Ο φιλέλληνας αρχιτέκτονας και δημοσιογράφος Κάρολος Ογλ βρήκε τραγικό θάνατο στη μάχη της Μακρινίτσας, από τα χέρια τούρκων στρατιωτών. Γεννημένος το 1851 στο κεντρικό Λονδίνο, μεγάλωσε με όλες τις ανέσεις και σπούδασε αρχιτεκτονική. Άρχισε να δραστηριοποιείται σε αυτόν τον τομέα, ενώ παράλληλα συνεργαζόταν με το περιοδικό Builder.

Το γράψιμό του ήταν σπουδαίο, η αγάπη του για την Ελλάδα μεγάλη. Όταν εντάχθηκε στο δυναμικό των Τάιμς του Λονδίνου, ταξίδεψε στη Σερβία όπου κάλυψε τον σερβοτουρκικό πόλεμο. Ως επίσημος ανταποκριτής των Τάιμς έγραφε και για ελληνικά θέματα, κυρίως για την Κρήτη και τη Θεσσαλία, με έντονο φιλελληνικό ύφος.

Κατά τη διάρκεια της επανάστασης της Θεσσαλίας το 1878, έφτασε στο Πήλιο για να καλύψει τα γεγονότα, μεταξύ των οποίων και τη μάχη της Μακρινίτσας. Η Μακρινίτσα ήταν το προπύργιο των επαναστατικών ομάδων και λειτουργούσε ως στρατηγείο των ξεσηκωμένων Ελλήνων. Ο Ογλ έφτασε στον Βόλο στις αρχές Φεβρουαρίου. Λίγες μέρες αργότερα, οι τουρκικές δυνάμεις «απάντησαν» στους εξεγερμένους. Περισσότεροι από 4.500 Τούρκοι στρατιώτες έφτασαν στο βουνό Σαρακηνός.

Μόλις 200 αντάρτες που βρέθηκαν απέναντί τους κατάφεραν να τους αναχαιτίσουν και να σκοτώσουν 600 άνδρες. Σε αντίποινα οι Τούρκοι εισέβαλαν στη Μακρινίτσα και έσφαξαν τους κατοίκους. Τα θύματα ήταν πολλά, ανάμεσά τους και παιδιά. Ο Ογλ κατέγραφε τις εικόνες και τις μετέφερε στους Τάιμς, καυτηριάζοντας τις κινήσεις των Τουρκών ενάντια σε άμαχο πληθυσμό και εξυμνώντας την αντίσταση των Ελλήνων. Οι τουρκικές αρχές, που εξαγριώνονταν με τις ανταποκρίσεις του Ογλ, έστειλαν επιστολή στον άγγλο πρωθυπουργό με την οποία κατηγορούσαν τον Ογλ ως «πράκτορα των Ελλήνων που τους υποκινεί σε επανάσταση».

Το μαρτυρικό τέλος του ανταποκριτή  Αρκετές μέρες αργότερα ο διοικητής του τουρκικού στόλου Χόμπαρτ Πασάς, συνοδευμένος από περίπου 6.000 στρατιώτες , απέκλεισε το Πήλιο από τις Β. Σποράδες και ζήτησε να έρθει σε επαφή με τους έλληνες οπλαρχηγούς για να τους πείσει να παραδώσουν τα όπλα. Κι αυτό θα γινόταν μέσω του Ογλ τον οποίο ζήτησε να συναντήσει. Όμως, ο φιλέλληνας δημοσιογράφος αρνήθηκε, λέγοντας ότι «οι ασχολίες μου δεν μου επιτρέπουν να σας επισκεφθώ αυτοπροσώπως. Έμαθα ότι πρόκειται να επιτεθείτε στη Μακρινίτσα και πηγαίνω εκεί για την ασφάλειά μου…» Στις 17 Μαρτίου έγινε η δεύτερη μάχη της Μακρινίτσας .

