“Η Τέχνη των αρχαίων καθιστά όλο και περισσότερο βάσιμη την υπόθεση ότι εξωγήινα πλάσματα επισκέφτηκαν τον πλανήτη μας πριν από μερικές δεκάδες χιλιάδες χρόνια!” Αυτή η εκπληκτική δήλωση ανήκει στον Σοβιετικό επιστήμονα Alexander Kazantsev.Το 1962, ο Kazantsev, επικεφαλής μιας σοβιετικής επιστημονικής ομάδας και “οπλισμένος” με κινηματογραφικές και φωτογραφικές μηχανές, έφτασε ξαφνικά στην καρδιά της Σαχάρας, προς μεγάλη έκπληξη των Γάλλων επιστημόνων, οι οποίοι μελετούσαν παλιές βραχογραφίες εκείνης της περιοχής.Ο Σοβιετικός επιστήμονας εξήγησε τον σκοπό της επίσκεψής του. Κατά τη γνώμη του, επισκέπτες από άλλους κόσμους είχαν έλθει στη Γη, σε διάφορες εποχές της Ιστορίας και της Προϊστορίας.“Θα μεταφέρω τις μηχανές μου σ’ όλον τον κόσμο, για να στηρίξω την υπόθεσή μου”, είπε.Ακόμα και οι Γάλλοι αρχαιολόγοι που βρίσκονταν στη Σαχάρα εκείνη την εποχή, είχαν αναγνωρίσει ότι τα γιγαντιαία πλάσματα, ενός εκ των οποίων η σιλουέτα είχε ύψος 6 μέτρων, έμοιαζαν καταπληκτικά με τους αστροναύτες, όπως τους βλέπουμε στον κινηματογράφο ή στις εφημερίδες.Εξάλλου, ο Γάλλος εξερευνητής Henri Lhote είχε επονομάσει αυτή την γιγαντιαία φιγούρα “μεγάλο θεό των Αρειανών”. Πραγματικά, το πελώριο στρογγυλό κεφάλι φαίνεται σαν κλεισμένο σ’ ένα κράνος, το οποίο έχει ένα είδος μικρού φεγγίτη που δεν εμποδίζει την όραση.Ο Alexander Kazantsev, που είχε τελειώσει την περιοδεία του ανά τον κόσμο, προσκόμιζε και άλλα συνταρακτικά επιχειρήματα, για να στηρίξει την υπόθεση της επίσκεψης εξωγήινων πλασμάτων. Δεν πρέπει να φανταστούμε ότι ο Σοβιετικός επιστήμονας επεδίωκε τη δημιουργία εντυπώσεων. Αντιθέτως, εξέταζε όλες τις υποθέσεις και απέκλειε τα εύκολα συμπεράσματα.Κατ’ αρχήν, εξέτασε τα πέτρινα σχέδια που είχαν βρεθεί σε μια κοιλάδα των Άλπεων από τον Ιταλό αρχαιολόγο Emmanuel Anati. Σε αυτά τα σχέδια βλέπουμε ανθρώπινα πρόσωπα με παράξενες κουκούλες που κατεβαίνουν ως τους ώμους.Επιπλέον, αυτά τα περίεργα κράνη έφεραν εξωτερικές προσθήκες, τριγωνικές ή τετραγωνικές. “Είναι δύσκολο να πούμε σε ποιο βαθμό αυτοί οι άνθρωποι ήξεραν Γεωμετρία”, έλεγε ο Kazantsev. Ωστόσο, τα αντικείμενα που φαίνονταν στα χέρια αυτών των σχεδιασμένων προσώπων δεν μπορούσαν να είναι παρά σύμβολα γνώσεως.