Η κατηγορία είναι σαφέστατη και βαριά: στέρηση ατομικής ελευθερίας, με το επιβαρυντικό στοιχείο ότι ήταν σε βάρος ανηλίκων, από ανώτατο κρατικό ιθύνοντα.
Η υπόθεση αφορά τους 107 μετανάστες και πρόσφυγες που ο ανάγκασε να παραμείνουν στα ανοικτά των ιταλικών ακτών επί έξι ημέρες τον Αύγουστο του 2019. Την επιχείρηση διάσωσης είχε αναλάβει η Μη Κυβερνητική Οργάνωση Open Arms.
Ο αρχηγός της Λέγκα και πρώην υπουργός Εσωτερικών έφτασε στην δικαστική αίθουσα του Παλέρμο, όπου συχνά δικάζονται μαφιόζοι, λίγο μετά τις εννέα το πρωί. Στην είσοδο των αμφισβήτησαν ηχηρά μέλη μη κυβερνητικών και εθελοντικών οργανώσεων.
Η στρατηγική υπεράσπισής του, με τις συμβουλές της γνωστής δικηγόρου Τζούλια Μποντζιόρνο, είναι πάντα η ίδια: ο Σαλβίνι επιμένει ότι την απόφασή του στήριξε και συμμερίσθηκε όλη η τότε κυβέρνηση και ο ίδιος ο πρωθυπουργός Τζουζέπε Κόντε.
Προσωπική στρατηγική ή κυβερνητική απόφαση;
Οι εισαγγελείς όμως έχουν εντελώς διαφορετική άποψη και κατέθεσαν δύο επιστολές με τις οποίες, τον Αύγουστο του 2019, ο Κόντε ζητούσε με σαφήνεια από τον Σαλβίνι να αφήσει αμέσως τους μετανάστες και πρόσφυγες να κατέβουν από το πλοίο.
O Kόντε μάλιστα έκανε ειδική αναφορά στην δραματική υγειονομική κατάσταση που είχε δημιουργηθεί στο πλοίο της Open Arms.
Στο μεταξύ όμως, σε ότι αφορά την ιταλική πολιτική σκηνή, ο Ματέο Σαλβίνι επιχειρεί μια νέα στροφή: σύμφωνα με τον Τύπο, είναι διατεθειμένος να στηρίξει μια κυβέρνηση ευρείας συμμετοχής, με πρωθυπουργό τον Μάριο Ντράγκι.
Προφανώς έχει καταλάβει ότι η αντιευρωπαϊκή ρητορική, μετά και τα τεράστια κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης, δεν έχει πλέον την ίδια πέραση.
Τώρα βέβαια, η όλη αλλαγή πορείας του δημιουργεί νέα προβλήματα με τους συμμάχους του. Διότι η ακροδεξιά Τζόρτζια Μελόνι, των Αδελφών της Ιταλίας, τόνισε ότι δεν θα συμμετάσχει σε καμία κυβέρνηση συνεργασίας με τα υπόλοιπα κόμματα και πρωθυπουργό τον πρώην πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