Οι ελληνικές δυνάμεις υποχώρησαν και οι Τούρκοι μπήκαν ξανά στο χωριό, σκοτώνοντας γυναικόπαιδα και λεηλατώντας ότι έβρισκαν μπροστά τους. Η μάχη κράτησε τρεις μέρες. Οι εκπρόσωποι των ξένων δυνάμεων μετέβησαν στο Πήλιο για να ερευνήσουν την κατάσταση και να σταματήσουν τις σφαγές, μέσω συνθηκολόγησης. Έψαξαν τον Ογλ, τον οποίο δεν βρήκαν πουθενά. Ήταν νεκρός. Οι Τούρκοι, που είχαν κρύψει το πτώμα του, είπαν ότι τον δολοφόνησαν οι επαναστάτες. Αργότερα ένας στρατιώτης έδειξε το διαβατήριό του κι ένας άλλος πουλούσε τα ρούχα του.

Το πτώμα του Ογλ βρέθηκε αποκεφαλισμένο. Σύμφωνα με τους πρόξενους που έκαναν ανακρίσεις, ο ανταποκριτής των Τάιμς δολοφονήθηκε μετά το τέλος τη μάχης. Οι μαρτυρίες ανέφεραν πως τον δολοφόνησαν δύο Τούρκοι χτυπώντας τον με ξιφολόγχη και πυροβολώντας τον. Αυτόπτες μάρτυρες κατέθεσαν ότι μόλις οι δολοφόνοι βεβαιώθηκαν πως ήταν νεκρός, έκοψαν το κεφάλι του, το κάρφωσαν σε μία λόγχη και το περιέφεραν με υπερηφάνεια. Το πτώμα του μεταφέρθηκε από τον Βόλο στον Πειραιά με αγγλικό πολεμικό πλοίο. Το φέρετρό του ήταν ντυμένο με ύφασμα που είχαν κεντήσει Βολιώτισες και το οποίο έγραφε: «Ου σκεπάζεται αρετή σου, ουδ’ επίβουλος σφαγή σου, Ογλ φιλελεύθερε».

Η κηδεία του έγινε στον καθολικό ναό του Αγίου Διονυσίου παρουσία πολλών επισήμων και πλήθους κόσμου. Κηδεύτηκε στο Α’ Νεκροταφείο, σε τάφο που παραχώρησε δωρεάν ο δήμος Αθηναίων, δίπλα στον τάφο του ναυάρχου Κανάρη. Ο τάφος του δεν υπάρχει πια Το 1983 η εφημερίδα Ταχυδρόμος του Βόλου δημοσίευσε την καταγγελία του πρώην αντιπροέδρου της Βουλής Γιώργου Σούρλα. Με ερώτησή του ο βουλευτής Μαγνησίας προς τον Υπουργό Εξωτερικών, τόνιζε: «Ο Αγγλος Τσαρλς Ογλ ήρθε στην Ελλάδα σαν ανταποκριτής των Τάιμς κατά την περίοδο της ελληνικής επαναστάσεως. Δεν περιορίσθηκε όμως στα δημοσιογραφικά του καθήκοντα, αλλά πήρε μέρος στον αγώνα για την ελευθερία του Ελληνικού Λαού.»

Στην προσπάθειά του να βοηθήσει γυναίκες και παιδιά όταν κατελήφθη η Μακρινίτσα Μαγνησίας, οι Τούρκοι τον αποκεφάλισαν. Με τιμές που αρμόζουν στους αγωνιστές της ελευθερίας και πολύ περισσότερο όταν είναι φιλέλληνες, ο Ογλ ενταφιάστηκε στο Α΄ Νεκροταφείο Αθηνών. Η επιτύμβια μαρμάρινη στήλη του Ογλ παραμερίστηκε και ο τάφος του πουλήθηκε σε άλλη οικογένεια. Φαίνεται ότι αυτό έγινε με απόφαση του Δήμου Αθηναίων για εγκαταλελειμμένους τάφους, όπως χαρακτηρίζονται οι τάφοι που δεν έχουν κληρονόμους. Ο κ. Υπουργός πρέπει να ενημερώσει τη Βουλή για τη μετά θάνατον περιπέτεια του Άγγλου φιλέλληνα και η κυβέρνηση οφείλει να αποκαταστήσει τη μνήμη του».

Σύμφωνα με τον κ. Σούρλα, απάντηση δεν πήρε. Απευθύνθηκε στη διοίκηση του Νεκροταφείου. Όπως τον ενημέρωσαν, οι συγκεκριμένοι τάφοι θεωρήθηκαν τάφοι αγνώστων και οι μαρμάρινες πλάκες διατέθηκαν για την πλακόστρωση πεζοδρομίων.

ΠΗΓΗ: mixanitouxronou