Την επόμενη κιόλας ημέρα, η οικογένειά του έλαβε email που τους ενημέρωνε ότι κατόπιν επανεξέτασης του γραπτού, το αποτέλεσμα είχε αλλάξει και τελικά είχε περάσει.
Η μητέρα του, Λίζα Χάμιλτον, αποκάλυψε ότι ο γιος της είχε επηρεαστεί βαθιά από την αποτυχία, όπως νόμιζε. «Ήταν πολύ στενοχωρημένος», δήλωσε.
Ταλέντο στο gaming, μαχητής στην καθημερινότητα
Ο Άλεξ είχε διαγνωστεί με αυτισμό και ΔΕΠΥ, αλλά ήταν ένα παιδί με εξαιρετικές επιδόσεις στον τομέα του. Ήταν τακτικά στην πέμπτη θέση παγκοσμίως σε διαδικτυακά τουρνουά βιντεοπαιχνιδιών, ενώ φοιτούσε στο Basingstoke College of Technology, παρακολουθώντας πρόγραμμα BTEC στον σχεδιασμό παιχνιδιών.
Οι καθηγητές του τον περιέγραψαν ως άριστο μαθητή. Σε μια περίπτωση, ένας καθηγητής του ζήτησε να εξηγήσει την εργασία του, επειδή ήταν τόσο καλή που θεώρησε πως ίσως την είχε αντιγράψει.
Μια παρορμητική πράξη χωρίς εξήγηση
Το πρωί του θανάτου του, η μητέρα του κάλεσε την πυροσβεστική όταν διαπίστωσε πως δεν μπορούσε να ανοίξει την πόρτα του δωματίου του. Οι διασώστες τη διέρρηξαν με βαριοπούλα και βρήκαν τον Άλεξ νεκρό.
Κατά την ακρόαση της υπόθεσης, η ιατροδικαστής Ρόζαμουντ Ρόουντς-Κεμπ εξήγησε ότι, παρά τις ενδείξεις για παρορμητική πράξη, δεν υπήρχε σημείωμα ή κάποιο ξεκάθαρο σημάδι ότι ο Άλεξ σκόπευε να αυτοκτονήσει. «Ήταν μια πράξη που δεν μπορούσε να προβλεφθεί ή να αποτραπεί από την οικογένειά του», δήλωσε.
Όνειρα που δεν πρόλαβαν να γίνουν πραγματικότητα
Ο Άλεξ είχε μεγάλα σχέδια καθώς ήθελε να ταξιδέψει στην Ιαπωνία με τον πατέρα του και να κάνει πρακτική σε εταιρεία σχεδιασμού παιχνιδιών. Η μητέρα του περιέγραψε τον γιο της ως ένα «χαρούμενο παιδί» που ανυπομονούσε για την επόμενη χρονιά και τα μελλοντικά του σχέδια.
Σε συγκινητική δήλωσή της, αναφέρθηκε και στις δυσκολίες που αντιμετώπισε με το σύστημα υγείας και παιδείας της χώρας για παιδιά με αυτισμό. «Αναγκάστηκα να πουλήσω τα υπάρχοντά μου για να εξασφαλίσω ιδιωτική φροντίδα για τον Άλεξ», ανέφερε.
«Μου λείπει πολύ, ήταν και φίλος μου»
Ο πατέρας του Άλεξ περιέγραψε τη σχέση τους ως στενή και γεμάτη κοινές στιγμές: μαγείρευαν, έβλεπαν ταινίες, κουβέντιαζαν. «Δεν είπε ποτέ ότι κάτι τον αναστάτωνε, δεν υπήρχαν σημάδια», ανέφερε συγκλονισμένος. «Μου λείπει πολύ ο γιος μου, ήταν και φίλος μου».
Το πόρισμα της έρευνας κατέληξε σε αυτοκτονία. «Ο Άλεξ ήταν προικισμένος και πιθανότατα θα είχε ένα λαμπρό μέλλον. Για λόγους που δεν θα μάθουμε ποτέ, αποφάσισε να δώσει τέλος στη ζωή του», είπε η ιατροδικαστής.
