Η περίπτωση του μέντιουμ της Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών Ελένης Ζακυνθινού, η οποία είχε βοηθήσει την Αστυνομία στην ανακάλυψη και σύλληψη δύο διαρρηκτών και είχε υποδείξει μάλιστα και το μέρος όπου είχαν μεταφέρει και κρύψει τα κλοπιμαία, δεν ήταν η μοναδική.

Σε πολλές περιπτώσεις, άλλωστε, είχαν χρησιμοποιηθεί μέντιουμ από τις Αστυνομικές Αρχές, προκειμένου να εντοπίσουν και να συλλάβουν κακοποιούς ή για να διαλευκάνουν στυγερά εγκλήματα με καταπληκτικά αποτελέσματα.

Δεν αναφερόμαστε στις περιπτώσεις εκείνες, κατά τις οποίες τελέστηκαν εγκλήματα από άτομα υπνωτισμένα, που λειτουργούσαν υπό την επήρεια τρίτων προσώπων. Εγκλήματα μέσω αυθυποβολής είχαν επανειλημμένως αναστατώσει τις Αστυνομικές Αρχές όλων των πολιτισμένων χωρών.

Η ελληνική Εταιρία Ψυχικών Ερευνών, με Πρόεδρό της τον διακεκριμένο ψυχοφυσιολόγο Άγγελο Τανάγρα, είχε πολλές φορές πραγματοποιήσει σχετικά πειράματα, τα οποία είχαν κληθεί να τα παρακολουθήσουν και πολλοί Αστυνομικοί. Στα πειράματα αυτά έβλεπε κανείς με πόση ευκολία το υπνωτισμένο άτομο έσπευδε να εκτελέσει τις διαταγές του υπνωτιστή του και ήταν έτοιμο να προβεί και στη διάπραξη εγκλήματος, για το οποίο, φυσικά, δεν έφερε καμία απολύτως ευθύνη.

Μεταξύ των περιπτώσεων, όπου μέντιουμ είχαν βοηθήσει την Αστυνομία στο έργο της, ώστε να αποκομίσουν συγκεκριμένες πληροφορίες, ήταν και η εξής, η οποία είχε δημοσιευθεί σε τεύχος του επιστημονικού περιοδικού των Ψυχικών Ερευνών και είχε παραληφθεί από τα αρχεία της Γενικής Ασφάλειας, με αριθμό φακέλου 89744:

Ένα ακόμα πιο ενδιαφέρον περιστατικό, που είχε επίσης κατατεθεί στην Εταιρία Ψυχικών Ερευνών, ήταν το εξής:

Προκειμένου να εξηγήσουμε το πρώτο φαινόμενο, θα πρέπει να επικαλεστούμε την τηλεπάθεια. Η μετάβαση του ηλικιωμένου άντρα στο σπίτι της οδού Βεΐκου 2β είχε προξενήσει μεγάλη εντύπωση στους ενοίκους, η οποία είχε ενταθεί και από το γεγονός ότι ο γέροντας είχε χάσει τη μνήμη του και δεν μπορούσε να παράσχει σε αυτούς κανένα απολύτως στοιχείο για το σπιτικό του. Προφανώς, κάποιος από τους ενοίκους εκείνης της οικίας είχε μεταβιβάσει τηλεπαθητικώς στο μέντιουμ την πληροφορία για το πού βρισκόταν ο ανήμπορος 90χρονος.

Το δεύτερο περιστατικό, που αφορούσε στο μέντιουμ Κασσάνδρα, δε γινόταν να εξηγηθεί τηλεπαθητικά, καθώς η Μακεδόνισσα γυναίκα ήταν νεκρή για τρία χρόνια, επομένως ήταν μάλλον απίθανο εκείνη τη στιγμή κάποιος να τη μνημονεύει. Μόνο το φαινόμενο της διόρασης θα μπορούσε να το εξηγήσει και μόνο λίγα μέντιουμ ήταν προικισμένα με αυτήν την ικανότητα.

Τα μέντιουμ αυτά μπορούσαν να διαβάσουν, κατά τη διάρκεια της ύπνωσης, ένα κλειστό βιβλίο ή μια σφραγισμένη επιστολή ή και να εντοπίσουν χαμένα αντικείμενα, ακόμη κι αν βρίσκονταν σε μακρινές αποστάσεις.

Ανάμεσα στα ισχυρά μέντιουμ που εξιχνίαζαν μυστηριώδη εγκλήματα ανήκαν και οι Ελληνίδες Ελένη Ζακυνθινού, Ελπίδα Παυλάτου και Κασσάνδρα, οι οποίες είχαν εντυπωσιάσει την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα με τις επιτυχίες τους.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Η ΒΡΑΔΥΝΗ», στις 04/09/1934…