Το 2021 σημαδεύει τη συμπλήρωση είκοσι ετών από τη συνυπογραφή της Συνθήκης Φιλίας, Καλής Γειτονίας και Συνεργασίας μεταξύ της Ρωσίας και της Κίνας, Και οι ηγέτες των δύο χωρών πολύ ταιριαστά το υποδέχονται με απευθείας επικοινωνία κορυφής.
Στην τηλεφωνική τους συνδιάλεξη τη Δευτέρα ο Σι Τζινπινγκ και ο Βλαντίμιρ Πούτιν δεν υπήρξαν, αν πιστέψουμε τα όσα μετέδωσε το πρακτορείο Xinhua, φειδωλοί στις εκφράσεις τους.
Με κινεζική γλαφυρότητα ο ισχυρός άνδρας του Πεκίνου υπογράμμισε ότι ο καθαρός χρυσός αντέχει τη δοκιμασία της φωτιάς και κατ' αναλογίαν η ρωσοκινεζική σχέση απέδειξε τη δύναμή της κατά τη διάρκεια μιας χρονιάς τόσο προβληματικής όσο το 2020, οπότε οι δύο χώρες αναδείχθηκαν σε "πρωταγωνιστές" της διεθνούς συνεργασίας έναντι της πανδημίας, προώθησαν τον συντονισμό του "νέου δρόμου του μεταξιού" με την Ευρασιατική Οικονομική Ένωση και εόρτασαν από κοινού τα 75 χρόνια από τη λήξη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου και την ίδρυση των Ηνωμένων Εθνών.
Ο Σι Τζινπινγκ υπογράμμισε ότι οι ρωσοκινεζικοί δεσμοί έχουν μεγάλη ενδογενή ισχύ και ανεξάρτητη αξία, που δεν θα επηρεαστούν από αλλαγές στη διεθνή σκηνή ή από τρίτους παράγοντες.
Από την πλευρά του ο Πούτιν τόνισε ότι η Ρωσία είναι έτοιμη να ενώσει τις δυνάμεις της με την Κίνα, ώστε οι δύο χώρες να αλληλοϋποστηρίζονται διαρκώς σε ζητήματα που άπτονται του πυρήνα των συμφερόντων τους, να βαθύνουν τη στρατηγική συνεργασία τους και να συνεισφέρουν στην παγκόσμια σταθερότητα.
Πριν από τους δύο ηγέτες, τηλεφωνική επικοινωνία είχαν και οι δύο υπουργοί Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ και Ουάνγκ Γι, μιλώντας με ακόμη μεγαλύτερη ελευθερία – ήτοι χωρίς κανέναν δισταγμό στο να κατονομάσουν τον "τρίτο παράγοντα" που φέρνει τις χώρες τους όλο και πιο κοντά.
Εκτός από τον κορονοϊό, είπε ο Ουάνγκ, οι δύο χώρες πρωταγωνίστησαν στην αντιμετώπιση και ποικίλων "πολιτικών ιών", υποστηρίζοντας την πολυμερή διπλωματία και διαφυλάσσοντας την πλανητική και περιφερειακή σταθερότητα.
Οι ΗΠΑ, πρόσθεσε ο Κινέζος υπουργός, εξακολουθούν να κινούνται ενάντια στο ρεύμα των καιρών, επισείοντας το φόβητρο των μονομερών κυρώσεων, όμως η Κίνα είναι έτοιμη να συνεργασθεί με την Ρωσία και την διεθνή κοινότητα ώστε σθεναρά να υπερασπιστούν τους βασικούς κανόνες των διεθνών σχέσεων και να διαφυλάξουν την ισότητα και την δικαιοσύνη σε πλανητικό επίπεδο.
Ο Λαβρόφ, πάλι, υπογράμμισε ότι οι δύο πλευρές θα πρέπει να αντιταχθούν στις αμερικανικές ενέργειες υπονόμευσης της πολυμερούς διπλωματίας, να προωθήσουν τα κοινά συμφέροντα των δύο χωρών και να διαφυλάξουν το διεθνές δίκαιο.
Όλα αυτά τα υψιπετή, αποκτούν διαφορετικό αντίκρισμα αν ιδωθούν υπό το πρίσμα της κοινής περιπολίας που πραγματοποίησαν στις 22 Δεκεμβρίου πάνω από τη Θάλασσα της Ιαπωνίας και την Ανατολική Σινική Θάλασσα στρατηγικά βομβαρδιστικά αεροσκάφη των δύο χωρών, τέσσερα κινεζικά H-6K και δύο ρωσικά Tu-95, ικανά να φέρουν πυρηνικά όπλα.
Μόλις τρεις μέρες νωρίτερα, το αμερικανικό πολεμικό πλοίο USS Mustin είχε πραγματοποιήσει διέλευση των στενών της Ταϊβάν, ενώ τον μήνα αυτόν πραγματοποιήθηκαν κοινές ασκήσεις του αμερικανικού, γαλλικού και ιαπωνικού ναυτικού στη Θάλασσα των Φιλιππίνων.
Μέχρι πολύ πρόσφατα Ρώσοι και Κινέζοι αξιωματούχοι υποστήριζαν ότι η συνεργασία των χωρών τους, μολονότι περιγράφεται ως στρατηγική, δεν αποβλέπει σε στρατιωτική συμμαχία, καθώς σχήματα αυτού του τύπου δεν ανταποκρίνονται στις σύγχρονες ανάγκες.
Άλλωστε, οι ανταγωνισμοί του παρελθόντος δεν απαλείφονται εύκολα από τη μνήμη και η καχυποψία (ιδίως της ρωσικής πλευράς για πιθανές κινεζικές βλέψεις στη Σιβηρία) πάντοτε ελλοχεύει στο βάθος.
Όμως η Ουάσιγκτον μοιάζει να έχει υποτιμήσει την διάθεση της Μόσχας και του Πεκίνου να αντισταθούν σε ό,τι εκλαμβάνουν ως αμερικανικές πιέσεις, όπως και τη δυνατότητά τους να βαθύνουν τη συνεργασία τους απέναντι στην κοινή απειλή.
Η έλευση στα πράγματα της κυβέρνησης Μπάιντεν ενισχύει την προθυμία των ευρασιατικών δυνάμεων να συσπειρωθούν.
Ο προσεταιρισμός της Κίνας του Μάο από τους Νίξον και Κίσινγκερ επέδρασε καταλυτικά στην έκβαση του Ψυχρού Πολέμου. Όμως το αντίστροφο σενάριο της περικύκλωσης της Κίνας μέσω μιας ρωσοαμερικανικής συνεννόησης δεν μπόρεσε να δοκιμαστεί λόγω της πολιτικής διαίρεσης στη Ουάσιγκτον. Ο ελάχιστος κοινός παρονομαστής της ταυτόχρονης αποξένωσης Μόσχας και Πεκίνου αποτελεί στην πραγματικότητα την "ατμομηχανή" της ρωσοκινεζικής προσέγγισης, περισσότερο και από τις ενδογενείς δυνάμεις για τις οποίες κάνει λόγο ο Σι Τζινπινγκ.
