Από μία σκοπιά οι τεχνολογίες αποδεδειγμένως είναι «πειστικές», ως προς το ευδόκιμον των δημιουργιών τους, με εφαρμογές τους στην υγεία, στην βιομηχανία, στην εκπαίδευση, στηνασφάλεια κλπ. Κι εμείς δεν έχουμε λόγους να φέρουμε αντίρρηση επ’ αυτών, παραδεχόμενοι την θετική συνδρομή της τεχνολογίας. Φθάνουμε ακόμη και να πιστέψουμε, ότι η τεχνολογική εξέλιξη διαθέτει τρόπους διευκολύνσεως των παραγόντων, των εστιαζομένων στην προώθηση της παγκοσμίου ασφαλείας και της ειρηνικής συμβιώσεως των λαών.

Εάν τώρα ιδούμε αυτή την παραδοχή κάτω από μία άλλη γωνία, τότε θα διαπιστώσουμε, ότι η τεχνολογία δεν πρέπει να έχει την αποκλειστικότητα στην “φιλοσοφία του ζην” των καλῶν κἀγαθῶν, φιλειρηνικών, νομοταγών και καλοπροαιρέτων πολιτών. Και το υποστηρίζουμε αυτό,διότι εκτός των προαναφερθεισών παρεχομένων τεχνολογικών διευκολύνσεων, διαπιστούται, ότι μία μερίδα ανθρώπων εξυπηρετείται από την τεχνολογία, όχι επ’ αγαθῷ της οικουμένης αλλά για το ίδιον αυτών οικονομικό, πολιτικό καθώς και το διεθνολογικώς θεώμενον γεωπολιτικό συμφέρον.

Ας προσπαθήσουμε να ακολουθήσουμε μερικούς συλλογισμούς, ώστε συνειδητοποιούντες, ότι τα πράγματα δεν είναι όπως εμείς νομίζουμε, τότε θα εκπλαγούμε με το πόσον αδιάφοροι ιστάμεθα απέναντι στο μέλλον ημών και των διαδόχων ημών. Και τούτη η αδιαφορία μας κρίνεται ως μοιραία, διότι -αν μη τι άλλο- οσφραινόμεθα τις ψυχικές και πνευματικές βλάβες στις οποίες υποκείμεθα.

Παράδειγμα. Παρακολουθούμε τις ειδήσεις, προτιθέμενοι να πληροφορηθούμε τα συμβαίνοντα στον κόσμο. Στην πραγματικότητα οι περιγραφόμενες ειδήσεις δεν νοιάζονται για το πώς βιώνεται η καθημερινή μας ζωή. Αντ’ αυτών προβάλλεται μία ανθολόγηση τερατωδών γεγονότων. Στην ουσία γίνεται προσπάθεια τρομοκρατήσεως των ανθρώπων. Ολοφάνερη η πρόθεση. Αύξηση αισθήματος ανασφαλείας, μισανθρωπισμός, φόβος. Στην ατμόσφαιρα ίπταται η εγκληματικότητα, ένας ενδεχόμενος πόλεμος, ακραία καιρικά φαινόμενα, πανδημίες.

Κάπου εκεί ενεδρεύουν οι επιτήδειοι για να εμφανιστούν ωσάν σωτήρες. Ας πούμε οι πολιτικοί των διαφόρων αποχρώσεων αλλά και άλλοι προστάτες αναλόγως αντικειμένου απειλής. Τα καλά νέακαταλαμβάνουν μόνον το 10% του συνολικού χρόνου των ειδήσεων.

Οι συντάκτες των ειδήσεων μεριμνούν, ώστε οι αποδιδόμενοι τίτλοι να πλέκουν δυσοιώνους συνειρμούς. Στόχος η ποδηγέτησις ανθρώπων ανησύχων, δυσθύμων, αγχωτικών,ενδοτικών, εξαχρειωμένων, ευπλήκτων, διεφθαρμένης συνειδήσεως κοκ. Στην προκειμένη περίπτωση το κέρδος προσανατολίζεται στους ιατρούς της ψυχής, στις φαρμακευτικές εταιρείες, στους εμπόρους «ουσιών» και σε κάθε καπάτσο εκμεταλλευτή της ανθρωπίνης δυσμορίας.

