτώματα των κληρικών του. Πολλές φορές τον είδαμε γονατιστό μπροστά σε ιερείς στο γραφείο του και ζητούσε συγγνώμη, όχι γιατί τους αδίκησε αλλά διότι πληροφορήθηκε ή διαπίστωσε κάποιο δικό τους παράπτωμα. Για τον άνθρωπο που έχει κοσμικό φρόνημα, αυτά είναι παράλογα, είναι πέρα από την λογική. Εκεί λοιπόν βρίσκεται η αγιότητα.
Δεν υπολόγισε ποτέ τον εαυτό του. Πίστευε ότι για να σώσεις πρέπει να θυσιαστείς, όπως ο Κύριος.«ὁ ποιμὴν ὁ καλὸς τὴν ψυχὴν αὐτοῦ τίθησιν ὑπὲρ τῶν προβάτων»(Ιω. 10, 11)
Όπου υπηρετούσε κατέκτησε τις καρδιές των ανθρώπων, διότι ήταν γνήσιος, ανυπόκριτος και δοσμένος στην αποστολή του».
Κατακλύοντας την συγκινητική ομιλία του ο Σεβασμιώτατος είπε:
«Αδελφοί μου, δεν είναι δυνατόν μέσα στα στενά χρονικά πλαίσια της ομιλίας αυτής να περιγραφή η πολύπλευρη και πολυτάλαντη προσωπικότητα του Μακαριστού Μητροπολίτου Χαλκίδος Νικολαόυ.
Περί του Νικολάου έχουν γραφεί και έχουν ειπωθεί πάρα πολλά. Ο αείμνηστος Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος κυρός Χριστόδουλος έγραψε μεταξύ άλλων πολλών ευφημιών και τούτο το χαρακτηριστικό για την προσφορά του Νικολάου:
«Ο φιλόχριστος λαός της Μητροπολιτικής του περιφέρειας και εν γένει όσοι τον εγνώρισαν και ιδιαιτέρως η αγία νήσος Τήνος έχουν τοποθετήσει τον εκλιπόντα Ιεράρχη στο εικονοστάσι της τιμής των ανθρώπων με έκδηλη πνευματική αξία και ηθική ωραιότητα. Το πέρασμά του από την Μητρόπολη Χαλκίδος μένει ανεξίτηλο και αποτελεί αδιάσειστη μαρτυρία για το ότι η συνείδηση της Εκκλησίας μας γνωρίζει να αποκαλύπτει και να τιμά τον γνήσιο εργάτη της αρετής και της αγιότητος». (Επιστολή του Αρχιεπισκόπου Χριστοδούλου προς τον Μητροπολίτη Φθιώτιδος Νικόλαο. 28 Φεβρ. 2001). [Βλ. Μητροπολίτου Φθιώτιδος Νικολάου «Νικόλαος Σελέντης Μητροπολίτης Χαλκίδος, Λαμία 2011, σ. 288] »
Όλες οι εποχές, ακόμη και οι πιο χειρότερες, έχουν τους Αγίους τους και τους ανθρώπους του Θεού, τους οποίους εμείς θα τους δούμε και θα τους αντιληφθούμε όταν καθαρίσουμε την ψυχή και τα μάτια μας από την αμαρτία.
Για την Εκκλησία μας ο Μακαριστός Νικόλαος είναι ένας κρυμμένος θησαυρός, τον οποίο η πρόνοια του Θεού θα αποκαλύψει, όταν θα χρειασθεί να θρέψει και να πλουτίσει μ΄αυτόν την πτωχεία του λαού.
Ας έχουμε την ευχή του και ας πρεσβεύει στον Θρόνο του Θεού υπέρ ημών.
Πριν την ολοκλήρωση της εκδηλώσεως ο ο τ. Αντιπρόεδρος του Αρείου Πάγου κ. Γεώργιος Φώσκολος, ο όποιος έλκει την καταγωγή του από την Ιερά Νήσο Τήνο και τυγχάνει συγχωριανός και φίλος του μακαριστού Μητροπολίτου Χαλκίδος κυρού Νικολάου, κινούμενος από έντονη εσωτερική παρόρμηση,
έκανε μια σύντομη παρέμβαση, καταθέτοντας και την δική του μαρτυρία περί της αγιασμένης προσωπικότητος του αειμνήστου Νικολάου.
Την εκδήλωση μετέδωσε ζωντανά ο Ραδιοφωνικός Σταθμός της Ιεράς Μητροπόλεως μας και μαγνητοσκοπήθηκε από το «STAR Κεντρικής Ελλάδος».
Όλες οι ομιλίες θα προβληθούν εν ευθέτω χρόνω από το Τηλεοπτικό κανάλι «STAR Κεντρικής Ελλάδος» και μέσω της Ιστοσελίδος μας www.imfth.gr.
Στην εκδήλωση παρέστησαν άπαντες οι ιερείς της πόλεως και των περιχώρων καθώς επίσης, ο Προηγούμενος της Ιεράς Μονής Προυσού, Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Χρυσόστομος Δρόσος και πλήθος ευσεβών πιστών.
Φωτό imfth & Δημήτριος Ανάγνου
