«Kάποιοι που επιλέγουν την τέλεση Πολιτικού λεγομένου Γάμου ή συμφώνου συμβιώσεως. Αυτό επί της ουσίας σημαίνει ότι αρνούνται στην πράξη την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Αυτό όμως σημαίνει ότι εξέρχονται της Εκκλησίας» αναφέρει μεταξύ άλλων ο Μητρ. Σισανίου και Σιατίστης Παύλος στην εγκύκλιό του για τον πολιτικό γάμο.

Αναλυτικά: Εγκύκλιος Περί Πολιτικού Γάμου
Αγαπητοί μου αδελφοί,
Χριστός Ανέστη!

Ο Χριστός σεβάστηκε την ελευθερία του ανθρώπου και τότε που τον εδημιούργησε, αλλά και τότε που ήλθε στη γη ως άνθρωπος για να τον σώσει. Ο σεβασμός της ελευθερίας του ανθρώπου στην αρχή της δημιουργίας φαίνεται από το ότι ο Θεός έπλασε τον άνθρωπο τόσο ελεύθερο, ώστε να είναι ικανός να πεί ΟΧΙ ακόμη και στο Θεό. Και όταν ο άνθρωπος είπε το ΟΧΙ και αυτονομήθηκε από τον Θεό, ο Θεός σεβάσθηκε την ελευθερία του και τον άφησε να βιώσει την ευθύνη της… Γιατί δεν υπάρχει ποτέ ελευθερία χωρίς ευθύνη. Έτσι ο άνθρωπος άρχισε να ζει τις συνέπειες της ελευθερίας του, σημαντικότερες από τις οποίες ήταν η εισβολή του θανάτου και του πόνου στην ζωή του ανθρώπου. Δεν είναι ο Θεός που δημιούργησε ούτε τον πόνο, ούτε τον θάνατο, αλλά ο άνθρωπος που τα επέλεξε.

Όταν ήλθε το πλήρωμα του χρόνου, όταν δηλαδή ο άνθρωπος ζώντας τις συνέπειες της λαθεμένης ελευθερίας του κατάλαβε την αδυναμία του να σωθεί με τις δικές του δυνάμεις, τότε ο Θεός κινούμενος με την ίδια αγάπη που εδημιούργησε τον άνθρωπο, έκλινε τους ουρανούς και πέρασε στη γη μας και έγινε άνθρωπος. Το έπραξε και πάλι με απόλυτο σεβασμό στην ελευθερία μας. Προσέλαβε την ανθρώπινη φύση μας και την εθεράπευσε, αλλά άφησε την πρωτοβουλία στον κάθε άνθρωπο εάν θέλει να σωθεί. Γι’ αυτό και την ημέρα της Πεντηκοστής το Άγιο Πνεύμα δεν έρχεται σαν μια μαζική έκχυση φωτός,σαν ένας ήλιος που φωτίζει αναγκαστικά τα πάντα, αλλά σαν πύρινες γλώσσες, που η κάθε μία κάθεται στον κάθε συγκεκριμένο μαθητή. Αυτό συνεχίζει να συμβαίνει και στον κάθε άνθρωπο που με το μυστήριο του Βαπτίσματος γίνεται χριστιανός. Αυτό σημαίνει ότι δεν είναι κανείς υποχρεωμένος να είναι χριστιανός, αλλά όποιος είναι, αποδέχεται την ζωή του Χριστού ολόκληρη και την παρουσία του Αγίου Πνεύματος σε όλα τα γεγονότα της ζωής του.

Ο Χριστός διεκήρυξε: «όποιος θέλει να έλθει πίσω μου, να είναι δικός μου, πρέπει να αρνηθεί το δικό του θέλημα και να με ακολουθήσει».

