Το ξενοδοχείο Hilton περνά πλέον σε μία νέα εποχή, αφού ανήκει πλέον στην ΤΕΜΕΣ του Ομίλου Κωνσταντακόπουλου που κατέχει το Costa Navarino. Η ιστορία του εμβληματικού ξενοδοχείου στην Αθήνα.

Από τα σαλόνια του Χίλτον περνάει από την ημέρα της γέννησής του μέχρι σήμερα όλη η κοσμική Αθήνα. Και στο παρελθόν αποτέλεσε «στέκι» για μεγάλες μορφές όπως ο Αριστοτέλης Ωνάσης ή ο Ίνγκμαρ Μπέργκμαν. Το Hilton, έχει ένδοξο παρελθόν και σίγουρα λαμπρό μέλλον μετά την απόκτηση του ελέγχου από έναν όμιλο που έχει στην ιδιοκτησία του ξενοδοχεία – στολίδια όπως το Costa Navarino.

Η ανέγερση του Hilton Aθηνών ξεκίνησε το 1959 σε ένα οικόπεδο εκτάσεως 17.011,50 τετραγωνικά μέτρων και θεωρείται ένα πρωτόγνωρο σε έκταση και τόλμη για την εποχή, εγχείρημα που ξεκίνησε η οικογένεια Πεζά, η οποία κατά τη διάρκεια δήλωσε αδυναμία για να αποπερατώσει το έργο. Τότε η κυριότητα των μετοχών της εταιρείας περιήλθε στην Ιονική τράπεζα η οποία χρηματοδότησε την υπόλοιπη κατασκευή του έργου. 

Το 1963 ολοκληρώθηκε η ανέγερση του Hilton και στις 20 Απριλίου έγιναν τα επίσημα εγκαίνια με τριήμερες εορταστικές εκδηλώσεις. Την αρχιτεκτονική ομάδα του έργου αποτελούσαν οι κ.κ. Π. Βασιλειάδης, Ε. Βουρέκας και Στ. Στάικος.

Σύμβουλοι αρχιτέκτονες ήταν οι κ.κ. Warners, Burus, Ioan και Lunde από την Νέα Υόρκη σε συνεργασία με το Αρχιτεκτονικό Τμήμα της Hilton International. Υπεύθυνος αρχιτέκτων του έργου ήταν ο κ. Α. Γεωργιάδης. Το κόστος κατασκευής, συμπεριλαμβανομένης και της αξίας του οικοπέδου (με τα οικονομικά δεδομένα της εποχής εκείνης) ανήλθε σε Δολάρια ΗΠΑ 15.000.000.

Και από την εμφάνισή του στην καρδιά της Αθήνας προκάλεσε αίσθηση. Στο Hilton γίνονταν πάρτι που έμειναν στην ιστορία και από το λόμπι του περνούσαν βασιλιάδες, γόνοι πολιτικών από όλο τον κόσμο και φυσικά ο Αριστοτέλης Ωνάσης, ο οποίος λάτρευε αυτό το ξενοδοχείο και το έδειχνε με κάθε τρόπο. 

H χρήση του πεντελικού μαρμάρου και οι μνημειώδεις ανάγλυφες συνθέσεις του ζωγράφου Γιάννη Μόραλη, με την αρχαϊκή τους θεματολογία, επιχειρούν να δώσουν μια «ελληνική» πινελιά. 

Η βασική επιτυχία από αρχιτεκτονικής πλευράς συνίσταται στο στήσιμο «ενός περίοπτου κτιρίου αξιώσεων σε ένα δύσκολο οικόπεδο», όπου ο κοίλος άξονας και άλλες λύσεις που επελέγησαν, καταφέρνουν ως ένα βαθμό να μειώσουν την ακαμψία του όγκου. Μεταξύ των ετών 2001-2003 πραγματοποιήθηκε μια «μινιμαλιστική» παρέμβαση των αρχιτεκτόνων Αλ. Τομπάζη και Χ. Μπουγαδέλλη, με στόχο την αποκατάσταση του κτιρίου και, παράλληλα, την προσθήκη μιας 6ώροφης πτέρυγας προς την οδό Βεντήρη. 

Στα χρόνια των μνημονίων το Hilton έγινε το κέντρο επιχειρήσεων της περίφημης τρόικας και αργότερα των θεσμών και τόπος διαμαρτυρίας για όσους δεν ήθελαν να ακούνε για μνημόνια.

Φωτο: Hilton/Facebook/Eurokinissi