Το γεγονός της αλείψεως του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού με μύρο από μια πόρνη φέρνουμε στη μνήμη μας τη Μεγάλη Τετάρτη, μαζί με τη σύγκληση του ανώτατου δικαστηρίου των Ιουδαίων, όπου λήφθηκε η καταδικαστική απόφαση για τον Κύριο.

Το γεγονός της αλείψεως των ποδών του Κυρίου είναι η αποκορύφωση της έκφρασης μετάνοιας και ταπείνωσης, από μια ιδιαιτέρως αμαρτωλή γυναίκα.

Δύο μέρες πριν από το Πάσχα, κι ενώ ο Ιησούς βρισκόταν στο σπίτι του λεπρού Σίμωνα, τον πλησίασε μια πόρνη και τον άλειψε με πολύτιμο μύρο. Επρόκειτο για ιδιαιτέρως ακριβό άρωμα, με αποτέλεσμα η πράξη να προκαλέσει την αντίδραση των μαθητών του Ιησού, με μπροστάρη τον Ιούδα, οι οποίοι θέλησαν να ακολουθήσουν τη διδασκαλία του Ιησού για ελεημοσύνη προς τους φτωχούς.

Ο Ιησούς όμως υπερασπίστηκε τη γυναίκα, για να μην αποτραπεί απ' τον καλό της σκοπό. Ανέφερε μάλιστα και τον ενταφιασμό Του, προσπαθώντας να αποτρέψει τον Ιούδα από τη προδοσία, αλλά μάταια.

Ο Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος υποστηρίζει ότι δύο ήταν οι γυναίκες που άλειψαν με μύρο τον Κύριο, ενώ οι τρεις Ευαγγελιστές (Μάρκος, Λουκάς και Ματθαίος) κάνουν λόγο για μία γυναίκα, η οποία πήρε την ονομασία πόρνη. Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, όμως, αναφέρει μια άλλη γυναίκα, ιδιαιτέρως σεμνή, την Μαρία την αδελφή του Λάζαρου, που άλειψε τα πόδια του Κυρίου, σκουπίζοντάς τα με τα μαλλιά της.

Ακολουθία του Ευχελαίου και η Τελετή του Νιπτήρος

Η Ακολουθία του Ευχελαίου νωρίς το απόγευμα και η τελετή του Νιπτήρος, η οποία αποτελεί τον Όρθρο της Μεγάλης Πέμπτης, τελούνται από την Εκκλησία μας το βράδυ της Μεγάλης Τετάρτης.

Τη συγκεκριμένη ημέρα γιορτάζουμε τέσσερα γεγονότα:

• Τον Ιερό Νιπτήρα, δηλαδή το πλύσιμο των ποδιών των μαθητών από τον ίδιο τον διδάσκαλό τους, τον Κύριο Ημών Ιησού Χριστό. Μια πράξη του Κυρίου που αποτελεί το θρίαμβο της ταπείνωσης και θέλει να δείξει πώς πρέπει η Εκκλησία να διακονεί τους πιστούς.
• Τον Μυστικό Δείπνο, όπου ο Κύριος προανήγγειλε στους μαθητές του ότι κάποιος εξ αυτών θα τον προδώσει. Στον Μυστικό Δείπνο έγινε από τον Ιησού Χριστό η παράδοση του κορυφαίου μυστηρίου της Θείας Ευχαριστίας· η μετάληψη από τον κάθε πιστό του σώματος («..λάβετε φάγετε, τούτο εστί το σώμα μου...») και του αίματος («πίετε εξ αυτού πάντες, τούτο γαρ εστί το αίμα μου...») του Κυρίου.

• Την προσευχή του Κυρίου στο Όρος των Ελαιών, την ώρα που οι έντεκα μαθητές Του –πλην του Ιούδα που είχε φύγει για την προδοσία– αποκοιμήθηκαν. Είναι η έκφραση της ανθρώπινης φύσης του Ιησού Χριστού, αφού ζήτησε από τον πατέρα Του να μην τον αφήσει να πιει το πικρόν ποτήριον, λέγοντας αμέσως μετά «γεννηθήτω το θέλημά Σου».
• Την προδοσία του Ιούδα με ένα φιλί, η οποία αποτελεί την αρχή του Πάθους του Κυρίου Ημών Ιησού Χριστού.

Ρωμανός Κοντογιαννίδης,