Παρόμοια σχέδια είχαν ανακαλυφθεί και στην κεντρική Σοβιετική Ασία από έναν συνεργάτη του Κεντρικού Ινστιτούτου Κρυσταλλογραφικών Ερευνών. Σ’ αυτά τα πρόσωπα υπήρχε επίσης το ίδιο “κράνος” που κατέβαινε ως τους ώμους και οι ίδιες εξωτερικές προσθήκες. Για τον Kazantsev, ο “μεγάλος θεός των Αρειανών” φορούσε κράνος, χωρίς δυνατότητα αμφισβήτησης.“Υπάρχουν δύσπιστοι που βεβαιώνουν ότι βρισκόμαστε μπροστά σ’ έναν ιερέα με ένδυμα τελετής. Θα ήθελα να το παραδεχθώ. Αλλά, αν μελετώντας την τέχνη, λάβουμε υπόψη μας ότι η φαντασία συνδέεται πάντοτε με την πραγματικότητα, θα ήθελα πολύ να μάθω πού αυτός ο ιερέας μπόρεσε να βρει παρόμοια “κουκούλα” και να εμπνευστεί απ’ αυτήν για την αμφίεσή του”, έλεγε ο Kazantsev.Κατά τη γνώμη ορισμένων αρχαιολόγων, ο “μεγάλος θεός των Αρειανών” δεν ήταν παρά ένας κυνηγός στρουθοκαμήλων, που φορούσε στο κεφάλι του ένα αυγό στρουθοκάμηλου. Μόνο που αυτό το αυγό έχει διάμετρο 12 εκατοστών και οι αρχαιολόγοι δεν εξηγούσαν πώς το κεφάλι των κυνηγών και το κράνος σχεδιάστηκαν με τέτοιες αναλογίες.Αλλά υπάρχει και κάτι ακόμα. Στο χωριό Kafukai της Ιαπωνίας, κατά τη διάρκεια ανασκαφών ανακαλύφτηκε ένα πέτρινο αγαλματάκι που είχε εκπληκτική ομοιότητα με τον “Αρειανό” του Lhote. Ο Kazantsev έλεγε επ’ αυτού:“Αμφιβάλλω αν στις αφρικανικές ζούγκλες και στα βουνά της νήσου Kyushu, στην Ιαπωνία, οι θρησκευτικές τελετές ή η τεχνική του κυνηγιού της στρουθοκαμήλου μπορούσαν να είναι οι ίδιες”.Η Ιαπωνία, προ παντός, “προμήθευε” το υλικό που στήριζε τις υποθέσεις του Σοβιετικού επιστήμονα. Στις αρχαιολογικές ανασκαφές βρέθηκαν κι άλλα αγάλματα, αυτή τη φορά όχι τυποποιημένα, αλλά που έφεραν ένα κράνος με πελώρια γυαλιά. Επιπλέον, αυτές οι αναπαραστάσεις καλύπτονταν από πολλά διακοσμητικά στοιχεία ελικοειδούς μορφής. Αλλά η ελικοειδής γραμμή είναι το σχήμα των Γαλαξιών και οποιοδήποτε σκεπτόμενο πλάσμα σε οποιοδήποτε σημείο του Διαστήματος θα αναγνώριζε αυτό το σχήμα.Αλλά αυτά τα ιαπωνικά αγαλματάκια παρουσίαζαν και άλλα συνταρακτικά στοιχεία. Και, πρώτα-πρώτα, τα γυαλιά δεν ήταν οποιαδήποτε γυαλιά, αλλά παρουσίαζαν ρωγμές σαν αυτά που φορούν οι Εσκιμώοι. Σε ορισμένα αμερικανικά και σοβιετικά επιστημονικά περιοδικά είχαν δημοσιευθεί φωτογραφίες αυτών των αγαλματιδίων, προς σύγκριση με τις στολές των αστροναυτών.Πραγματικά, το κοστούμι αυτών των αναπαραστάσεων ήταν φουσκωμένο, προ παντός στα χέρια και στα πόδια. Για να σκαλίσουν παρόμοιες μορφές, οι καλλιτέχνες θα έπρεπε να ήταν σύγχρονοι ανθρώπων που γνώριζαν την αρχή του πεπιεσμένου αέρα.