“Slofie” σε περίπτωση που αναρωτιέσαι, σημαίνει slow motion selfie. Δηλαδή μπορείς να βγάζεις φωτό που να έχει ολίγη και από βίντεο, με τα μαλλιά σου πχ να ανεμίζουν σε αργή κίνηση σα να είμαστε στο Matrix, ή σαν κάποιος ταλαίπωρος στυλίστας να σου κρατάει ανεμιστήρα πίσω από το φακό. Πάρε ένα λεπτό να σκεφτείς τι έχει να γίνει στα social media από δω κι εμπρός, μόλις ο κόσμος αρχίσει να αγοράζει το iPhone 11. Περιμένω.
Για να είμαι ειλικρινής, η πρώτη μου αντίδραση ήταν eye-roll. Eye-roll, σε slow motion για όλες τις τρέσες που θα δω ν’ ανεμίζουν στο timeline μου μόλις ο κόσμος πάρει χαμπάρι τις slofie. Αλλά μετά το ξανασκέφτηκα πιο ψύχραιμα.
Ζούμε σε μια εποχή που η εικόνα μας έχει μεγαλύτερη δύναμη από ποτέ. Κι όχι μόνο αυτό: ζούμε σε μια εποχή που έχουμε μεγαλύτερο έλεγχο της εικόνας μας από ποτέ. Με τη χρήση φίλτρων και apps όπως το Facetune πχ, μπορούμε να μετατρέψουμε μια απλή, καθημερινή φωτό μας σε content που έχει ολοένα και λιγότερα να ζηλέψει από μια επαγγελματική φωτογράφιση στις σελίδες ενός περιοδικού. Κι αυτό, για πολλές και πολλούς από εμάς που ανήκουμε σε ένα είδος σώματος που δεν υπήρχε παραδοσιακά στις σελίδες των περιοδικών καθώς μεγαλώναμε (μετάφραση: παραπάνω κιλά, “λάθος” χρώμα δέρματος για την περιοχή που ζούμε, “λάθος” φύλο ή σωματικές ικανότητες σε σχέση με το τί η κοινωνία θεωρεί “νορμάλ”), μπορεί να είναι από απίστευτα ανακουφιστικό έως τρομερά empowering.
Το να ξέρεις ότι, με το πάτημα ενός κουμπιού, μπορείς να δημιουργήσεις μια σινεματική εκδοχή της εικόνας σου, δεν είναι μικρό πράγμα. Το αν θα χρησιμοποιήσουμε τις slofies για να κανακέψουμε τον καλπάζοντα ναρκισισμό μας ή για να επουλώσουμε πληγές και να επιτρέψουμε στον εαυτό μας να “βγει εκεί έξω” και να διεκδικήσει μέρος της αφήγησης, είναι κυριολεκτικά στο χέρι μας.
