Ο Χουσεΐν Ρονάγκι δήλωσε πως έραψε τα χείλη για να διαμαρτυρηθεί εναντίον των περιορισμών που επέβαλαν οι ιρανικές αρχές κατά τη διάρκεια της κηδείας του ακτιβιστή Κιανούς Σαντζάρι, οι φίλοι του οποίου διαβεβαιώνουν πως αυτοκτόνησε αφότου ζήτησε, μάταια, την αποφυλάκιση τεσσάρων πολιτικών κρατουμένων.
Ο θάνατος του ακτιβιστή, ηλικίας 42 ετών, ο οποίος είχε επιστρέψει στο Ιράν πριν από 10 χρόνια αφότου έζησε στις ΗΠΑ, σόκαρε το σύνολο της κοινότητας των ακτιβιστών. Η κοινότητα αυτή κατηγορεί την Ισλαμική Δημοκρατία ότι του άσκησε πιέσεις να βάλει τέλος στη ζωή του έπειτα από χρόνια συλλήψεων και διώξεων.
Ο Χουσεΐν Ρονάγκι, ένας ακτιβιστής που προασπίζεται την ελευθερία της έκφρασης, διαμαρτύρεται έχοντας ράψει τα χείλη του από τη 16η Νοεμβρίου. Την ημέρα όπου, όπως καταγγέλλει, οι ιρανικές αρχές εμπόδισαν φίλους και συναδέλφους να παραστούν σε μια τελετή που οργανώθηκε στην Τεχεράνη στη μνήμη του Κιανούς Σαντζάρι.
Ιράν: Μεταφέρεται η πρωτεύουσα από την Τεχεράνη - Λειψυδρία το βασικό πρόβλημα
Ο Ρονάγκι, ο οποίος ανήρτησε διάφορες φωτογραφίες με τα χείλη του ραμμένα με μπλε κλωστή, διαβεβαίωσε πως θα συνεχίσει τη διαμαρτυρία του έως ότου οι ίδιοι κρατούμενοι απελευθερωθούν. Είπε, επίσης, ότι πραγματοποίησε πολλές καθιστικές διαμαρτυρίες στην Τεχεράνη μόνος του κι ότι συνελήφθη πολλές φορές, όμως ποτέ για περισσότερες από λίγες ώρες. Εν τούτοις, τα μέλη των υπηρεσιών ασφαλείας τον κακοποίησαν σεξουαλικά και τον εξύβρισαν, κατηγορεί ο ίδιος.
«Θα συνεχίσω να διαδηλώνω με τα χείλη ραμμένα, έως ότου οι επιθυμίες του Κιανούς εκπληρωθούν», έγραψε σήμερα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. «Το να ράψω τα χείλη μου είναι μια πολιτική διαμαρτυρία. Είτε φυλακιστώ, είτε εκτός φυλακής, είτε με κλείσουν στο σπίτι μου ή με εμποδίσουν να συνεχίσω τις καθιστικές διαμαρτυρίες μου, η ευθύνη βαραίνει την Ισλαμική Δημοκρατία».
Ο Ρονάγκι δηλώνει, επιπλέον, πως νιώθει όλο και πιο αδύναμος, με τα χείλη του «να έχουν πρηστεί και να πονούν», καθώς καταναλώνει μονάχα νερό, τσάι και παίρνει φάρμακα, ιδίως αντιβιοτικά.
Η διαμαρτυρία του λαμβάνει χώρα σε ένα περιβάλλον καταστολής των Ιρανών ακτιβιστών, μετά το κίνημα διαμαρτυρίας «Γυναίκα, Ζωή, Ελευθερία», που συντάραξε το καθεστώς το 2022 και το 2023.