Αδελφοί μου,
Τα γράφω όλα αυτά, γιατί σήμερα πολλοί χριστιανοί μας είναι μπερδεμένοι και αντί να ακολουθούν εκείνοι τον Χριστό, θέλουν ο Χριστός να κάνει το δικό τους θέλημα. Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι ένα θέμα που δημιουργείται όταν άνθρωποι που ονομάζονται χριστιανοί αρνούνται την παρουσία του Αγίου Πνεύματος σε μια καθοριστική στιγμή της ζωής τους, στον Γάμο τους. Υπάρχουν λοιπόν κάποιοι που επιλέγουν την τέλεση Πολιτικού λεγομένου Γάμου ή συμφώνου συμβιώσεως. Αυτό επί της ουσίας σημαίνει ότι αρνούνται στην πράξη την χάρη του Αγίου Πνεύματος. Αυτό όμως σημαίνει ότι εξέρχονται της Εκκλησίας. Δεν θέλουν πλέον να ακολουθήσουν την ζωή Της. Αυτό είναι απολύτως σεβαστό. Εάν η Εκκλησία δεν επισημοποιεί αυτή την πράξη τους διαγράφοντας τους από μέλη της Εκκλησίας, το κάνει από αγάπη, περιμένοντας την μετάνοια και την επιστροφή τους και είναι αλήθεια ότι αρκετοί ανεγνώρισαν την πλάνη τους και επέστρεψαν στην Εκκλησία.

Η ελευθερία όμως πηγαίνει πάντα μαζί με την ευθύνη. Και όταν έρχεται η ώρα της ευθύνης αρχίζουν να δυσανασχετούν. Η κατ’ εξοχήν ένδειξη ότι ανήκει κανείς στον Χριστό και στην Εκκλησία του είναι η συμμετοχή του στην Θεία Κοινωνία. Αυτός όμως που τελεί Πολιτικό Γάμο, αποσχίζεται από την Εκκλησία και ΔΕΝ μπορεί πλέον να κοινωνεί. Αυτό δεν είναι τιμωρία, αλλά φυσική συνέπεια. Η Θεία Κοινωνία είναι τροφή μόνο για τους πιστούς.
Μια δεύτερη συνέπεια είναι ότι πλέον ως εκτός της Εκκλησίας δεν μπορούν να συμμετέχουν στην ζωή Της και στα μυστήρια Της. Σε αυτό στηρίζεται η άρνηση της Εκκλησίας να συμμετέχουν στο μυστήριο της Βάπτισης ως ανάδοχοι και στο Μυστήριο του Γάμου ως παράνυμφοι. Αυτά και τα δύο είναι μυστήρια της Εκκλησίας και όποιος απεχώρησε από την Εκκλησία δεν μπορεί να συμμετέχει. Είναι γνωστό ότι ο ανάδοχος καλείται να πει για λογαριασμό του Παιδιού το «Πιστεύω…». Πως λοιπόν θα πει ένα «Πιστεύω…» που δεν το πιστεύει; Βασικά άρθρα του συμβόλου της Πίστεως είναι το «Πιστεύω… εις το Πνεύμα το Άγιον, το Κύριον, το ζωοποιόν…» και το «πιστεύω εις μίαν, Αγίαν, Καθολικήν και Αποστολικήν Εκκλησίαν». Όταν λοιπόν κάποιος αρνείται αυτή την πίστη, πως έχει την απαίτηση να εγγυηθεί την πίστη ενός Παιδιού ως ανάδοχος ή την συμμαρτυρία του σ’ ένα Γάμο; Σε όλα τα Μυστήρια είναι το Άγιο Πνεύμα ο βασικός λειτουργός. Αυτό συνάπτει στο Σώμα του Χριστού και το παιδάκι και το ζευγάρι.

Είναι πολύ χαρακτηριστικά τα λόγια που είχε πει ο Ελευθέριος Βενιζέλος όταν και στην εποχή του είχε συζητηθεί η καθιέρωση του Πολιτικού Γάμου. Σε ένα σημείο της ομιλίας του είχε τονίσει: «ασφαλώς κανένας δεν υποχρεώνεται να είναι χριστιανός, όποιος όμως είναι χριστιανός, είναι υποχρεωμένος να κάνει θρησκευτικό Γάμο». Αυτό λέει η κοινή λογική αυτό ζητάει και η Εκκλησία. Να είμαστε υπεύθυνοι της ελευθερίας μας.

