Λέγεται ότι ο Νεύτωνας εμπνεύστηκε όταν έπεσε ένα μήλο στο κεφάλι του. Και ο Αρχιμήδης όταν βουτουσε στη μπανιέρα του. Κάπως έτσι, ένας φοιτητής από το Μεξικό βρήκε την οριστική λύση σε ένα άλυτο πρόβλημα της φυσικής την ώρα που ετοίμαζε το πρωινό του. Μέχρι σήμερα το πρόβλημα της «σφαιρικής εκτροπής» είχε μόνο προσωρινές λύσεις. Όμως πλέον έχει και την τελική.
«Θυμάμαι ένα πρωί έφτιαχνα μια φέτα ψωμιού με Nutella και ξαφνικά είπα: ”Απίστευτο! Αυτό είναι!”» λέει ο Ράφαελ Γκονζάλεζ, σπουδαστής στο Ινστιτούτο Τεχνολογίας του Μοντερέι στο Μεξικό. «Πήγα στο δωμάτιό μου, άρχισα να προγραμματίζω, επιβεβαίωσα τη λύση και χοροπήδαγα από τη χαρά και τον ενθουσιασμό» περιγράφει.
Το οπτικό φαινόμενο ανακαλύφθηκε πριν από περίπου 2.000 χρόνια από τον αρχαίο Ελληνα μαθηματικό Διοκλή. Από τότε, επιστήμονες όπως ο Νεύτων και ο Λάιμπνιτς προσπάθησαν αλλά απέτυχαν να επιλύσουν το πρόβλημα της διατήρησης της ευκρίνειας των εικόνων όταν περνούσαν από σφαιρικούς φακούς.
Ο Νεύτων κατόρθωσε να λύσει τη χρωματική εκτροπή (το ζήτημα της εστίασης όλων των χρωμάτων από μια πηγή φωτός) αλλά όχι τη σφαιρική εκτροπή. Το θέμα επισημοποιήθηκε το 1949 σε αυτό που έγινε γνωστό στην επιστημονική κοινότητα ως πρόβλημα Wasserman-Wolf, αλλά κανείς δεν μπορούσε να το λύσει μέχρι τώρα.
Ο βιομηχανικός μηχανικός Γκονζάλες, ο οποίος εργάζεται επί του παρόντος για διδακτορικό στη νανοτεχνολογία, συνεργάστηκε με τον φίλο και τον συνάδελφό του Αλεχάνδρο για να λύσει αυτό που ονόμασαν «ένα μυθικό πρόβλημα». Το έργο τους δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Applied Optics.
Χάρη στον Γκονζάλεζ και τη λύση του, μπορεί να προκύψει ένα ακριβές αποτέλεσμα ανεξάρτητα από τις αλλαγές στις μεταβλητές με ποσοστό επιτυχίας 99,99%.
Η επίλυση του προβλήματος της σφαιρικής εκτροπής θα μπορούσε να φέρει επανάσταση στον τομέα της οπτικής και να βελτιώσει σημαντικά την τεχνολογία που χρησιμοποιείται σε τηλεσκόπια και κάμερες σε όλο τον κόσμο.
