Στο Pro News Σεβόμαστε την ιδιωτικότητά σας

Εμείς και οι συνεργάτες μας αποθηκεύουμε ή/και έχουμε πρόσβαση σε πληροφορίες σε μια συσκευή, όπως cookies και επεξεργαζόμαστε προσωπικά δεδομένα, όπως μοναδικά αναγνωριστικά και τυπικές πληροφορίες που αποστέλλονται από μια συσκευή για εξατομικευμένες διαφημίσεις και περιεχόμενο, μέτρηση διαφημίσεων και περιεχομένου, καθώς και απόψεις του κοινού για την ανάπτυξη και βελτίωση προϊόντων.

Με την άδειά σας, εμείς και οι συνεργάτες μας ενδέχεται να χρησιμοποιήσουμε ακριβή δεδομένα γεωγραφικής τοποθεσίας και ταυτοποίησης μέσω σάρωσης συσκευών. Μπορείτε να κάνετε κλικ για να συναινέσετε στην επεξεργασία από εμάς και τους συνεργάτες μας όπως περιγράφεται παραπάνω. Εναλλακτικά, μπορείτε να αποκτήσετε πρόσβαση σε πιο λεπτομερείς πληροφορίες και να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας πριν συναινέσετε ή να αρνηθείτε να συναινέσετε. Λάβετε υπόψη ότι κάποια επεξεργασία των προσωπικών σας δεδομένων ενδέχεται να μην απαιτεί τη συγκατάθεσή σας, αλλά έχετε το δικαίωμα να αρνηθείτε αυτήν την επεξεργασία. Οι προτιμήσεις σας θα ισχύουν μόνο για αυτόν τον ιστότοπο. Μπορείτε πάντα να αλλάξετε τις προτιμήσεις σας επιστρέφοντας σε αυτόν τον ιστότοπο ή επισκεπτόμενοι την πολιτική απορρήτου μας.

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να βελτιώσει την εμπειρία σας.Δες περισσότερα εδώ.
ΠΑΡΑΞΕΝΑ

Μυστηριώδη φαινόμενα στην επιφάνεια της Σελήνης, το 1953…

Ένα περίεργο και εντελώς απροσδόκητο φαινόμενο παρατηρήθηκε στη Σελήνη, το 1953, από το Αστεροσκοπείο του Πάλομαρ. Οι κρατήρες του φυσικού δορυφόρου του πλανήτη μας «κάπνιζαν» και φαίνονταν σαν ενεργοί. Αυτή η εντυπωσιακή διαπίστωση, που ανέτρεπε όλες τις θεωρίες του επιστημονικού κόσμου, προκάλεσε μεγάλη συγκίνηση σε όλα τα αστεροσκοπεία της Γης.

Μέχρι τότε, η Σελήνη θεωρούνταν ως ένα νεκρό άστρο. Να, όμως, που από μερικούς κρατήρες της, άρχισαν να ανεβαίνουν υπόλευκοι καπνοί και με τούτο, αποδεικνυόταν ότι το κέντρο της ήταν σε διάπυρη κατάσταση. Εξ άλλου, οι αστρονόμοι του Πάλομαρ παρατήρησαν και άλλα ενδιαφέροντα φαινόμενα. Χάσματα μεγαλύτερα των 500 χιλιομέτρων είχαν εξαφανιστεί αιφνιδίως από τις οροσειρές της Σελήνης. Τι είχε συμβεί;

Βρισκόμασταν μήπως προ της γεννήσεως ενός νέου κύκλου ηφαιστειακής δραστηριότητας στη Σελήνη, ή μήπως ήταν μια απλή εκδήλωση ηφαιστειακής δραστηριότητας, η οποία ποτέ δεν είχε παύσει, μολονότι ποτέ δεν είχε γίνει αντιληπτή;

Οι αστρονόμοι απέκλιναν μάλλον προς την δεύτερη άποψη, η οποία εξηγούσε και το γεγονός ότι η Σελήνη είναι διάσπαρτη από κρατήρες. Με τη διαφορά ότι οι κρατήρες της Σελήνης είναι εντελώς διαφορετικοί από τους αντίστοιχους της Γης. Ενώ ο Βεζούβιος έχει διάμετρο 200 μέτρων, ορισμένοι κρατήρες της Σελήνης φθάνουν να έχουν κρατήρα με διάμετρο 200 χιλιομέτρων. Το ύψος των τοιχωμάτων τους φτάνει τα 5.000-6.000 μέτρα.

Η καταγωγή των κρατήρων αυτών ήταν άγνωστη για τους αστρονόμους και είχαν διατυπωθεί πολλές θεωρίες, που φυσικά δεν συμφωνούσαν μεταξύ τους. Άλλοι υποστήριζαν ότι η Σελήνη είχε υποστεί άλλοτε φοβερό βομβαρδισμό από μετεωρίτες, οι οποίοι δημιούργησαν τους κρατήρες αυτούς. Άλλοι τους απέδιδαν ως αποτελέσματα φοβερών κυκλώνων, όταν η Σελήνη ήταν ακόμη σε διάπυρη κατάσταση. Υπήρχαν, τέλος και κάποιοι που υποστήριζαν ότι οι κρατήρες σχηματίστηκαν από τρομακτικές καθιζήσεις, που προκλήθηκαν από τις φοβερές πιέσεις των εσωτερικών αερίων.

Πάντως, οποιαδήποτε και αν ήταν η σωστή υπόθεση, το γεγονός ότι οι κρατήρες της Σελήνης ανέδιδαν καπνούς, ήταν πολύ σοβαρό. Πολλοί θεωρούσαν το γεγονός αυτό ως αποφασιστικό παράγοντα που επιδρούσε επί της γεωργικής παραγωγής. Η ηφαιστειακή ενέργεια προκαλεί ηλεκτρικές ακτινοβολίες και φυσικά, αν η Σελήνη παρουσιάζει ηφαιστειακή δραστηριότητα, η Γη είναι αδύνατον να παραμείνει ανεπηρέαστη. Και πώς;

Είναι γνωστό ότι ο Ήλιος προκαλεί επί της Γης, κατά τη διάρκεια των τρομακτικών του εκρήξεων, που φτάνουν και στο ύψος των 600.000 χιλιομέτρων, μεγάλες μαγνητικές διαταραχές. Οι αστρονόμοι είχαν διαπιστώσει την ύπαρξη σχέσης μεταξύ των ηλιακών κηλίδων και των πολέμων, των περιόδων των σιτοδειών, επιδημιών, κλπ. Ακόμη, είχαν παρατηρήσει ότι και οι παραμικρές εκρήξεις στην ηλιακή χρωμόσφαιρα, έπειτα από 26 ώρες, επηρέαζαν τους ανθρώπους με τη μορφή νευρικότητας, αδιαθεσίας, πολεμοχαρούς διάθεσης και άλλων παθολογικών διαταραχών, καθώς επίσης και τα ζώα. Ανάλογες επιδράσεις έχουν και επί των ραδιοφωνικών εκπομπών και των τηλεγραφικών δικτύων, καθώς και επί του ατμοσφαιρικού ηλεκτρισμού.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», στις 04/10/1953…

Tags
Back to top button