Πόσοι γνωρίζουν ότι παγκόσμιο πρωταγωνιστικό ρόλο υπέρ της προστασίας του Περιβάλλοντος παίζει από το 1989 το Πατριαρχείο της Κωσταντινουπόλεως. Αλλά και πόσοι απ’όσους το γνωρίζουν, δεν εκπλήσσονται από την ακατανόητη σιωπή της Μητρόπολης Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου και της Ιεράς Συνόδου Κρήτης, στην προωθούμενη καταστροφή της ευρύτερης περιοχής Οροπεδίου, Δίκτυ, Πεδιάδας, Μονοφατσίου και Αστερουσίων με την κατασκευή ενός επί πλέον αεροδρομίου;

Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως.

1η του Σεπτέμβρη σήμερα, και όπως είναι γνωστό από το 1989 για τους ορθόδοξους χριστιανούς είναι “Ημέρα προσευχής και ικεσίας για την προστασία του Περιβάλλοντος”. Η καθιέρωση αυτής της “Ημέρας” ορίστηκε τότε με απόφαση της Ιεράς Συνόδου και το εγκύκλιο μήνυμα που εξέδωσε σε όλο τον κόσμο ο πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Δημήτριος.
Το Μάρτιο μάλιστα στο 1992, ο νεοεκλεγείς Οικουμενικός πατριάρχης Βαρθολομαίος, συγκαλεί στην Κωνσταντινούπολη όλους τους αρχηγούς των ορθοδόξων εκκλησιών και στο μήνυμα που απευθύνουν όλοι μαζί,επικροτούν στην καθιέρωση της 1ης Σεπτεμβρίου ως ημέρα περιβάλλοντος με πανορθόδοξο κύρος.
Από το 1994 οργανώνει και συμμετέχει σε παγκόσμια οικολογικά συνέδρια είτε στην Θεολογική Σχολή της Χάλκης, είτε στην Ελλάδα, είτε σε άλλες περιοχές της Υφηλίου.
“Περιβαλλόμενος είναι ο άνθρωπος. Περιβάλλον είναι τα οικοσυστήματα της γης. Τα οικοσυστήματα “ο αγρός του κόσμου”, εδημιουργήθηκαν υπό του Δημιουργού “καλά λίαν”. Εξισσοροπούν όλας τα ανάγκας και εξασφαλίζουν την αειφορίαν και τη συνέχισιν της ζωής”, είχε υπογραμμίσει μεταξύ άλλων σε ένα από αυτά τα Παγκόσμια συνέδρια που είχε γίνει στην Αθήνα.
“Δια την Ορθόδοξον Εκκλησίαν μας, η προστασία του περιβάλλοντος, ως “θείας και καλής λίαν κτίσεως”, αποτελεί μεγίστην ευθύνην δια τον άνθρωπον, ανεξαρτήτως των υλικών ή οικονομικών ωφελειών τας οποίας δύναται να αποφέρη”, τονίζεται.

Αεροδρόμιο στο Καστέλλι.

Οπως είναι γνωστό δίπλα στο Καστέλλι και ανάμεσα άλλα 25 χωριά προωθείται η κατασκευή ενός αεροδρομίου που θα αντικαταστήσει το “Νίκος Καζαντζάκης” του Ηρακλείου. Σε μια Πεδιάδα, ημιλεκάνη περιβαλλόμενη από βουνά, και ευρύτερη περιοχή, γεμάτη από πλειάδα πλεονεκτημάτων για μια ενδογενή αναπτυξιακή δυναμική. Τροφό διαμέσου των χιλιετηρίδων του πληθυσμού του νησιού και της χώρας εξασφαλίζοντας τη διατροφική του ασφάλεια. Εξαγωγέας ποιοτικών αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων, βοτάνων και αρωματικών φυτών. Περιοχή που η φύση, το πέρασμα του ανθρώπου και ο Θεός προίκισε με πλειάδα πλεονεκτημάτων που θα μπορούσε να την καταστήσει πιλότο για ένα άλλο τουρισμό, τον οποίο εκατομμύρια άνθρωποι στο κόσμο υψηλού υλικού και πνευματικού επιπέδου, επιλέγουν να επισκέπτονται.

Κι όμως μεθοδεύεται από τα έως τώρα πρώην και νυν,κυβερνητικά κόμματα η χωρίς επιστροφή καταστροφή της, για τη δημιουργία ενός αεροδρομίου που θα αντικαταστήσει το υπάρχον, το οποίο θα μπορούσε να επεκταθεί και να εκσυγχρονιστεί με το ένα πέμπτο των χρημάτων που προβλέπεται να χρειαστούν για το νέο αεροδρόμιο και με απείρως ολιγότερες αρνητικές περιβαντολλογικές και οικονομικές επιπτώσεις. Κυριαρχεί κι εδώ όμως “η αθάνατη λογική” της αρπαχτής και του ελλείμματος του “κοινού νου” που μας έφερε στα μνημόνια.

