Εδώ και περίπου μία εβδομάδα, κάθε απόγευμα, στις 6 ακριβώς, οι κάτοικοι μιας γειτονιάς του Μιλάνου, που βρίσκονται επί πολλές ημέρες κλεισμένοι στα σπίτια τους λόγω κορωνοϊού, βγαίνουν στα μπαλκόνια τους λες και κάτι περιμένουν.
Πράγματι, είναι το καθιερωμένο πλέον ραντεβού τους με τον διάσημο γείτονά τους, τον καταξιωμένο Ιταλό βαρύτονο Armando Ariostini ο οποίος στήνει, καθημερινά, στο δικό του μπαλκόνι, ένα μίνι κονσέρτο προκειμένου να τους εμψυχώσει και να τους κάνει να ξεχάσουν, έστω και για λίγο, την τραγική κατάσταση την οποία βιώνει η χώρα τους.
Ο 69χρονος τενόρος, ο οποίος έχει εμφανιστεί κατά την διάρκεια της πολύχρονης καριέρας του στις μεγαλύτερες λυρικές σκηνές της Ιταλίας, επιδίδεται σε ένα προσωπικό ρεσιτάλ ερμηνεύοντας άριες από πασίγνωστες όπερες όπως το «Volare, Va, Pensiero» από τον «Ναμπούκο» του Βέρντι κ.α.
Ο κόσμος από τα γύρω μπαλκόνια, μαζί με τους ελάχιστους πεζούς που κυκλοφορούν στο δρόμο, τον κοιτούν μαγεμένοι, ξαφνιασμένοι και συγκινημένοι απολαμβάνουν τις ερμηνείες του ενώ κάποιοι τον συνοδεύουν τραγουδώντας.
Κι όταν, στο τέλος κάθε καθημερινής του εμφάνισης, εκείνος ερμηνεύει με πάθος τον Εθνικό Ύμνο της Ιταλίας, όλοι ενώνουν τις φωνές τους με δική του δημιουργώντας μια εικόνα πραγματικά συγκινητική που παραπέμπει σε σενάριο κινηματογραφικής ταινίας. Κι όμως είναι μια σκηνή πέρα για πέρα αληθινή, κι εκείνοι οι ανώνυμοι πρωταγωνιστές μιας θλιβερής περιόδου της ανθρώπινης ιστορίας η οποία γράφεται με ιδιαίτερα μελανά χρώματα.