Απαιτώντας κάποιοι από τους Ιερείς ή από εμένα ως Επίσκοπο να δώσουμε μια τέτοια άδεια, είναι σαν να μας ζητούν να παραβιάσουμε τους κανόνες της Εκκλησίας και την συνείδησή μας. Εκείνοι ζητούν να έχουν την ελευθερία της απιστίας τους και αρνούνται σε μας να έχουμε την ελευθερία της Πίστεως μας; Επειδή δε σε κάποια περίπτωση κάποιος δικηγόρος είπε σε ιερέα μας ότι αυτό είναι παράνομο, πληροφορώ και εκείνον και όλους ότι είναι απολύτως νόμιμη η άρνηση των ποιμένων να αποδεχθούν ως αναδόχους ή παρανύμφους τέτοια πρόσωπα και μάλιστα υπάρχει και δεδικασμένο.

Εις το σημείο αυτό θα ήθελα να πω στους γονείς ότι εκείνοι πρώτοι δεν μπορούν να αποδέχονται για αναδόχους ανθρώπους που αρνήθηκαν την χάρη του Αγίου Πνεύματος για την δική τους την ζωή, ούτε για παρανύμφους στο Γάμο τους, διαφορετικά αμαρτάνουν ενώπιον του Θεού και των παιδιών τους. Ως Επίσκοπος Σας παρακαλώ και απαιτώ, σεις που θέλετε να είσθε κοντά στην Εκκλησία να σέβεσθε την Πίστη σας και ως Επίσκοπος της Εκκλησίας του Χριστού θέλω να πω σε εκείνους που την αρνήθηκαν: «Εγώ σέβομαι την απόφασή σας να ζείτε μακριά από την Εκκλησία. Σας παρακαλώ λοιπόν να σέβεσθε και εσείς πρώτα την δική σας απόφαση και στη συνέχεια την δική μας πίστη».

Πρέπει επίσης να εξηγήσουμε ότι τα παιδιά που γεννήθηκαν από πολιτικό Γάμο ή και εκτός Γάμου η Εκκλησία τα βαπτίζει, γιατί τα παιδιά δεν ευθύνονται για τα λάθη των γονέων τους, δεν είναι υπεύθυνα για την κατάστασή τους και τα παιδιά προορίζονται και αυτά για να σωθούν. Ο Χριστός ετόνισε ότι «εάν κάποιος δεν γεννηθεί εξ ύδατος και Πνεύματος, δεν θα εισέλθει εις την Βασιλεία του Θεού». Η γέννηση εξ ύδατος και Πνεύματος είναι η Βάπτιση αφού στο Μυστήριο του Βαπτίσματος επικαλούμεθα το Άγιο Πνεύμα διά να αγιάσει το νερό και όποιος βαπτίζεται σε αυτό γίνεται μέτοχος της ζωής του Χριστού.

Επειδή όμως υπάρχουν και κάποιοι αδελφοί που ίσως δεν κατάλαβαν τι έκαναν τελώντας Πολιτικό Γάμο ή Σύμφωνο Συμβίωσης και θέλουν να αναζητήσουν και πάλι τη θέση τους ως χριστιανοί και μέλη της Εκκλησίας, τους καλώ να προσέλθουν στην Ιερά Μητρόπολη να συνεννοηθούμε, να τελέσουμε απλά το Μυστήριο του Γάμου τους χωρίς περιττά πράγματα και να αποκτήσουν την ευλογία του Θεού στην ζωή τους.

Σας παρακαλώ και Σας προτρέπω με αγάπη και ευθύνη.
Ο Επίσκοπός Σας
ο Σισανίου και Σιατίστης Παύλος

ekklisiaonline.gr