Επίσης, ιδιαίτερη εντύπωση έκαναν τα “φίλτρα” για την αναπνοή που διακρίνονταν καθαρά σχεδιασμένα στα κράνη των ιαπωνικών αγαλματιδίων. Τέλος, στο οπίσθιο μέρος του κράνους υπάρχει ένας φεγγίτης, ο οποίος περιβάλλεται από ένα διακοσμητικό στοιχείο που μοιάζει με οστεοθήκη. Οι αρχαιολόγοι πίστευαν ότι αυτά τα αγάλματα χρονολογούνταν από την 6η ή 7η χιλιετηρίδα προ Χριστού.Όλοι οι ειδικοί της ιαπωνικής τέχνης αγνοούσαν τι μπορούσαν να παριστάνουν αυτά τα αγάλματα. Η Helen Gardner, μια Αμερικανίδα αρχαιολόγος, στο βιβλίο της: “Η Τέχνη διά μέσου των αιώνων”, έγραφε γι’ αυτά τα αγαλματίδια: “Αυτά τα αγαλματίδια δε συμβιβάζονται με την προϊστορική ιαπωνική τέχνη”.Σ’ ένα δελτίο του Εθνικού Μουσείου του Τόκιο αναφερόταν το εξής: “Απομένει να ανακαλύψουμε γιατί αυτά τα αγαλματίδια είναι τόσο διαφορετικά απ’ όλη την ιαπωνική τέχνη και ποια σχέση έχουν με αυτή την τέχνη. Είναι περίεργο το ότι έγιναν σε μια ορεινή ζώνη, όπου οι επιρροές της ασιατικής ηπείρου ήταν ασήμαντες και η επικοινωνία δύσκολη. Κανένας δεν μπορεί να πει τι παριστάνουν και σε τι χρησίμευαν αυτοί οι Jomon (αυτό το όνομα έδωσαν στα ιαπωνικά αγάλματα). Παρίσταναν ίσως θεότητες ή πνεύματα προικισμένα με υπερφυσικές δυνάμεις.”Στην Ιαπωνία ονόμαζαν επίσης Jomon τους πρώτους κατοίκους αυτής της χώρας, που η καταγωγή τους ήταν άγνωστη. Ένας Ιάπωνας αρχαιολόγος, ονόματι Matsumura, πίστευε ότι η “στολή Jomon” χρησιμοποιούνταν από τους “ξένους” μόνο κατά τις κοσμικές πτήσεις και όχι πάνω από τη Γη. Πράγματι, αυτά τα αγάλματα, με τα φουσκωμένα κοστούμια, δεν έχουν χέρια και πόδια, που πρέπει να ήταν κλεισμένα σε γάντια και μπότες.Με τα παράξενα αυτά ιαπωνικά αγάλματα είχε ασχοληθεί και ένας Αμερικανός ερευνητής, ονόματι Κουρτ Τσάισσιγκ, ο οποίος είχε γνωστοποιήσει τα αποτελέσματα των ερευνών του στη NASA. Στην απαντητική επιστολή που έλαβε από τη NASA, αναφέρονταν τα εξής εκπληκτικά:“Οι τεχνικοί μας κρίνουν ότι η υπόθεση που αφορά τη στολή των ντοκουμέντων που μας στείλατε, είναι πολύ ενδιαφέρουσα. Κατασκευάσαμε μια ανάλογη στολή, που εστάλη στην κεντρική διεύθυνση της NASA και ήδη τελειοποιείται. Σας πληροφορούμε ότι η διεύθυνση της NASA υιοθέτησε όλα τα δεδομένα των ιαπωνικών αγαλμάτων.”Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΕΜΠΡΟΣ”, στις 19/02/1966…