Παράδειγμα. Στην Ουκρανία παρακολουθούμε -τῳ όντι- ένα δράμα. Νήπια ακρωτηριασμένα, μοιρολόγια γυναικών, δυστυχείς πρόσφυγες (όχι λαθρομετανάστες). Έναςοικουμενικός παραλογισμός. Αγανάκτηση. Μίσος. Εκδικητικότης. Αλί...αλί, τούτος ο πόλεμος!  Ωστόσο αυτή η τραγωδία έχει προκληθεί από κάποιους «υπευθύνους» ανθρώπους. Από τούτον τον σπαραγμό αναζητήσατε τους κερδισμένους. Ο νόμος της αφθαρσίας της ύλης (Lavoisier), στην προκειμένη πολεμική διαμόρφωση, έχει συμβατότητα με την ανθρώπινη ωφελιμιστικού αποτυπώματος κοσμοθεώρηση. Γεωπολιτικές-γεωοικονομικές / Απώλειες-κέρδη.

Ας αναζητηθούν τράπεζες, economic trusts, holdings και λοιποί πολιτικοί -και όχι μόνον-παράγοντες που εφευρίσκουν εχθρούς για συντήρηση της αναγκαιότητος υπάρξεώς των. Λέει οΚαβάφης: ... και τώρα, τί θα γενούμε χωρίς βαρβάρους; Συνεπώς για την Ουκρανική δυστυχίααναζητήσατε τους βαρβάρους καταμεσής στον δυτικό πολιτισμό. Η κατ’ουσίαν συμπερίληψη μύθων σε media, multimedia, social media κ.α. έχει σαν στόχο τον homo sapiens, ο οποίος οσημέραι αποδεικνύεται homo facilis pulsatu (άνθρωπος ευκόλως παρασυρόμενος).

Είναι εκών άκων αναγκασμένος να υιοθετήσει αλλότριες πεποιθήσεις. Μάλιστα, τελευταίως με τα smart phones έχει καταστεί πλήρως εξηρτημένος από τις εφαρμογές της τεχνολογίας και έχει μεταταχθεί σε ένα status αναδιαμορφώσεως της περί την ζωήν του φιλοσοφίας.

Σε δεινότερη κατάσταση έχουν περιέλθει οι εμπλακέντες σε social media. Δηλαδή οι θιασώτες των face book, Instagram, twitter, tik tok, pinterest, snapchat κ.ο.κ. Οι χρήστες αυτών των κοινωνικών δικτύων θεωρώντες εαυτούς φιλοσόφους,παντογνώστες, με άσφαλτον άποψιν και διακονούντες μία νέα υπερβατική διανόηση, φθάνουν σε σημείο να υπόκεινται στην επήρεια ενός νευροδιαβιβαστού. Της ντοπαμίνης. Δηλαδή του αιτίου που συντελεί -κατά την επιστήμη- στην δημιουργία εθιστικής αυτοκαταστροφικής συμπεριφοράς.

Έτσι απαξάπαντες καθίστανται θύματα και πειραματόζωα των hackers ανθρωπίνων εγκεφάλων. Σε όλα τούτα, ας αναζητήσουμε τους επωφελουμένους, τουτέστιν τους έξυπνους επιχειρηματίες και τους οππορτουνιστές επενδυτές. Συμπέρασμα. Τα διαδικτυακά μονοπώλια δεν προτίθενται να προστατεύσουν την κοινωνία από τις συνέπειες των πράξεών της.

Οι όσοι άνθρωποι έχουν την χωρητικότητα να σκέπτονται, ίσως κατορθώσουν να προστατεύσουν τα παιδιά και τα εγγόνια τους.