Αλλαγή κλίματος και έξοδος κατοίκων.

Τα 200.000 δένδρα που θα ξεριζωθούν αρχικά, γιατί θα ακολουθήσει και το ξερίζωμα κι άλλων,εκτός από τα προϊόντα,μεταξύ των οποίων κι ένα από τα καλύτερα ελαιόλαδα της χώρας μας, παράγουν οξυγόνο, συμβάλλουν στην καλήν ποιότητα του νερού και του κλίματος, μειώνουν τους ρύπους και τη ραδιενέργεια. Η αντικατάστασή τους με την κηροζινορύπανση, τα καυσαέρια, την ηχορύπανση, το τσιμέντο, την άσφαλτο, την αύξηση της ραδιενέργειας σε συνδυασμό με την εξαφάνιση του χωριού Ρουσοχώρια, το χαμήλωμα λόφων και βουνών, θα έχουν καταστροφικές επιπτώσεις στο κλίμα, στη ζωή των κατοίκων και στις περιουσίες με τα προϊόντα που παράγουν, στη χλωρίδα και στην πανίδα της ευρύτερης περιοχής Πεδιάδας, Μονοφατσίου, Δίκτυ, Οροπεδίου και Αστερουσίων.
Οι ρύποι των αεροπλάνων, κυρίως στην προσγείωση και στην απογείωση,δεν θα “τυποποιούνται” σε κουτιά αλλά θα διαχέονται από το Λιβυκό Πέλαγος στο μεγαλύτερο μέρος του νομού Ηρακλείου κι ένα μέρος του νομού Λασιθίου.
Η παραγωγή οικολογικών και ποιοτικών προϊόντων, νερού, σαλιγκαριών, βοτάνων, θεραπευτικών φυτών, με τα οποία, με μια άλλη νοοτροπία, λογική και θέληση θα μπορούσαν να καλύπτουν τα Αστερούσια και το Δίκτυ, όπως γίνεται ήδη πιλοτικά στην Βόρεια Ελλάδα, χρόνο με το χρόνο θα καθίσταται αδύνατη.
Αν σ’αυτά προστεθούν και αρχαιολογικοί χώροι και Εκκλησίες που θα εξαφανιστούν, αναλογίζεται κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος το μέγεθος της χωρής επιστροφή καταστροφής. Αλλωστε σε κανένα νησί της Υφηλίου δεν έχει κατασκευαστεί αεροδρόμιου πάνω σε μια υψηλής παραγωγικότητας περιοχή και μακρυά από τη θάλασσα. “Παγκόσμια πρωτοτυπία και θλιβερή πρωτοπορία¨!!!.

Εκκλησία της Κρήτης σιωπά!

Απ’ότι γνωρίζω, γι’αυτό το προγραμματισμένο έγκλημα ενάντια στο Περιβάλλον και τον Ανθρωπο, η Μητρόπολη Αρκαλοχωρίου, Καστελλίου και Βιάννου και ο επι κεφαλής της Σεβασμιότατος κ. Ανδρέας σιωπά. Σιωπά και η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης. Μήπως έχουν αποστασιοποιηθεί από το Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως και δεν το γνωρίζομε; Η μήπως έχει σιωπηλά αποδεχθεί το ρόλο του αδύναμου, ή του σιωπηλού συνοδοιπόρου των ισχυρών ομάδων πίεσης και οικονομικών συμφερόντων, αφήνοντας τον λαό στο “Ελεος του Θεού”; Αλήθεια προσευχήθηκαν σήμερα για το Περιβάλλον. Υπενθύμισαν “ την μεγίστην ευθύνην δια τον άνθρωπον, ανεξαρτήτως των υλικών ή οικονομικών ωφελειών τας οποίας δύναται να αποφέρη”. Κάποτε προσπαθούσε να το υπενθυμίσει μέσω των”Συνδέσμων ιερέων” στη δημιουργία των οποίων πρωτοστατούσε, ο συνταξιούχος σήμερα πατήρ Νικόλαος Κοκολάκης. Έκτοτε ποιος κυριαρχεί ως οδηγός στα λόγια και στις πράξεις των Ιεραρχών και του κατώτερου κλήρου της Κρήτης. Ο Θεός της Αγάπης ή ο Θεός της Αρπαχτής, των προσωπικών συμφερόντων και σκοπιμοτήτων;

Του Ηρακλή Γαλανάκη