Για μια νέα οικονομική δικαιοσύνη σε ταραγμένους καιρούς, μίλησε ο Adam Tooze, καθηγητής του πανεπιστημίου Columbia, σε εκδήλωση στο πλαίσιο του 7ου Delphi Economic Forum που πραγματοποιείται στους Δελφούς μεταξύ 6 – 9 Απριλίου υπό την Αιγίδα της Α.Ε της προέδρου της Δημοκρατίας, Κατερίνας Σακελλαροπούλου. Την εκδήλωση συνδιοργάνωσε το Ινστιτούτο για την Έρευνα και την Κοινωνική Αλλαγή Eteron, και συντόνισε ο διευθυντής της, Γαβριήλ Σακελλαρίδης.

«Η πανδημία μας έδωσε κάποια μαθήματα που με έναν παράξενο τρόπο καταλήγουν στην ισοτιμία των γενεών» ανέφερε ο Adam Tooze, για να εξηγήσει «Θυσιάσαμε τα συμφέροντα των νέων για να προστατέψουμε την υγεία των μεγαλύτερων -και ήταν η σωστή απόφαση- όμως το ερώτημα είναι τι θα λάβουν ως ανταπόδοση; Που θα φανεί η κοινωνική δικαιοσύνη; Αν δείτε την αγορά εργασίας, το πρόβλημα είναι στην είσοδο. Ιδιαίτερα σε κορεσμένες αγορές εργασίας όπως της Ελλάδας ή της Ισπανίας. Είναι η νεανική ανεργία που είναι σκανδαλώδης. Αν δείτε που εντοπίζεται κυρίως το πρόβλημα της φτώχειας, επικεντρώνεται κυρίως σε παιδιά και νέους γονείς, ιδιαίτερα τις μητέρες. Εκεί είναι το πρόβλημα. Είναι πολύ πιο δύσκολο από παλιά να μεγαλώνεις παιδιά σε πλούσιες κοινωνίες. Είναι εκπληκτικά δύσκολο για νέες οικογένειες».

Σχετικά με τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί και αν αυτές αντιστρέφουν την παγκοσμιοποίηση, ο Adam Tooze τόνισε πως «Νομίζω ότι μιλάμε για αναμόρφωση της παγκοσμιοποίησης και όχι για απο-παγκοσμιοποίηση. Αν σκεφτεί κανείς την εφοδιαστική αλυσίδα. Βασικά, χρειάζεται μια εφοδιαστική αλυσίδα, για να μπεις στην εφοδιαστική αλυσίδα. Αν για παράδειγμα η Γερμανία μιλά σοβαρά για απεξάρτηση από το ρωσικό αέριο, θα πρέπει να χτίσει τερματικούς σταθμούς LNG. Δεν μιλάμε λοιπόν για απο-παγκοσμιοποίηση. Η παγκοσμιοποίηση αναμορφώνεται και μπαίνει πάνω σε νέες σχέσεις. Μέσα σ' αυτές τις πολωμένες ομαδοποιήσεις, μπορεί να δούμε πολύ πιο στενές συνδέσεις κρατών -είναι κάτι που άλλωστε έχουμε δει στην ιστορία να συμβαίνει. Αν σκεφτείτε πως αναδιατάχθηκαν οι σχέσεις των κρατών μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ακόμα και της Ελλάδας, την εποχή του Σχεδίου Μάρσαλ».

Ο Adam Tooze έκανε λόγο και για κρίσεις που θα μπορούσαν να ξεσπάσουν εξαιτίας της αύξησης των τιμών σε τρόφιμα και καύσιμα. «Πλέον οι εύθραυστες αναπτυσσόμενες χώρες αντιμετωπίζουν μια τριπλή απειλή. Αύξηση του κόστους των τροφίμων, αύξηση του κόστους της ενέργειας και αύξηση των επιτοκίων. Κάποιες χώρες όπως η Τυνησία ή η Σρι Λάνκα μοιάζουν πολύ εύθραυστες, τους τελειώνει το diesel και για μια χώρα που λειτουργεί με γεννήτριες αυτό είναι καταστροφικό. Αυτό μπορεί να γεννήσει μια νέα προσφυγική κρίση».

Τέλος, ερωτώμενος σχετικά με τον νεοφιλελευθερισμό και αν αυτός έχει ξεπεραστεί ιστορικά, ο Adam Tooze, απάντησε «Δεν είναι ελκυστικός. Δεν εμπνέει κανέναν. Όμως τι έρχεται μετά τον νεοφιλελευθερισμό; Θα μπορούσε να είναι μια εθνικιστική, αυταρχική κατάχρηση εξουσίας. Δεν είναι τόσο απάντηση όσο προβληματισμός».